Славний в’їзд у Єрусалим
1 Коли вони наблизилися до Єрусалима, до Витфагії та Витанії, до гори Оливної, Він послав двох Своїх учнів
2 і сказав їм: Ідіть до села, що перед вами, і як тільки ввійдете до нього, знайдете прив’язаного молодого осла, на якого ще ніхто з людей не сідав; відв’яжіть його і приведіть.
3 А коли хто запитає вас: Навіщо це ви робите? – то скажіть: Господь потребує його, – Він відразу ж відішле його назад.
4 І вони пішли, знайшли осля, прив’язане до воріт ззовні на узбіччі, і почали відв’язувати його.
5 Дехто з тих, які там стояли, говорили їм: Що це ви робите? Навіщо відв’язуєте осля?
6 А вони відказали їм так, як звелів Ісус; тоді відпустили їх.
7 І привели осля до Ісуса, поклали на нього свої плащі, й Він сів на нього.
8 Багато хто стелив свій одяг на дорозі, інші ж різали гілки на полях [і стелили по дорозі].
9 І ті, які йшли попереду, і ті, які йшли слідом за Ним, вигукували: Осанна! Благословенний, Хто йде в Ім’я Господнє!
10 Благословенне прийдешнє царство батька нашого Давида! Осанна на висотах!
11 Ісус увійшов у Єрусалим – до храму. Оглянув усе. Та оскільки була вже пізня година, Він пішов з дванадцятьма до Витанії.
Неплідна смоківниця
12 Наступного дня, як вони вийшли з Витанії, Він зголоднів.
13 І, побачивши здалека смоківницю, вкриту листям, Він підійшов: може, щось знайде на ній. Але, наблизившись до неї, Він нічого не знайшов, окрім листя, бо не була ще пора на смокви.
14 Озвався і промовив Він до смоківниці: Хай з тебе ніколи більше ніхто плоду не їсть! І чули те Його учні.
Ісус звільняє храм від торговців
15 І вони прийшли в Єрусалим. А ввійшовши до храму, Він почав виганяти тих, які продавали й купували в храмі, поперекидав столи міняльників грошей і ослони тих, які продавали голубів,
16 та не дозволяв, щоб носили речі через храм.
17 І Він навчав їх, кажучи їм: Хіба не написано, що дім Мій назветься домом молитви для всіх народів? А ви його зробили печерою розбійників!
18 І почули про це книжники та первосвященики, і шукали нагоди, як би то Його погубити, але боялися, бо весь народ захоплювався Його вченням.
19 А як ставало пізно, вони виходили за межі міста.
Майте віру Божу
20 Проходячи вранці, вони побачили смоківницю, яка вся аж від кореня всохла.
21 І, згадавши, Петро каже Йому: Вчителю, дивися: смоківниця, яку Ти прокляв, усохла!
22 У відповідь Ісус промовив до них: Майте віру Божу!
23 Запевняю вас, що коли хто цій горі скаже: Зрушся і кинься в море, – і не буде сумніватися у своєму серці, але буде вірити, що станеться згідно зі сказаним, – то так і буде йому.
24 Тому Я кажу вам: Все, про що молитесь і просите, – вірте, що одержите, і сповниться вам.
25 І коли ви стоїте на молитві, прощайте, коли маєте щось проти когось, щоб і ваш Отець Небесний простив вам ваші провини.
26 [Коли ж ви не прощаєте, то й ваш Отець Небесний не прощатиме вам ваших провин].
Питання про Ісусову владу
27 І знову вони прийшли до Єрусалима. Коли Він ходив у храмі, підійшли до Нього первосвященики, книжники і старші
28 та й кажуть Йому: Якою владою Ти все це робиш? Або хто дав Тобі владу чинити оце?
29 А Ісус відповів їм: Запитаю вас [і Я] дещо. Якщо відповісте, то і Я скажу вам, якою владою це чиню.
30 Хрещення Івана було з неба чи від людей? Дайте мені відповідь!
31 Вони міркували між собою, говорячи: Якщо скажемо, що з неба, то запитає: Чому ж ви йому не повірили?
32 А якщо скажемо, що від людей… Вони боялися народу, адже всі вважали Івана за справжнього пророка.
33 Тому у відповідь сказали Ісусові: Не знаємо! А Ісус їм каже: То і Я не скажу вам, якою владою це чиню!
JEROZOLIMA: NAUCZANIE, SPORY I TRUDNOŚCI
Triumfalny wjazd do Jerozolimy
(Mt 21,1-11Łk 19,28-40J 12,12-19)
1 A kiedy zbliżali się do Jerozolimy przez Górę Oliwną od strony Betfage i Betanii, posłał dwóch swoich uczniów 2 i polecił im: Idźcie do wsi, która jest przed wami. Jak tylko wejdziecie do niej, znajdziecie uwiązanego osiołka, na którym nikt jeszcze nie siedział. Odwiążcie go i przyprowadźcie. 3 A gdyby ktoś was zapytał, dlaczego to robicie, odpowiecie: Pan go potrzebuje, ale zaraz go odeśle. 4 Poszli więc i znaleźli osiołka uwiązanego przy bramie, na zewnątrz, od strony drogi, i odwiązali go. 5 A niektórzy z obecnych tam pytali: Co robicie? Dlaczego odwiązujecie osiołka? 6 Oni odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił, i pozwolono im. 7 Przyprowadzili więc osiołka do Jezusa i położyli na niego swoje płaszcze, a Jezus usiadł na nim. 8 Wielu też rozkładało swoje płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. 9 Ci, którzy szli przed Nim i podążali za Nim, wołali głośno:
Hosanna!
Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana!
10 Błogosławione królestwo naszego ojca Dawida,
które nadchodzi!
Hosanna na wysokościach!
11 I wszedł do Jerozolimy, do świątyni. A gdy wszystko obejrzał, wieczorem wyszedł wraz z Dwunastoma do Betanii.
Nieurodzajne drzewo figowe
(Mt 21,18-19)
12 Na drugi dzień, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód. 13 Kiedy więc z daleka dostrzegł drzewo figowe pokryte liśćmi, podszedł z zamiarem znalezienia czegoś na nim. Gdy jednak zbliżył się do niego, nie znalazł nic oprócz liści. Nie był to bowiem czas na figi. 14 Wtedy odezwał się do drzewa: Niech już nikt nigdy nie je twojego owocu. A słyszeli to Jego uczniowie.
Wypędzenie handlarzy ze świątyni
(Mt 21,12-17Łk 19,45-48J 2,13-22)
15 Potem przyszli do Jerozolimy. Wszedł do świątyni i zaczął wypędzać sprzedawców i kupujących w świątyni. Powywracał stoły tych, którzy wymieniali pieniądze, oraz ławy sprzedawców gołębi. 16 Nie pozwolił, aby ktokolwiek przenosił jakiś sprzęt przez świątynię. 17 I nauczał: Czy nie jest napisane:
Mój dom będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów ?
Wy natomiast uczyniliście z niego jaskinię zbójców .
18 Usłyszeli o tym arcykapłani i nauczyciele Prawa i zastanawiali się, jak Go zgładzić. Bali się Go bowiem, gdyż cały lud zachwycał się Jego nauką. 19 A gdy zapadł wieczór, wyszli poza miasto.
Moc wiary
(Mt 21,20-22)
20 Rano, gdy przechodzili, zobaczyli drzewo figowe doszczętnie uschnięte. 21 Wtedy Piotr przypomniał sobie o nim i powiedział: Rabbi, drzewo figowe, które przekląłeś, uschło. 22 Jezus zaś odpowiedział: Miejcie wiarę w Boga. 23 Zapewniam was, że kto powie tej górze: Unieś się i rzuć w morze, a nie zwątpi w swoim sercu, lecz będzie wierzył, że to, co mówi, się stanie, to tak będzie. 24 Dlatego mówię wam: Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co się modlicie i prosicie, a spełni się wam. 25 Kiedy zaś stoicie, modląc się, przebaczcie, jeśli macie coś przeciwko komuś, aby i wasz Ojciec, który jest w niebie, przebaczył wam wasze przewinienia.
Prawo do nauczania
(Mt 21,23-27Łk 20,1-8)
27 Znowu przyszli do Jerozolimy. A gdy przechadzał się w świątyni, podeszli do Niego arcykapłani, nauczyciele Prawa i starsi 28 I zapytali: Jakim prawem to czynisz? Albo kto Ci dał taką władzę, żeby to czynić? 29 Jezus im odpowiedział: Ja także zadam wam jedno pytanie. Odpowiedzcie Mi, a powiem, jakim prawem to czynię. 30 Chrzest Janowy pochodził z nieba czy od ludzi? Odpowiedzcie Mi. 31 Oni rozważali to między sobą: Jeżeli powiemy, że z nieba, to zapyta: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu? 32 A gdybyśmy powiedzieli, że od ludzi? – Bali się jednak tłumu, gdyż wszyscy byli przekonani, że Jan rzeczywiście był prorokiem. 33 Odpowiedzieli więc Jezusowi: Nie wiemy. Wtedy Jezus powiedział im: To i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.