Велич Божого спасіння
1 Ось чому ми повинні бути надзвичайно уважними до почутого, щоби часом не відпасти.
2 І якщо слово, сказане ангелами, було непохитним, і кожний переступ та непослух отримали справедливу відплату,
3 то як ми уникнемо її , коли знехтуємо таким великим спасінням? Воно мало початок у проповіді Господа і було підтверджене нам тими, хто почув.
4 А Бог свідчив ознаками і чудесами, різноманітними проявами сили і дарами Святого Духа згідно зі Своєю волею.
Хто така людина?
5 Адже не ангелам Він підпорядкував майбутній світ, про який говоримо.
6 А дехто засвідчив десь, кажучи: Хто така людина, що пам’ятаєш про неї, або людський син, що навідуєшся до нього?
7 Ти зробив її дещо меншою від ангелів, Ти увінчав її славою і честю;
8 все підкорив Ти під її ноги. Коли ж підпорядкував їй усе, то не залишив нічого, що було б їй не підпорядковане. Однак тепер ще не бачимо, щоб їй усе було підпорядковане.
9 А бачимо Ісуса, Який, через те, що витерпів смерть, був увінчаний славою і честю. Він став дещо меншим за ангелів, щоби за Божою благодаттю зазнати за всіх смерть.
Першопричина нашого спасіння
10 Оскільки так і мало бути, щоб Той, задля Якого все і через Якого все, Хто привів багатьох синів до слави, – Того, Хто є Першопричиною їхнього спасіння, через страждання зробити завершеним.
11 Адже і Той, Хто освячує, і ті, які освячуються, – всі від Одного. Через це Він не соромиться називати їх братами,
12 кажучи: Сповіщу Твоє Ім’я Моїм братам, серед Церкви оспівуватиму Тебе.
13 І знову: Я буду надіятися на Нього! І ще: Ось Я і діти, яких Мені дав Бог.
14 А що діти стали спільниками крові й тіла, то й Він подібним чином став їхнім спільником, аби Своєю смертю знищити того, хто має владу смерті, тобто диявола,
15 і визволити тих, які через страх смерті все життя утримувалися в рабстві.
16 Адже не ангелів Він приймає, але приймає нащадків Авраама.
17 Тому треба було Йому в усьому уподібнитися братам, аби бути милосердним і вірним Первосвящеником перед Богом, для ублагання за гріхи людей.
18 Бо в чому Сам постраждав, будучи випробуваним, Він може допомогти і тим, хто переносить випробування.
Wielkość zbawienia
1 Dlatego trzeba, abyśmy szczególnie trzymali się tego, co usłyszeliśmy, żeby nie minąć się z celem. 2 Skoro bowiem słowo ogłoszone przez aniołów okazało się niezawodne, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało słuszną odpłatę, 3 to jak my jej unikniemy, jeśli zlekceważymy tak wielkie zbawienie, które Pan zaczął głosić, a Jego słuchacze nam potwierdzili? 4 Bóg zaś poświadczył je przez znaki, cuda, różne dzieła mocy i przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
Twórca zbawienia
5 Nie poddał On przecież aniołom przyszłego świata, o którym mówimy. 6 Ktoś już to gdzieś potwierdził, gdy powiedział:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
7 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
ukoronowałeś go chwałą i czcią.
8 Wszystko poddałeś pod jego stopy.
Skoro poddał mu wszystko, to nie zostawił niczego, co nie byłoby mu poddane. Na razie jednak jeszcze nie widzimy, by wszystko było mu poddane. 9 W Tym natomiast, który został uczyniony niewiele mniejszym od aniołów, dostrzegamy Jezusa, ukoronowanego chwałą i czcią przez śmiertelne cierpienia, gdyż z łaski Boga doznał On śmierci za wszystkich.
10 Wypadało bowiem Temu, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który wielu synów doprowadził do chwały, aby przez cierpienia uczynił doskonałym Twórcę ich zbawienia. 11 Zarówno bowiem Uświęcający, jak i uświęcani, wszyscy pochodzą od Jednego. Dlatego nie wstydzi się nazywać ich swoimi braćmi 12 i mówi:
Twoje imię oznajmię Moim braciom,
w środku zgromadzenia będę Cię wysławiał;
13 a także:
Będę pokładał w Nim ufność ;
oraz:
Oto Ja i dzieci, które dał Mi Bóg .
14 Skoro więc dzieci stały się uczestnikami krwi i ciała, to i On także w nich uczestniczył, aby przez śmierć mógł pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, 15 i aby uwolnić tych, którzy z lęku przed śmiercią całe życie podlegali niewoli. 16 Nie przychodzi On przecież z pomocą aniołom, lecz potomkom Abrahama. 17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby wobec Boga stać się miłosiernym i wiernym arcykapłanem, by zgładzić grzechy ludu. 18 W tym bowiem, w czym sam doznał cierpienia, może przyjść z pomocą tym, którzy są doświadczani.