1 Efraim otoczył mnie kłamstwem,
a dom Izraela fałszem;
także Juda oddalił się od Boga,
lecz wobec nierządników świątynnych jest wierny.
2 Efraim pasie wiatr,
goni nieustannie za wschodnim wiatrem,
pomnaża kłamstwo i gwałt;
zawiera przymierze z Asyrią,
a Egiptowi dostarcza oliwy.
3 Pan ma sporną sprawę z Izraelem,
ukarze Jakuba za jego postępowanie;
odpłaci mu według jego uczynków.
4 Już w łonie matki podszedł swojego brata,
a będąc w pełni sił walczył z Bogiem.
5 Walcząc z aniołem zwyciężył,
z płaczem błagał o zmiłowanie;
w Betel znalazł Boga
i tam z nim rozmawiał:
6 Pan, Bóg Zastępów, Pan imię jego.
7 Lecz ty nawróć się do swojego Boga,
przestrzegaj miłości i prawa
i zawsze ufaj swojemu Bogu!
8 W jego ręku — jak u Kananejczyka — jest fałszywa waga, lubi oszukiwać.
9 Efraim rzekł: Przecież wzbogaciłem się,
zdobyłem dla siebie bogactwa.
Lecz z całego jego dorobku nic mu nie pozostanie
z powodu winy, której się dopuścił.
10 Ja, Pan, jestem twoim Bogiem od wyjścia z ziemi egipskiej;
sprawię, że znowu będziesz mieszkał w namiotach
jak w dniach spotkania.
11 Przemawiałem do proroków,
Ja też zsyłałem wiele widzeń,
a przez proroków przedkładałem przypowieści.
12 W Gilead panuje nikczemność,
kochają się w marności,
w Gilgal składają ofiary cielcom.
Dlatego ich ołtarze staną się jak kupy kamieni w bruzdach pól.
13 Gdy Jakub uciekł na pola aramejskie,
Izrael musiał służyć za kobietę
i za kobietę pilnować trzód.
14 Lecz potem Pan przez proroka wyprowadził Izraela z Egiptu,
prorok także go strzegł.
15 Lecz Efraim sprawiał mu gorzkie zmartwienie,
dlatego jego Pan zrzuci na niego winę krwi
i odpłaci mu za jego haniebne czyny.
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)