1 Dlatego musimy tym baczniejszą zwracać uwagę na to, co słyszeliśmy, abyśmy czasem nie zboczyli z drogi.
2 Bo jeśli słowo wypowiedziane przez aniołów było nienaruszalne, a wszelkie przestępstwo i nieposłuszeństwo spotkało się ze słuszną odpłatą,
3 To jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Najpierw było ono zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli,
4 A Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli.
5 Bo nie aniołom poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy.
6 Stwierdził to zaś ktoś, kiedy gdzieś powiedział:
Czymże jest człowiek, że pamiętasz o nim?
Albo syn człowieczy, że dbasz o niego?
7 Uczyniłeś go na krótko nieco mniejszym od aniołów,
Chwałą i dostojeństwem ukoronowałeś go,
8 Wszystko poddałeś pod stopy jego.
A poddawszy mu wszystko i nie pozostawił niczego, co by mu poddane nie było. Teraz jednak nie widzimy jeszcze, że mu wszystko jest poddane;
9 Widzimy raczej tego, który na krótko uczyniony został mniejszym od aniołów, Jezusa, ukoronowanego chwałą i dostojeństwem za cierpienia śmierci, aby z łaski Bożej zakosztował śmierci za każdego.
10 Przystało bowiem, aby Ten, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który przywiódł do chwały wielu synów, sprawcę ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienia.
11 Bo zarówno ten, który uświęca, jak i ci, którzy bywają uświęceni, z jednego są wszyscy; z tego powodu nie wstydzi się nazywać ich braćmi,
12 Mówiąc:
Będę opowiadał imię twoje braciom moim,
Będę cię chwalił pośród zgromadzenia;
13 I znowu:
Ufność w nim pokładać będę;
I znowu:
Otom Ja i dzieci, które mi dał Bóg.
14 Skoro zaś dzieci mają udział we krwi i w ciele, więc i On również miał w nich udział, aby przez śmierć zniszczyć tego, który miał władzę nad śmiercią, to jest diabła,
15 I aby wyzwolić wszystkich tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie byli w niewoli.
16 Bo przecież ujmuje się On nie za aniołami, lecz ujmuje się za potomstwem Abrahama.
17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby mógł zostać miłosiernym i wiernym arcykapłanem przed Bogiem dla przebłagania go za grzechy ludu.
18 A że sam przeszedł przez cierpienie i próby, może dopomóc tym, którzy przez próby przechodzą.
Wielkość zbawienia
1 Dlatego trzeba, abyśmy szczególnie trzymali się tego, co usłyszeliśmy, żeby nie minąć się z celem. 2 Skoro bowiem słowo ogłoszone przez aniołów okazało się niezawodne, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało słuszną odpłatę, 3 to jak my jej unikniemy, jeśli zlekceważymy tak wielkie zbawienie, które Pan zaczął głosić, a Jego słuchacze nam potwierdzili? 4 Bóg zaś poświadczył je przez znaki, cuda, różne dzieła mocy i przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
Twórca zbawienia
5 Nie poddał On przecież aniołom przyszłego świata, o którym mówimy. 6 Ktoś już to gdzieś potwierdził, gdy powiedział:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
7 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
ukoronowałeś go chwałą i czcią.
8 Wszystko poddałeś pod jego stopy.
Skoro poddał mu wszystko, to nie zostawił niczego, co nie byłoby mu poddane. Na razie jednak jeszcze nie widzimy, by wszystko było mu poddane. 9 W Tym natomiast, który został uczyniony niewiele mniejszym od aniołów, dostrzegamy Jezusa, ukoronowanego chwałą i czcią przez śmiertelne cierpienia, gdyż z łaski Boga doznał On śmierci za wszystkich.
10 Wypadało bowiem Temu, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który wielu synów doprowadził do chwały, aby przez cierpienia uczynił doskonałym Twórcę ich zbawienia. 11 Zarówno bowiem Uświęcający, jak i uświęcani, wszyscy pochodzą od Jednego. Dlatego nie wstydzi się nazywać ich swoimi braćmi 12 i mówi:
Twoje imię oznajmię Moim braciom,
w środku zgromadzenia będę Cię wysławiał;
13 a także:
Będę pokładał w Nim ufność ;
oraz:
Oto Ja i dzieci, które dał Mi Bóg .
14 Skoro więc dzieci stały się uczestnikami krwi i ciała, to i On także w nich uczestniczył, aby przez śmierć mógł pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, 15 i aby uwolnić tych, którzy z lęku przed śmiercią całe życie podlegali niewoli. 16 Nie przychodzi On przecież z pomocą aniołom, lecz potomkom Abrahama. 17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby wobec Boga stać się miłosiernym i wiernym arcykapłanem, by zgładzić grzechy ludu. 18 W tym bowiem, w czym sam doznał cierpienia, może przyjść z pomocą tym, którzy są doświadczani.