Salomon jest takim samym człowiekiem jak inni
1 Ja także jestem zwykłym śmiertelnikiem, jak wszyscy inni ludzie,
potomkiem pierwszego człowieka ulepionego z ziemi,
ciałem uformowanym w łonie matki.
2 Przez dziesięć miesięcy zanurzony w krwi nabierałem kształtów,
poczęty z nasienia mężczyzny i z rozkoszy ze snem związanej.
3 I ja, gdy się urodziłem, zacząłem wciągać wspólne wszystkim powietrze,
a upadając na tę samą ziemię,
zacząłem płakać, wydając głos taki sam jak wszyscy.
4 Owinięto mnie w pieluszki i chowano troskliwie.
5 Żaden król nie rozpoczął przecież życia inaczej;
6 wszyscy tak samo na świat przychodzą i tak samo go opuszczają.
Modlitwa o mądrość
7 Dlatego modliłem się i otrzymałem w darze roztropność,
błagałem żarliwie i wstąpił we mnie duch mądrości.
8 Uznałem ją za ważniejszą niż berła i trony;
w porównaniu z nią niczym wydało mi się wszelkie bogactwo.
9 Nie zrównałem jej z drogimi kamieniami,
gdyż przy niej wszelkie złoto wygląda jak garść piasku,
a srebro wobec niej może być tylko uznane za błoto.
10 Ukochałem ją bardziej niż zdrowie i piękny wygląd,
i wolałem ją od światła,
gdyż blask bijący od niej nigdy nie ustaje.
Bóg wysłuchał modlitwy Salomona
11 Razem z nią przyszły do mnie wszelkie dobra,
niezliczone bogactwa w jej dłoniach.
12 Wszystkie one sprawiały mi radość, gdyż przywiodła je mądrość,
nie wiedziałem nawet, że ona jest ich matką.
13 Uczyłem się pilnie, dzielę się nią hojnie,
nie ukrywam dla siebie jej bogactw.
14 Przecież dla ludzi jest ona skarbcem bez dna,
wszyscy, którzy z niego czerpią, zyskują sobie przyjaźń Boga,
gdyż umożliwia to otrzymany dar wychowania do mądrości.
15 Oby Bóg pozwolił mi wyrazić myśl właściwym słowem
i snuć rozważania godne darów, które od Niego przyjąłem,
gdyż On jest przewodnikiem mądrości
i mędrcom wyznacza właściwą drogę.
16 W Jego ręku bowiem i my sami, i nasze słowa,
wszelka roztropność i sprawność w działaniu.
Bóg obdarzył Salomona mądrością
17 On udzielił mi niefałszywej wiedzy o wszystkim, co istnieje,
dzięki czemu poznałem budowę świata i działanie jego elementów,
18 początek, koniec i środek czasów,
rytm przesileń i zmienność pór roku,
19 cykle rocznych przemian i położenie gwiazd,
20 naturę żywych istot oraz instynkt dzikich zwierząt,
potęgę duchów i sposób myślenia ludzi,
różnorodność roślin i moc tkwiącą w korzeniach.
21 Poznałem rzeczy jawne i tajemne,
gdyż nauczyła mnie mądrość – mistrzyni wszystkiego.
Hymn pochwalny o mądrości
22 Jest w niej duch rozumny, święty,
niepowtarzalny, wieloraki, subtelny,
rączy, przenikliwy, nieskażony,
lśniący, niepodlegający cierpieniu, kochający dobro, bystry,
23 w pełni wolny, czyniący dobro, przyjazny człowiekowi,
trwały, niezachwiany, spokojny,
wszechpotężny, czuwający nad wszystkim,
który przenika wszystkie inne duchy,
rozumne, czyste i najsubtelniejsze.
24 Nic nie dorówna sprawności, z jaką porusza się mądrość,
w swej czystości wchodzi wszędzie i przenika wszystko.
25 Jest bowiem tchnieniem potęgi Boga,
przejrzystym strumieniem chwały Wszechmogącego,
dlatego nic, co skażone, nie wedrze się do niej.
26 Jest odbiciem blasku wiecznego światła,
nieskazitelnym zwierciadłem Bożego działania,
obrazem Jego dobroci.
27 Chociaż jest jedna, ma moc nieograniczoną,
niezmienna sama w sobie – wszystko odnawia,
przez pokolenia przenika osoby święte,
czyniąc z nich przyjaciół Boga i proroków.
28 Bóg bowiem kocha tylko tego, kto dzieli swój dom z mądrością.
29 Ona jest piękniejsza od słońca, przewyższa gwiazdozbiory,
nawet światło jej nie dorównuje,
30 gdyż ono cofa się wraz z nastaniem nocy,
mądrości zaś nawet zło nie pokona.