Hymn wdzięczności i chwały
Nagroda dla towarzysza podróży
1 Po zakończeniu wesela Tobit przywołał swego syna Tobiasza i polecił mu: Dziecko, pamiętaj o wynagrodzeniu swojego towarzysza podróży. Dodaj mu coś do zapłaty! 2 Ten odparł: Ojcze, jakże mu wynagrodzę? Nie poniosę szkody, jeśli oddam mu połowę tego majątku, który ze mną przywiózł. 3 Mnie pomyślnie przywiódł, moją żonę ocalił, pieniądze odzyskał i ciebie uleczył. Jakże więc mu wynagrodzę? 4 Odpowiedział mu Tobit: Słusznie będzie, dziecko, jeśli otrzyma połowę tego wszystkiego, co przywiózł. 5 Tobiasz przywołał Rafaela i mu oznajmił: Przyjmij jako zapłatę połowę tego, co przywiozłeś, i idź w zdrowiu!
Sentencje Rafaela: Dzieła Boga
6 Wówczas ten odwołał na bok ich obydwu i tak im powiedział: Błogosławcie Boga i wysławiajcie go wśród wszystkich żyjących za wszelkie dobro, jakie wam wyświadczył! Błogosławcie i opiewajcie Jego imię! Dzieła Boże głoście z czcią pośród wszystkich ludzi. I nie przestawajcie Go wyznawać. 7 Dobrą rzeczą jest ukrywać tajemnicę królewską, lecz godnym szacunku jest objawiać i ogłaszać dzieła Boże. Czyńcie dobro, a zło was nie dosięgnie. 8 Lepsza jest szczera modlitwa i jałmużna, której towarzyszy sprawiedliwość, niż bogactwo pochodzące z niesprawiedliwości. Lepiej jest dawać jałmużnę niż gromadzić złoto. 9 Jałmużna ratuje od śmierci i oczyszcza z wszelkiego grzechu. Ci, którzy rozdają jałmużnę, będą nasyceni życiem. 10 Ci, którzy dopuszczają się grzechu i postępują niesprawiedliwie, walczą przeciw samym sobie. 11 Wyjawię wam całą prawdę i nie ukryję przed wami niczego. Już wam to pokazałem i powiedziałem: Dobrze jest ukrywać tajemnicę królewską, lecz wspaniałą rzeczą jest objawiać dzieła Boże.
Wyjaśnienia anioła
12 Otóż kiedy ty i Sara się modliliście, ja zanosiłem wspomnienie waszej modlitwy przed chwałę Pana. Podobnie czyniłem, gdy ty grzebałeś umarłych. 13 Kiedy nie wahałeś się pozostawić swego posiłku, by iść pochować zmarłego, wówczas ja zostałem posłany, aby cię doświadczyć. 14 Ale w tym samym czasie Bóg posłał mnie, abym uleczył ciebie i Sarę, twoją synową. 15 Ja jestem Rafael, jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją i pojawiają się przed obliczem chwały Pana!
Wezwanie do wielbienia Boga i hymn dziękczynny
16 Przelękli się obaj i padli na twarze, zdjęci trwogą. 17 A on mówił do nich: Nie bójcie się, pokój wam! Błogosławcie Boga po wszystkie czasy! 18 Jeśli byłem z wami, to nie własną mocą, lecz z woli Boga. Jego błogosławcie każdego dnia i Jego wychwalajcie. 19 Wiedzcie, że wam się tylko zdawało, ale ja nic nie jadłem. 20 A teraz tu na ziemi błogosławcie Pana i wyznawajcie wiarę w Boga. Ja zaś wstępuję do Tego, który mnie posłał! Spiszcie to wszystko, co się wam przydarzyło! Po tych słowach uniósł się w górę. 21 A oni powstali, lecz już go nie widzieli. 22 Błogosławili więc i wielbili Boga. Dziękowali Mu za Jego wielkie dzieła i za to, iż objawił się im anioł Boży.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa