1 Panie, Ojcze i Władco mojego życia,
nie zdawaj mnie na ich zachcianki,
nie pozwól mi przez nie upadać.
2 Kto postawi bicze przy moich myślach,
a przy sercu karność mądrości,
aby nie oszczędzały mnie za moje błędy,
abym nie przymykał oczu na ich grzechy,
3 aby nie pogłębiała się moja niewiedza
i nie mnożyły moje grzechy,
abym nie upadł przed przeciwnikiem
i nie został wyśmiany przez wroga?
4 Panie, Ojcze i Boże mojego życia,
nie dawaj mi wyniosłych oczu
5 i odwróć ode mnie pożądanie.
6 Niech mną nie zawładną obżarstwo i lubieżność,
abym nie oddawał się bezwstydowi.
Przysięgi
7 Dzieci, posłuchajcie o opanowaniu języka
– kto będzie tego przestrzegać, nie zostanie pokonany.
8 Grzesznik zostanie osaczony przez swój język,
a oszczercę i zarozumiałego doprowadzi do upadku.
9 Nie przyzwyczajaj swoich ust do przysięgi
i nie bądź skory do wzywania imienia Świętego.
10 Jak ciągle poganiany sługa
nie obejdzie się bez ran,
tak też ten, kto przysięga i wzywa Imienia,
nigdy nie oczyści się z grzechów.
11 Człowiek, który często przysięga, napełni się bezprawiem,
a nieszczęście nie odstąpi od jego domu.
Jeśli naruszy przysięgę, to jego grzech spadnie na niego,
a jeśli ją zlekceważy, to zgrzeszy podwójnie.
Jeśli przysięga na próżno, to nie będzie usprawiedliwiony,
jego dom zaś będzie pełen nieszczęść.
Nieodpowiednie słowa
12 Bywa mowa, która prowadzi do śmierci
– niech nie znajdzie się pośród dziedzictwa Jakuba!
To wszystko niech będzie dalekie od pobożnych,
aby nie uwikłali się w grzechy.
13 Nie przyzwyczajaj swoich ust do grubiaństw,
są w nich bowiem grzeszne słowa.
14 Pamiętaj o swoim ojcu i matce,
gdy zasiadasz pośród dostojników,
abyś nie zapomniał się w ich obecności
i z przyzwyczajenia nie popełnił głupstwa.
Żałowałbyś wówczas, że się urodziłeś i przeklinałbyś dzień swoich urodzin.
15 Człowiek, który jest przyzwyczajony do słów obelżywych,
nie poprawi się przez wszystkie dni swego życia.
Grzechy cielesne
16 Dwa zjawiska pomnażają grzechy,
a trzecie sprowadza gniew:
17 namiętność, jak ogień płonący
– nie zgaśnie, dopóki nie zostanie zaspokojona;
rozpustnik, który grzeszy własnym ciałem
– nie przestanie, dopóki nie rozpali ognia;
rozpustnik, któremu każdy chleb jest słodki
– nie zmęczy się, dopóki nie umrze.
18 Człowiek, który dopuszcza się zdrady małżeńskiej,
mówi w swojej duszy: Kto mnie widzi?
Dookoła mnie ciemność i ściany mnie zasłaniają,
nikt mnie nie widzi, czego się boję?
Najwyższy nie będzie pamiętał o moich grzechach.
19 Tylko ludzkie oczy są dla niego postrachem
– nie wie zaś, że oczy Pana
są tysiące razy jaśniejsze od słońca.
Obserwują one wszystkie ludzkie drogi
i widzą ukryte miejsca.
20 Wszystko było Mu znane jeszcze przed stworzeniem
– podobnie teraz, gdy zostało stworzone.
21 Rozpustnik zostanie ukarany na ulicach miasta,
i tam, gdzie tego nie podejrzewał, zostanie pojmany.
22 Podobnie też kobieta, która opuściła męża
i poczęła spadkobiercę z kimś innym.
23 Po pierwsze bowiem, nie była posłuszna Prawu Najwyższego,
po drugie, zawiniła przeciwko swojemu mężowi,
po trzecie, cudzołożyła w rozpuście
i urodziła dzieci innemu mężczyźnie.
24 Zostanie ona wyprowadzona przed zgromadzenie,
a wobec jej dzieci przeprowadzi się śledztwo.
25 Jej dzieci nie zapuszczą korzeni,
jej gałązki nie przyniosą owoców.
26 Przekleństwem będzie pamięć o niej,
jej hańba nie zostanie wymazana.
27 Ci, którzy pozostaną, zrozumieją,
że nie ma nic lepszego od bojaźni Pana
i nic słodszego od przestrzegania przykazań Pana.