Dobre uczynki
1 Jeśli czynisz dobro, wiedz, komu je czynisz,
a spotka cię wdzięczność za twoje uczynki.
2 Zrób dobry uczynek pobożnemu, a otrzymasz zapłatę,
jeśli nie od niego, to od Najwyższego.
3 Nie znajdzie dobroci, kto trwa w nieprawości,
ani ten, kto nie okazuje miłosierdzia.
4 Daj pobożnemu, a nie wstawiaj się za grzesznikiem,
5 czyń dobrze pokornemu, a bezbożnemu nie pomagaj.
Odmów mu swoich chlebów i nic mu nie dawaj,
aby cię przez to nie wykorzystał.
Poniósłbyś wtedy podwójną szkodę, za wszelkie dobro, które mu wyświadczyłeś.
6 Najwyższy również znienawidził grzeszników,
a bezbożnym odpłaci pomstą.
7 Daj dobremu i nie wstawiaj się za grzesznikiem.
Prawdziwi i fałszywi przyjaciele
8 Przyjaciel nie sprawdzi się podczas dobrobytu,
a wróg nie zdoła się ukryć, gdy przyjdzie nieszczęście.
9 Gdy człowiek jest szczęśliwy, jego wrogowie rozpaczają,
a kiedy spadnie na niego nieszczęście, nawet przyjaciel się oddali.
10 Nie ufaj nigdy swojemu wrogowi
– jak śniedź na miedzi przykrywa on swoją złośliwość.
11 Jeśli nawet spokornieje i chodzi pochylony,
to bądź uważny i się go wystrzegaj.
Wtedy będziesz dla niego jak ten, kto czyści lustro,
zrozumiesz, że nie do końca pokrył się śniedzią.
12 Nie stawiaj go obok siebie,
aby cię nie obalił i nie zajął twojego miejsca.
Nie sadzaj go po swojej prawicy,
aby przypadkiem nie zażądał twojego stanowiska.
Wtedy w końcu zrozumiesz me słowa
i poruszą cię moje wypowiedzi.
13 Kto zlituje się nad zaklinaczem ukąszonym przez węża
lub nad tymi, którzy podchodzą do dzikich zwierząt?
14 Podobnie jest z tym, kto zbliża się do grzesznika
i daje się uwikłać w jego grzechy.
15 Pozostanie z tobą przez jakiś czas,
lecz jeśli się potkniesz, to na pewno nie wytrwa.
16 Wróg sączy słodycz ze swoich ust,
a w sercu zamierza strącić cię do dołu.
Będzie miał łzy w oczach,
a kiedy nadejdzie stosowna chwila, krwią się nie nasyci.
17 Gdy cię spotkają nieszczęścia, znajdziesz go przed sobą,
i – niby pomagając – podstawi ci nogę.
18 Pokiwa głową i zaklaszcze rękami,
będzie szeptał i twarz odwracał.