Życie w Duchu
1 Żadne więc teraz potępienie nie zagraża tym, którzy są w Jezusie Chrystusie, 2 bo prawo Ducha życia w Chrystusie Jezusie uwolniło cię od prawa grzechu i śmierci. 3 To bowiem, czego Prawo nie mogło dokonać, ponieważ było osłabione przez ciało, tego dokonał Bóg, gdy posłał swojego Syna w postaci grzesznego ciała i z powodu grzechu potępił grzech w ciele, 4 aby sprawiedliwy czyn Prawa został wypełniony w nas, którzy nie postępujemy według ciała, lecz według Ducha. 5 Ci przecież, którzy postępują według ciała, dążą do tego, czego chce ciało, ci zaś, którzy postępują według Ducha – do tego, czego chce Duch. 6 Dążenie ciała rodzi śmierć, dążenie zaś Ducha owocuje życiem i pokojem, 7 gdyż dążenie ciała jest wrogie Bogu, bo Prawu Boga się nie podporządkowuje ani nie może się podporządkować. 8 Ci więc, co żyją według ciała, nie mogą się spodobać Bogu. 9 Wy natomiast nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, skoro Duch Boga w was mieszka. A jeśli ktoś nie ma Ducha Chrystusa, ten do Niego nie należy. 10 Jeśli zaś Chrystus jest w was, to chociaż ciało podlega śmierci z powodu grzechu, to jednak Duch daje życie dzięki usprawiedliwieniu. 11 A jeśli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, który Chrystusa wskrzesił z martwych, ożywi również wasze śmiertelne ciała przez swojego Ducha, który w was mieszka.
12 Nie jesteśmy więc, bracia, dłużnikami ciała, tak, aby żyć według ciała. 13 Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie, jeśli zaś przy pomocy Ducha uśmiercacie uczynki ciała, będziecie żyć. 14 Ci, którzy dają się prowadzić Duchowi Boga, są synami Boga. 15 Nie otrzymaliście przecież ducha zniewolenia, żeby znowu się bać, lecz otrzymaliście Ducha usynowienia, w którym wołamy: Abba, Ojcze! 16 Duch ten równocześnie świadczy naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Boga. 17 Jeśli zaś dziećmi, to i dziedzicami, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro rzeczywiście cierpimy z Nim, aby też uczestniczyć z Nim w chwale.
Chwała, która ma się objawić
18 Liczę bowiem, że teraźniejszych cierpień nie można stawiać na równi z mającą nastąpić chwałą, która zostanie w nas objawiona. 19 Stworzenie przecież z wytrwałością oczekuje objawienia synów Boga, 20 gdyż zostało poddane marności nie z własnej woli, lecz przez Tego, który je poddał, w nadziei, 21 że również ono będzie wyzwolone z niewoli rozkładu do wolności chwały dzieci Boga. 22 Wiemy bowiem, że aż dotąd całe stworzenie wzdycha i rodzi w bólach. 23 I nie tylko ono, lecz również my sami, którzy mamy pierwsze plony Ducha, wzdychamy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała. 24 W nadziei przecież zostaliśmy zbawieni. Nadzieja zaś, którą się widzi, nie jest już nadzieją, bo jak można się spodziewać tego, co się widzi? 25 Jeśli jednak spodziewamy się tego, czego nie widzimy, to z wytrwałością tego oczekujemy.
26 Podobnie też Duch wspiera nas w naszej niemocy. Nie wiemy bowiem, o co i jak należy się modlić, ale sam Duch wstawia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. 27 A Ten, który bada serca, wie, czym jest zamysł Ducha i że zgodnie z wolą Boga wstawia się On za świętymi. 28 Wiemy zaś, że tym, którzy miłują Boga, wszystko służy ku dobremu, tym, którzy są powołani według Jego postanowienia. 29 Tych bowiem, których poznał, przeznaczył, żeby się stali podobni do obrazu Jego Syna, aby był On pierworodnym między wielu braćmi. 30 Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał, tych również usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych także obdarzył chwałą.
Miłość Boga
31 Co więc na to powiemy? Jeśli Bóg z nami, któż przeciwko nam? 32 On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale wydał Go za nas wszystkich, jak i z Nim nie miałby nam darować wszystkiego? 33 Kto będzie oskarżał wybranych Boga? Bóg jest Tym, który usprawiedliwia. 34 Kto potępi? Chrystus Jezus jest Tym, który umarł, więcej, zmartwychwstał, jest po prawicy Boga i wstawia się za nami. 35 Kto nas odłączy od miłości Chrystusa? Czy utrapienie, ucisk, prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo lub miecz? 36 Jak jest napisane:
Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień,
uważają nas za owce na rzeź.
37 Ale w tym wszystkim w pełni zwyciężamy przez Tego, który nas umiłował. 38 Jestem bowiem przekonany, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani moce, 39 ani to, co wysoko, ani to, co głęboko, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa