Wprowadzenie: wizja tronu, baranka, zwoju
Wizja nieba
1 Potem zobaczyłem, a oto drzwi były otwarte w niebie i głos – ten, który poprzednio usłyszałem, jakby trąby mówiącej do mnie – powiedział: Wstąp tutaj, a pokażę ci to, co ma się stać potem. 2 Zaraz doznałem zachwycenia w duchu: oto tron stał w niebie, a na tronie Ktoś siedział. 3 Ten, który siedział, z wyglądu podobny był do kamienia jaspisu i krwawnika, a dookoła tronu była tęcza podobna do szmaragdu. 4 Wokół tronu były dwadzieścia cztery trony. Na tronach siedziało dwudziestu czterech Starszych, którzy byli odziani w białe szaty, a na głowach mieli złote wieńce. 5 Od tronu wychodziły błyskawice, głosy i gromy, a przed tronem paliło się siedem lamp ognistych, które są siedmioma Duchami Boga. 6 Przed tronem też znajdowało się jakby szklane morze podobne do kryształu.
Pośrodku tronu natomiast i wokół tronu były cztery Istoty żyjące, pełne oczu z przodu i z tyłu. 7 Pierwsza Istota żyjąca podobna była do lwa, druga podobna do wołu, trzecia miała twarz jak gdyby ludzką, a czwarta podobna była do orła w locie. 8 Każda zaś z czterech Istot żyjących miała po sześć skrzydeł, dookoła i wewnątrz były pełne oczu. I bez odpoczynku, dniem i nocą mówią:
Święty, Święty, Święty.
Pan, Bóg, Wszechmogący,
Ten, który był i który jest, i który przychodzie.
9 A kiedy Istoty żyjące oddadzą chwałę, cześć i dziękczynienie Siedzącemu na tronie i Żyjącemu na wieki wieków, 10 wtedy dwudziestu czterech Starszych upada przed Siedzącym na tronie, oddaje pokłon Żyjącemu na wieki wieków i rzuca swoje wieńce przed tronem, mówiąc:
11 Jesteś godny, nasz Panie i Boże,
wziąć chwałę i cześć, i moc,
ponieważ Ty wszystko stworzyłeś
i z Twojej woli to było, i zostało stworzone.