PSALM 14 [13]
Powszechne zepsucie
1 Przewodnikowi chóru. Dawida.
Rzekł głupiec w swoim sercu: Nie ma Boga!
Są zepsuci, robią wstrętne rzeczy
i nie ma nikogo, kto by czynił dobro.
2 Pan patrzy z niebios na synów ludzkich,
by zobaczyć, czy jest wśród nich rozumny, który szuka Boga.
3 Wszyscy zbłądzili, wszyscy są zepsuci,
nie ma nikogo, kto by czynił dobro,
nie ma ani jednego.
4 Czy rozum potracili wszyscy, którzy czynią nieprawość,
którzy Mój lud pożerają tak, jakby chleb jedli,
którzy nie wzywają Pana?
5 Wtedy się bardzo przerazili,
bo Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwych.
6 Chcieliście zniweczyć zamiary biedaka,
lecz Pan jest jego ucieczką.
7 Kto ześle Izraelowi zbawienie z góry Syjon?
Gdy Pan odmieni niedolę swego ludu,
Jakub będzie się radował, a Izrael weselił.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa