Przepisy dotyczące kapłanów
1 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: Powiedz kapłanom, synom Aarona: Niech nikt z nich nie naraża się na nieczystość z powodu zmarłego spośród jego ludu, 2 z wyjątkiem najbliższych krewnych, jak matka, ojciec, syn, córka, brat 3 oraz niezamężna siostra, będąca dziewicą i mieszkająca u niego – z jej powodu może się narazić na nieczystość. 4 Nie będzie się narażał na nieczystość jako przełożony wśród swego ludu. Byłoby to zbezczeszczeniem.
5 Nie będą strzygli głowy aż do skóry, nie będą golili boków brody, nie będą też nacinali swojego ciała. 6 Będą świętymi dla swojego Boga i nie zbezczeszczą Imienia swojego Boga, bo oni składają Panu ofiary spalane jako pokarm swojemu Bogu, dlatego będą świętymi.
7 Nie wezmą za żonę nierządnicy ani kobiety zhańbionej. Nie wezmą też kobiety oddalonej przez męża, bo kapłan jest poświęcony swojemu Bogu. 8 Będziesz go uważał za świętego, bo on ofiaruje pokarm twojemu Bogu. Będzie święty dla ciebie, bo Ja, Pan, który was uświęcam, jestem święty.
9 Gdyby córka kapłana zhańbiła się nierządem, to zhańbi również swojego ojca. Należy ją spalić w ogniu.
10 Kapłan, który wśród braci cieszy się najwyższą godnością, na którego głowę wylano olej namaszczenia, który został wprowadzony w czynności kapłańskie przez włożenie na niego szat, nie będzie rozpuszczał włosów i nie będzie rozdzierał swoich szat. 11 Nie zbliży się też do żadnego zmarłego, nawet do ojca lub matki, aby się nie naraził na nieczystość. 12 Nie wyjdzie z Przybytku, aby nie zbezcześcić Przybytku swojego Boga, gdyż jest poświęcony olejem namaszczenia swojego Boga. Ja jestem Panem. 13 Za żonę weźmie sobie dziewicę. 14 Nie pojmie za żonę ani wdowy, ani oddalonej, ani zhańbionej, ani nierządnicy, lecz pojmie za żonę tylko dziewicę spośród swojego ludu. 15 Nie może zbezcześcić swojego potomstwa wśród swojego ludu, gdyż Ja, Pan, go uświęcam.
16 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 17 Powiedz Aaronowi: Gdyby ktoś z twoich potomków, także w ich przyszłych pokoleniach miał jakąś wadę, nie może się zbliżać, aby złożyć w ofierze pokarm swojemu Bogu. 18 Żaden bowiem człowiek, który ma jakąś wadę, nie może się zbliżać: ani niewidomy, ani chromy, ani ten, który ma zniekształcony nos, albo wydłużone kończyny, 19 ani ten, który ma złamaną nogę albo rękę, 20 ani garbaty, ani karłowaty, ani ten, kto ma bielmo na oku, ani chory na świerzb, ani okryty wrzodami, ani też eunuch. 21 Żaden z potomków kapłana Aarona, który ma jakąś wadę, nie będzie się zbliżał, aby złożyć ofiarę spalaną Panu. Ma on wadę, nie będzie się więc zbliżał, aby ofiarować pokarm swojego Boga. 22 Może jednak spożywać pokarm swojego Boga, zarówno z najświętszej, jak i ze świętej rzeczy. 23 Nie będzie jednak podchodził do zasłony i nie będzie się zbliżał do ołtarza, gdyż ma wadę i nie może zbezcześcić Moich świętości, gdyż Ja, Pan, je uświęcam.
24 Mojżesz przekazał to Aaronowi, jego synom i wszystkim Izraelitom.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa