Podział pozostałych terenów
1 Cała społeczność Izraelitów zebrała się w Szilo i ustawiono tam Namiot Spotkania. I ta ziemia była im poddana. 2 Jednak pośród Izraelitów pozostało siedem szczepów, którym nie przydzielono jeszcze ich posiadłości. 3 Wtedy Jozue powiedział do Izraelitów: Jak długo będziecie się ociągać z objęciem w posiadanie dziedzictwa, które dał wam Pan, Bóg waszych ojców? 4 Wybierzcie sobie po trzech ludzi z każdego szczepu, a ja ich poślę, by obeszli ziemię i opisali ją w celu dokonania podziału. Potem zaś niech przyjdą do mnie 5 i podzielą ją na siedem części. Juda pozostanie na swoim terytorium na południu, a dom Józefa na swoim – na północy. 6 Wy zaś opiszecie tę ziemię podzieloną na siedem części i przyniesiecie mi ten opis, a ja rzucę dla was los przed Panem, naszym Bogiem. 7 Lewici jednak nie otrzymają żadnego dziedzictwa pośród was, ponieważ ich dziedzictwem jest kapłaństwo Pana. Natomiast Gad, Ruben i połowa szczepu Manassesa otrzymali swój dział, który dał im Mojżesz, sługa Pana, na wschodzie, z drugiej strony Jordanu.
8 Ludzie ci wstali więc i wyruszyli w drogę, a tym, którzy się wyprawili, aby opisać tę ziemię, Jozue nakazał: Idźcie, przejdźcie tę ziemię, opiszcie ją, a potem wróćcie do mnie. Wtedy rzucę dla was los przed Panem w Szilo. 9 Wyruszyli więc ci ludzie, przeszli tę ziemię i opisali ją w księdze według miast należących do siedmiu działów, a następnie przybyli do Jozuego, do obozu w Szilo. 10 Wtedy Jozue rzucił dla nich los przed Panem w Szilo i tam dokonał podziału ziemi między Izraelitów, zgodnie z ustalonym przez nich podziałem.
Terytorium Beniamina
11 Pierwszy los padł na plemię potomków Beniamina według ich rodów i przypadł im dział między potomkami Judy i Józefa. 12 Od północy ich granica przebiegała od Jordanu, dalej podnosiła się ku wzgórzom na północ od Jerycha, a następnie prowadziła górami ku zachodowi i kończyła się na pustyni Bet-Awen. 13 Stamtąd granica biegła do Luz, południowym zboczem Luz, czyli Betel. Potem opadała ku Atrot-Addar i znowu wznosiła się na południe w kierunku góry i dolnego Bet-Choron. 14 Następnie skręcała i zawracała po stronie zachodniej ku południowi, od góry naprzeciw Bet-Choron na południu, i kończyła się w Kiriat-Baal, czyli Kiriat-Jearim, mieście należącym do potomków Judy. To jest zachodnia strona.
15 Strona południowa zaczynała się od krańca Kiriat-Jearim, po czym granica biegła na zachód aż do źródła wód Neftoach. 16 Dalej granica schodziła do podnóża góry położonej naprzeciw Doliny Ben-Hinnom, w północnej części równiny Refaitów. Następnie biegła w dół ku Dolinie Hinnom, po stoku Jebusytów na południe i opadała do źródła Rogel. 17 Dalej skręcała na północ i docierała do En-Szemesz i Gelilot, naprzeciw wzniesienia Adummim, i zstępowała do Kamienia Bohana, syna Rubena. 18 Potem przechodziła zboczami naprzeciw Araby od północy i schodziła do Araby. 19 Dalej granica prowadziła zboczem Bet-Chogla na północy i kończyła się przy północnej zatoce Morza Słonego, u ujścia Jordanu na południu. To jest południowa granica. 20 Jordan zaś stanowił granicę od strony wschodniej. To jest dziedzictwo potomków Beniamina, z otaczającymi je granicami, według ich rodów.
Miasta Beniamina
21 Miastami plemienia Beniamina, według ich rodów, są: Jerycho, Bet-Chogla, Emek-Kesis, 22 Bet-Haaraba, Semaraim, Betel, 23 Awwim, Happara, Ofra, 24 Kefar-Haammonaj, Haofni i Geba – dwanaście miast wraz z należącymi do nich osadami. 25 Gibeon, Harama, Beerot, 26 Hammispe, Kefira, Hammosa, 27 Rekem, Jirpeel, Tarala, 28 Sela, Elef, Jebus, czyli Jerozolima, Gibeat i Kiriat – czternaście miast wraz z należącymi do nich osadami. To jest dziedzictwo potomków Beniamina według ich rodów.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa