Bóg postępuje sprawiedliwie
1 I Elihu mówił dalej:
2 Zaczekaj chwilę, a wyjaśnię tobie,
bo mam jeszcze słowa na obronę Boga.
3 Z daleka przynoszę moją wiedzę,
aby oddać sprawiedliwość memu Stwórcy.
4 Bez wątpienia w moich słowach nie ma kłamstwa,
a przed tobą stoi mąż doskonałej wiedzy.
5 Oto Bóg jest potężny, ale nikim nie gardzi,
potężny jest On mocą swego rozumu.
6 Nie zachowuje przy życiu bezbożnego
i prawo przyznaje ubogim.
7 On nie odwraca swych oczu od sprawiedliwych,
osadza ich z królami na tronie,
umacnia ich na wieki i są wywyższeni.
8 A jeśli zostaną związani sznurami,
spętani więzami niedoli,
9 wtedy ukazuje im ich uczynki,
ich występki wyrosłe z pychy.
10 I otwiera ich uszy na karcenie
i każe im odstąpić od grzechu.
11 Jeżeli posłuchają i będą Mu służyć,
zakończą swoje dni w szczęściu
i swoje lata w rozkoszach.
12 Jeżeli zaś nie posłuchają,
zginą od miecza, umrą w swej głupocie.
13 Ludzie niegodziwego serca trwają w gniewie,
nie wołają o pomoc, kiedy ich związuje.
14 Umierają w młodości,
żyjąc wśród uprawiających nierząd.
15 Ale On wybawia cierpiącego przez cierpienie
i w utrapieniu otwiera jego uszy.
Hiob powinien się nawrócić i chwalić Boga
16 Także ciebie skłania do wyjścia z nieszczęścia,
z ciasnoty na wolną przestrzeń,
a twój stół chce napełnić tłustym pokarmem.
17 Ale skoro osądzasz jak bezbożnik,
to sąd i kara cię dosięgną.
18 Niech cię nie zwiodą bogactwa
i nie zmyli wielkość okupu.
19 Czy pomogą ci twoje nieograniczone bogactwa
lub największy wysiłek?
20 Nie tęsknij do nocy,
która porywa narody z ich miejsca.
21 Strzeż się, abyś nie zwrócił się ku grzechowi,
gdyż przedkładasz go ponad cierpienie.
22 Zobacz, jak wielki jest Bóg w swej mocy,
kto naucza jak On?
23 Kto wyznaczy Mu drogę?
Kto powie: Zło popełniłeś?
24 Pamiętaj, abyś wychwalał Jego dzieła,
o których ludzie śpiewają.
25 Wszyscy je widzą,
chociaż oglądają z daleka.
26 O tym, jak Bóg jest wielki, my nie wiemy,
liczba Jego lat jest nieprzenikniona.
Bóg kieruje naturą
27 On zbiera krople wody,
zamienia je w strugi deszczu,
28 które sączą się z chmur
i spadają obficie na ludzi.
29 Kto zrozumie, jak zawieszony jest obłok
i groźne odgłosy z Jego namiotu?
30 Oto On roztacza nad nim swą światłość
i zakrywa głębiny morza.
31 Z ich pomocą sądzi ludy
i daje pokarm w obfitości.
32 On w dłoniach kryje ogień
i każe mu celnie uderzać.
33 Oznajmia o Nim Jego grzmot,
gdy płonie gniewem przeciw nieprawości.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa