Pan jest jedynym Bogiem
1 Teraz posłuchaj, Jakubie, Mój sługo,
Izraelu, którego wybrałem.
2 Tak mówi Pan, który cię uczynił,
który kształtował cię od poczęcia
– On ci pomoże:
Nie bój się, Mój sługo, Jakubie,
Jeszurunie, którego wybrałem!
3 Wyleję bowiem wody na spragnioną glebę
i strumienie na wyschniętą ziemię.
Wyleję Mojego Ducha na twój ród,
Moje błogosławieństwo na twoje potomstwo.
4 Wtedy wyrośnie wśród trawy,
jak wierzby nad strumieniami.
5 Jeden powie: Ja należę do Pana,
inny nazwie się imieniem Jakuba;
jeden napisze na swej ręce: Należę do Pana,
inny nada sobie imię Izraela.
6 Tak mówi Pan, król Izraela,
jego Wybawca, Pan Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni,
poza Mną nie ma bogów.
7 Kto jest jak Ja? – niech zawoła,
niech to ogłosi i niech Mi udowodni!
Niech opowie wszystko od czasu, gdy ustanowiłem lud pradawny
oraz rzeczy przyszłe, które nadejdą!
8 Nie trwóżcie się i nie bądźcie przerażeni!
Czy nie od dawna ogłosiłem to i zapowiedziałem?
Wy jesteście Moimi świadkami!
Czy jest jakiś bóg poza Mną?
Nie ma innej skały! Nie znam żadnej!
Wytwórcy bożków
9 Wszyscy twórcy posągów są niczym,
ich ulubione dzieła są bezużyteczne,
a ich czciciele nie widzą
i nie rozumieją tego, dlatego okryją się wstydem.
10 Kto wykonuje bożka i odlewa posąg,
by nie mieć z tego korzyści?
11 Wszyscy jego zwolennicy się zawstydzą,
bo rzemieślnicy są tylko ludźmi.
Niech oni wszyscy się zgromadzą, niech się stawią!
Niech się razem zatrwożą i zawstydzą!
12 Kowal rozgrzewa żelazo
na rozżarzonych węglach,
kształtuje je młotami,
wykańcza silnym ramieniem.
Jeśli jest głodny – nie ma siły,
gdy nie pije wody – ustaje.
13 Stolarz rozciąga miarę i na drewnie
zaznacza zarys rylcem,
obrabia dłutami
i wymierza cyrklem.
Wydobywa kształty ludzkie,
piękną postać człowieka, by umieścić ją w domu.
14 On ścina cedry,
sięga po cyprysy i dęby,
które uważa za najtwardsze wśród drzew leśnych,
sadzi jesion, któremu deszcz daje wzrost.
15 Drzewa służą człowiekowi na opał,
część z nich bierze, aby się ogrzać.
Rozpala także ogień i piecze chleb,
a wreszcie wykonuje bożka i oddaje mu cześć,
sporządza rzeźbę i pada przed nią na twarz.
16 Połowę drewna spala w ogniu,
połowy używa, by upiec mięso.
Zjada pieczeń i się nasyca,
ogrzewa się i mówi: Ach,
jak mi ciepło, gdy patrzę na ogień!
17 Z reszty drewna wykonuje bożka, jego rzeźbę,
której oddaje cześć i pokłon.
Modli się do niej i mówi:
Ratuj mnie, bo jesteś moim bogiem!
18 Tacy nie wiedzą i nie rozumieją,
bo zaćmił ich oczy, by nie mogli widzieć,
a ich serca, by nie mogli rozumieć.
19 Żaden z nich nie rozważa w swym sercu,
nie ma wiedzy ani rozumu, gdy mówi:
Połowę spaliłem w ogniu,
upiekłem też chleb na jego węglach,
piekę mięso i zjadam, a z reszty wykonam rzecz obrzydliwą
i będę oddawał pokłon kawałkowi drewna.
20 Karmi się popiołem,
omamione serce go zwodzi.
Nie ocali swojego życia,
nie powie: Czy jest coś zwodniczego
w mojej prawicy?
Pan zbawia swój lud
21 Pamiętaj, Jakubie,
i ty, Izraelu, że jesteś Moim sługą!
Ukształtowałem cię, ty jesteś Moim sługą.
Izraelu, nie zapomnę o tobie!
22 Zmazałem twoje przewinienia
jak chmurę,
a twoje grzechy jak obłok.
Powróć do Mnie, bo cię odkupiłem!
23 Wykrzykujcie radośnie, niebiosa, bo Pan to uczynił!
Wybuchnijcie weselem, głębiny ziemi!
Góry, wydajcie radosne okrzyki
i ty, lesie, ze wszystkimi drzewami!
Pan bowiem odkupił Jakuba
i okazał swą chwałę w Izraelu.
Stwórca świata i Pan dziejów
24 Tak mówi Pan, który cię odkupił,
i kształtował już od poczęcia:
Ja jestem Pan, Stwórca wszystkiego!
Sam rozpostarłem niebiosa
i umocniłem ziemię! Czy ktoś był ze Mną?
25 Ja jestem tym, który udaremnia znaki wróżbiarzy,
kpi sobie z przepowiadających,
zmusza mędrców do odwrotu,
a ich wiedzę ośmiesza.
26 Jestem tym, który potwierdza mowę swego sługi
i spełnia radę swoich posłańców.
Jestem tym, który mówi Jerozolimie:
Będziesz zamieszkana!
i miastom Judy: Będziecie odbudowane!
Ja odbuduję wasze ruiny.
27 Jestem tym, który mówi głębinom: Wyschnij!
Ja wysuszam twoje rzeki!
28 Jestem tym, który mówi o Cyrusie: Mój pasterz!
On wypełni w całości Moją wolę
i powie Jerozolimie: Będziesz odbudowana!
i do świątyni: Będziesz wzniesiona!