Pan obiecuje wyzwolenie swojemu ludowi
1 Teraz tak mówi Pan,
Ten, który stworzył ciebie,
Jakubie, i ukształtował cię, Izraelu:
Nie bój się, bo cię odkupiłem,
wezwałem po imieniu, należysz do Mnie!
2 Gdy będziesz przemierzał wody – Ja będę z tobą,
– nie zatopią cię rzeki.
Gdy będziesz przechodził przez ogień, nie poparzysz się,
i płomień cię nie spali.
3 Ja, Pan, jestem bowiem twoim Bogiem,
Święty Izraela jest twoim wybawicielem.
Na okup za ciebie daję Egipt,
Kusz i Sabę zamiast ciebie.
4 Ponieważ jesteś drogi w Moich oczach,
masz wielką wartość i Ja cię kocham,
dlatego daję ludzi zamiast ciebie,
ludy za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą!
Przyprowadzę twoje potomstwo ze wschodu,
z zachodu cię pozbieram.
6 Powiem północy: Oddaj!
i południu: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź Moich synów z daleka
i Moje córki z krańców ziemi,
7 wszystkich nazwanych Moim imieniem,
których stworzyłem dla swej chwały,
których ukształtowałem i uczyniłem.
Izrael świadkiem Pana
8 Wyprowadź lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchy, chociaż ma uszy.
9 Niech razem przybędą wszystkie narody
na zgromadzenie ludów!
Kto z nich może to opowiedzieć,
oznajmić nam minione wydarzenia?
Niech przedstawią swoich świadków,
aby się usprawiedliwić.
Niech słuchają i niech powiedzą: To jest prawda!
10 Wy jesteście Moimi świadkami
– wyrocznia Pana –
i Moim sługą, których wybrałem,
abyście poznali, wierzyli we Mnie,
i zrozumieli, że to Ja jestem.
Przede Mną nie istniał żaden bóg
ani innego po Mnie nie będzie.
11 To Ja, jedynie Ja jestem Panem,
poza Mną nie ma wybawcy.
12 To Ja oznajmiłem, wybawiłem i ogłosiłem,
nie ma wśród was żadnego obcego boga.
Wy jesteście Moimi świadkami – wyrocznia Pana –
a Ja jestem Bogiem,
13 od wieczności nim jestem.
Nikt Mi nie odbierze tego, co do Mnie należy
– kto mógłby zmienić to, co uczyniłem?
Droga przez pustynię
14 Tak mówi Pan,
wasz Odkupiciel, Święty Izraela:
Ze względu na was posyłam zdobywcę do Babilonu.
Sprawię, że wszystkie bramy się otworzą,
a Chaldejczycy w żałobiee będą krzyczeć.
15 Ja jestem Pan, wasz Święty,
Stwórca Izraela, wasz Król!
16 Tak mówi Pan,
który wyznacza drogę przez morze,
ścieżkę przez wzburzone wody,
17 który wysyła rydwany i konie,
razem potężną armię
– padli i już nie powstaną,
zgaśli, dopalili się jak knotek:
18 Nie wspominajcie rzeczy minionych,
nie zastanawiajcie się nad dawnymi sprawami!
19 Oto Ja uczynię rzecz nową
– już się pojawia,
czy jej nie dostrzegacie?
Wyznaczę drogę na pustyni,
ścieżki pośród stepu.
20 Zwierzęta polne będą Mnie wysławiać,
szakale i strusie,
bo na pustynię sprowadzę wodę,
na step strumienie,
aby napoić Mój lud wybrany.
21 Lud, który dla siebie uformowałem,
będzie głosić Moją chwałę.
Grzechy Izraela
22 Lecz ty, Jakubie, Mnie nie wzywałeś,
albowiem znużyłeś się Mną, Izraelu.
23 Nie przyprowadziłeś Mi owiec na ofiarę całopalną,
nie oddałeś czci krwawymi ofiarami.
Nie zmuszałem cię do ofiar pokarmowych,
nie trudziłem ofiarą kadzielną.
24 Nie kupiłeś Mi wonnej trzciny za pieniądze,
nie nasyciłeś Mnie tłuszczem twych ofiar,
lecz dręczyłeś swoimi grzechami,
zamęczałeś Mnie twoimi występkami.
25 To Ja, Ja sam wymażę twoje przestępstwa przez wzgląd na siebie samego
i twoich grzechów nie będę wspominać.
26 Przypomnij Mi, osądźmy wspólnie!
Przedstaw swoje racje, aby okazać się sprawiedliwym!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
ci, którzy mieli pośredniczyć między nami, wykroczyli przeciwko Mnie.
28 Dlatego poniżyłem przywódców świątynnych,
obłożyłem klątwą Jakuba, wystawiłem Izraela na zniewagi.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa