Góra Pana
1 Widzenie dotyczące Judy i Jerozolimy, które otrzymał Izajasz, syn Amosa.
2 Na koniec nadejdzie czas,
że góra domu Pana zostanie umocniona na wierzchołku gór
i wyniesiona ponad pagórki.
Popłyną do niej wszystkie narody,
3 pójdą liczne ludy i powiedzą:
Chodźcie, wejdźmy na górę Pana,
do domu Boga Jakuba!
Niech nas nauczy swoich dróg,
abyśmy chodzili Jego ścieżkami!
Prawo bowiem wyjdzie z Syjonu,
słowo Pana z Jerozolimy.
4 On będzie rozsądzał między narodami,
rozpatrzy sprawy licznych ludów.
Wtedy przekują miecze na lemiesze,
a włócznie na sierpy.
Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza
i nie będą się już więcej przygotowywać do wojny.
5 Chodźcie, Domu Jakuba,
postępujmy w światłości Pana!
Dzień Pana
6 Tak, Ty odrzuciłeś swój lud, dom Jakuba,
bo pełen jest wróżbitów
i magów jak u Filistynów
i wchodzą w układy z cudzoziemcami.
7 Jego kraj jest pełen srebra i złota,
jego skarbom nie ma kresu,
jego kraj jest pełen koni,
jego rydwanom nie ma kresu,
8 jego kraj jest pełen bożków,
kłaniają się dziełom swoich rąk,
temu, co wykonały ich palce.
9 Poniża się śmiertelny, upokarza człowiek
– nie wybaczaj im!
10 Wejdź między skały,
ukryj się w prochu
ze strachu przed Panem
i blaskiem Jego majestatu!
11 On upokorzy oczy pyszałków,
wyniosłych ludzi poniży,
a tylko Pan się wywyższy
w tym dniu.
12 Oto przyjdzie bowiem dzień Pana Zastępów:
przeciw każdemu pysznemu i wyniosłemu,
przeciw każdemu wywyższającemu się, by go upokorzyć;
13 przeciw wszystkim cedrom Libanu,
wysokim i wyniosłym,
przeciw wszystkim dębom Baszanu;
14 przeciw wszystkim wysokim górom,
przeciw wszystkim wyniosłym pagórkom;
15 przeciw każdej wysokiej wieży,
przeciw każdemu umocnionemu murowi;
16 przeciw wszystkim okrętom z Tarszisz,
przeciw wszystkim wspaniałym statkom.
17 Pycha człowieka będzie poniżona,
wyniosłość ludzka upokorzona.
Tylko Pan się wywyższy w tym dniu,
18 a bożki całkowicie przepadną.
19 Wejdą do jaskiń skalnych
i do dołów w ziemi,
ze strachu przed Panem
i przed blaskiem Jego majestatu,
kiedy powstanie, aby przerazić ziemię.
20 W tym dniu wyrzuci
kretom i nietoperzom
swoje srebrne i złote bożki,
które sobie zrobił, aby im oddawać pokłony.
21 Wejdzie w skalne groty
i w szczeliny skał,
ze strachu przed Panem
i przed blaskiem Jego majestatu,
kiedy powstanie, aby przerazić ziemię.
22 Przestańcie pokładać nadzieję w człowieku,
który ma tylko tchnienie w swoich nozdrzach,
bo cóż jest wart?!
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa