Bóg ukarze obce narody pogańskie
Pan ześle karę na Babilon
1 Wyrocznia o Babilonie, którą ujrzał Izajasz, syn Amosa:
2 Na łysym wzgórzu zatknijcie sztandar,
wznieście okrzyk wojenny,
dajcie znak ręką, aby wkroczyli
w bramy książąt!
3 Ja rozkazałem
Moim poświęconym,
z powodu Mego gniewu,
wezwałem też Moich wojowników,
tych, którymi się chlubię.
4 Odgłos wrzawy wśród gór,
jakby licznego tłumu.
Odgłos zgiełku królestw,
narodów, które się zgromadziły.
To Pan Zastępów dokonuje
przeglądu wojska przed bitwą.
5 Pan i narzędzia Jego gniewu
przychodzą z dalekiej ziemi,
z krańców nieba,
aby zniszczyć całą ziemię.
6 Płaczcie, bo bliski jest dzień Pana,
nadchodzi jak zniszczenie od Wszechmogącego.
7 Dlatego wszystkim ręce opadają,
serce każdego ogarnia zwątpienie.
8 Wszyscy się lękają,
ogarniają ich cierpienie i bóle
jak rodzącą kobietę.
Jedni na drugich patrzą ze zdziwieniem,
rumieńce pokrywają ich twarze.
9 Oto nadchodzi okrutny dzień Pana,
oburzenie i płomień gniewu,
aby z ziemi uczynić pustkowie
i wyniszczyć na niej grzeszników.
10 Bo gwiazdy niebios i ich konstelacje
nie będą jaśnieć światłem,
o poranku zaćmi się słońce,
księżyc nie rozbłyśnie swym blaskiem.
11 I ukarzę ziemię za jej zło,
niegodziwców za ich grzechy.
Powstrzymam pychę zuchwalców,
poniżę wyniosłość ciemięzców.
12 Trudniej będzie znaleźć śmiertelnika niż czyste złoto,
człowieka niż złoto z Ofiru.
13 Poruszę niebo, zadrży ziemia,
gdy rozsierdzi się Pan Zastępów,
w dniu, w którym zapłonie Jego gniew.
14 Staną się jak spłoszone gazele,
jak stado, którego nikt nie gromadzi.
Każdy zwróci się ku swojemu ludowi,
każdy ucieknie do swojego kraju.
15 Kogo odnajdą – zostanie przebity,
kogo złapią – zginie od miecza.
16 Ich dzieci zostaną roztrzaskane
na ich oczach,
domy splądrowane,
żony zgwałcone.
17 Oto Ja wzbudzę przeciw nim
Medów, którzy nie cenią srebra
i nie mają upodobania w złocie.
18 Łukami powalą młodzieńców,
nie zlitują się nawet nad noworodkami,
nie okażą miłosierdzia dzieciom.
19 Babilon, klejnot królestw,
pyszna ozdoba Chaldejczyków,
stanie się jak Sodoma i Gomora,
które zniszczył Bóg.
20 Nikt nigdy w nim nie zamieszka,
nie będzie zaludniony przez pokolenia.
Arab nie rozbije tam namiotu,
pasterze nie będą tam odpoczywać.
21 Będą się tam wylegiwać zwierzęta pustyni,
sowy zagoszczą w ich domach,
zamieszkają tam strusie,
kozły będą skakać.
22 Hieny będą wyć w jego zamkach,
a szakale we wspaniałych pałacach.
Jego czas wkrótce nadejdzie,
jego dni zostały policzone.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa