1 Tak zostało zakończone dzieło stworzenia nieba i ziemi,
i wszystkiego, co się na nich znajduje.
2 A gdy w siódmym dniu Bóg zakończył swoje dzieło, którego dokonał,
odpoczął siódmego dnia od wszelkiego dzieła, którego dokonał.
3 Wówczas pobłogosławił Bóg ten siódmy dzień i go uświęcił,
w nim bowiem odpoczął po całym swym dziele,
którego – stwarzając – Bóg dokonał.
4 Takie są dzieje stwarzania nieba i ziemi.
Stworzenie mężczyzny
W dniu, w którym Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, 5 nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyrosła żadna polna trawa, ponieważ Pan Bóg nie spuścił deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię. 6 Tylko mgła wydobywała się z ziemi i nawilżała całą powierzchnię gleby. 7 Wtedy Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, tak że człowiek stał się żywą istotą.
8 Potem Pan Bóg zasadził ogród w Edenie na wschodzie i umieścił tam człowieka, którego ulepił. 9 Pan Bóg sprawił, że wyrosły z ziemi wszelkie pięknie wyglądające drzewa o smacznych owocach, a w środku ogrodu drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła. 10 Z Edenu wypływała rzeka nawadniająca ogród, która się tam rozdzielała, dając początek czterem rzekom. 11 Pierwsza nazywała się Piszon, okrążała całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto. 12 Złoto tej krainy jest znakomite. Tam też znajduje się pachnąca żywica i kamień onyksowy. 13 Druga rzeka nazywała się Gichon i okrążała całą ziemię Kusz. 14 Trzecia rzeka nazywała się Chiddekel i płynęła na wschód od Aszszuru. Czwarta rzeka to Perat. 15 Potem Pan Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł. 16 Pan Bóg nakazał też człowiekowi: Z każdego drzewa w ogrodzie możesz jeść, 17 tylko z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz jadł, bo w dniu, w którym z niego zjesz, umrzesz na pewno.
Stworzenie kobiety
18 Potem Pan Bóg powiedział: Nie jest dobrze, jeśli człowiek jest sam, uczynię więc pomoc odpowiednią dla niego. 19 Pan Bóg ulepił z ziemi wszelkie polne zwierzęta oraz wszelkie ptactwo podniebne i przyprowadził do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie. Każde żywe stworzenie miało nosić takie imię, jakie człowiek mu nada. 20 Człowiek nazwał więc wszelkie bydło, ptactwo podniebne oraz wszystkie zwierzęta polne, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla niego. 21 Wtedy Pan Bóg zesłał głęboki sen na człowieka, a kiedy ten zasnął, wyjął jedno z jego żeber i wypełnił to miejsce ciałem. 22 Z żebra wyjętego człowiekowi Pan Bóg zbudował kobietę i przyprowadził ją do mężczyzny. 23 Wtedy człowiek powiedział:
Ta jest wreszcie kością z moich kości i ciałem z mojego ciała,
ona będzie nazwana kobietą, gdyż z mężczyzny została wzięta.
24 Dlatego mężczyzna opuści swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną i będą jednym ciałem. 25 Chociaż obydwoje, mężczyzna i jego żona, byli nadzy, to jednak się nie wstydzili.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa