1 Kiedy losując podzielicie kraj na dziedziczne posiadłości, wtedy dla Pana wydzielicie z kraju dar święty długości dwudziestu pięciu tysięcy trzcin i szerokości dwudziestu tysięcy. Będzie on święty na całym swym obszarze wkoło. 2 Z niego wydzielicie na Miejsce Święte kwadrat wokoło pięćset na pięćset trzcin. Wokół niego będzie wolna przestrzeń: pięćdziesiąt łokci na pięćdziesiąt. 3 Z tej odmierzonej przestrzeni wymierzysz dwadzieścia pięć tysięcy trzcin długości i dziesięć tysięcy szerokości. Na nim będzie przybytek, Miejsce Najświętsze. 4 Ta święta część kraju będzie dla kapłanów obsługujących przybytek, którzy się zbliżają, żeby służyć Panu. Będzie tam dla nich miejsce na ich domy i Miejsce Święte dla przybytku. 5 Obszar długości dwudziestu pięciu tysięcy trzcin i szerokości dziesięciu tysięcy będzie dla lewitów, sług świątyni. Będzie ich posiadłością, miejscem na mieszkanie.
6 Dacie miastu jako posiadłość obszar liczący pięć tysięcy trzcin szerokości i dwadzieścia pięć tysięcy długości wzdłuż świętego daru. Będzie należeć do całego domu Izraela.
7 Dla księcia wyznaczycie obszar z jednej i z drugiej strony świętego daru i posiadłości miasta, naprzeciw świętego daru i naprzeciw posiadłości miasta od strony zachodniej na zachód i od strony wschodniej na wschód. Długość każdej części będzie ta sama, od granicy morza aż po granicę wschodnią 8 kraju. Będzie to jego posiadłość w Izraelu. Moi książęta nie będą już więcej uciskali Mojego ludu i kraj dadzą domowi Izraela, jego plemionom.
9 Tak mówi Pan Bóg: Dość wam, książęta Izraela! Zaprzestańcie przemocy i ucisku. Czyńcie prawo i sprawiedliwość. Odrzućcie swój ucisk wobec Mojego ludu – wyrocznia Pana Boga.
10 Niech będzie u was sprawiedliwa waga, sprawiedliwa efa i sprawiedliwy bat. 11 Efa i bat będą miały jedną miarę: bat dziesiątą część chomera i efa dziesiątą część chomera. Według chomera będzie ich miara. 12 Sykl będzie miał dwadzieścia ger. Dwadzieścia pięć sykli, dwadzieścia sykli i piętnaście sykli będą stanowić dla was minę.
13 Taki jest dar, który będziecie składali: szóstą część efy za chomer pszenicy i szóstą część efy za chomer jęczmienia. 14 Przepis dotyczący oliwy – bat jest miarą oliwy – dziesiąta część bata za kor. Dziesięć batów stanowi chomer, gdyż dziesięć batów stanowi kor. 15 Jedno jagnię z trzody za dwieście owiec z bujnych pastwisk Izraela będzie na ofiarę pokarmową, ofiarę całopalną i ofiarę wspólnotową na przebłaganie za nich – wyrocznia Pana Boga. 16 Cały lud kraju będzie składał taki dar dla księcia w Izraelu. 17 Książę będzie dawał na ofiary całopalne, ofiarę pokarmową i płynną w święta, podczas nowiu, w szabaty i we wszystkie uroczyste święta domu Izraela. On zapewni ofiarę przebłagalną za grzech, ofiarę pokarmową, ofiarę całopalną i ofiarę wspólnotową na przebłaganie za dom Izraela.
18 Tak mówi Pan Bóg: W pierwszym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca weźmiesz ze stada młodego byka bez skazy i dokonasz oczyszczenia przybytku. 19 Kapłan weźmie trochę krwi ofiary przebłagalnej za grzech i pokropi odrzwia świątyni, cztery narożniki obramowania ołtarza i odrzwia bramy dziedzińca wewnętrznego. 20 Tak uczynisz siódmego dnia miesiąca za każdego, kto zbłądził przez słabość lub nieświadomość i dokonacie przebłagania świątyni.
21 W pierwszym miesiącu, czternastego dnia miesiąca będzie dla was święto Paschy. Przez siedem dni będzie się jeść chleby niekwaszone. 22 W tym dniu książę złoży młodego byka na ofiarę przebłagalną za grzech za siebie i za cały lud kraju. 23 Święto będzie trwało siedem dni. Na ofiarę całopalną dla Pana złoży, każdego dnia, siedem młodych byków i siedem baranów bez skazy. Przez siedem dni, codziennie, będzie składał kozła jako ofiarę przebłagalną za grzech. 24 Złoży ofiarę pokarmową: efę do młodego byka, efę do barana i hin oliwy do każdej efy. 25 W siódmym miesiącu, piętnastego dnia miesiąca, w święto, uczyni to samo przez siedem dni, zarówno ofiarę przebłagalną za grzech, jak i ofiarę całopalną oraz ofiarę pokarmową i oliwę.