Powrót Chwały Pana do świątyni
1 Zaprowadził mnie do bramy, bramy, która była zwrócona w kierunku wschodnim. 2 A oto Chwała Boga Izraela przybyła ze wschodu. Jej szum był jak szum wielkich wód. Ziemia jaśniała od Jego Chwały. 3 Widzenie, które widziałem, gdy przyszedł zniszczyć miasto, było jak widzenie, które widziałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz. 4 Chwała Pana weszła do świątyni przez bramę, której fasada była zwrócona w kierunku wschodnim. 5 Duch podniósł mnie i wprowadził na dziedziniec wewnętrzny. Oto Chwała Pana napełniła świątynię. 6 I usłyszałem kogoś mówiącego do mnie ze świątyni, a mężczyzna stał obok mnie, 7 i powiedział do mnie: Synu człowieczy, to jest miejsce Mojego tronu i miejsce stóp Moich nóg, gdyż tu będę mieszkał pośród synów Izraela na wieki. Dom Izraela nie splami już więcej Mojego świętego imienia ani oni, ani ich królowie przez swój nierząd, przez zwłoki ich królów z powodu ich wyżyn, 8 gdy kładli oni swój próg obok Mojego progu, swoje odrzwia obok Moich odrzwi i ścianę między Mną a między nimi. Plamili Moje święte imię przez swe obrzydliwości, które popełniali, więc wyniszczyłem ich w Moim gniewie. 9 Teraz oddalą ode Mnie swój nierząd i zwłoki swych królów. Zamieszkam wśród nich na wieki.
10 Ty, synu człowieczy, pokaż domowi Izraela świątynię. Niech się wstydzą swoich grzechów i zmierzą rozkład. 11 Gdy się zawstydzą z powodu wszystkiego, co czynili, opisz im kształt świątyni, jej rozkład, jej wyjścia, jej wejścia, cały jej plan. Wszystkie jej nakazy, wszystkie jej plany, wszystkie jej prawa napisz na ich oczach. Niech przestrzegają całego jej planu, wszystkich jej nakazów. Niech je zachowują. 12 To jest prawo świątyni. Na szczycie góry cały jej obszar dookoła jest najświętszy. Oto takie jest prawo świątyni.
Przepisy dotyczące kultu
13 Takie są wymiary ołtarza w łokciach – a każdy łokieć wynosił łokieć i piędź. Rów miał łokieć i łokieć szerokości. Gzyms obrzeża wkoło: jedną piędź. To jest cokół ołtarza. 14 Od rowu na ziemi aż do dolnego obramowania: dwa łokcie, a szerokość: jeden łokieć. Od małego obramowania do wielkiego obramowania: cztery łokcie, a szerokość: łokieć. 15 Natomiast palenisko: cztery łokcie. Od paleniska wzwyż wznosiły się cztery rogi. 16 Palenisko miało dwanaście łokci długości na dwanaście szerokości. Jest to kwadrat czworoboczny. 17 Obramowanie miało czternaście łokci długości na czternaście szerokości, i miało cztery boki. Gzyms wokoło: pół łokcia. Miał wgłębienie na łokieć wokoło. A jego stopnie były zwrócone na wschód.
18 Powiedział do mnie: Synu człowieczy, tak mówi Pan Bóg: Takie są nakazy dotyczące ołtarza na dzień jego wykonania, żeby można było złożyć na nim całopalenie i żeby skropić go krwią. 19 Kapłanom-lewitom, tym, którzy są potomkami Sadoka, zbliżającym się do Mnie – wyrocznia Pana Boga – aby Mi służyć, dasz młodego byka ze stada na ofiarę przebłagalną za grzech. 20 Weźmiesz trochę jego krwi, pokropisz nią cztery rogi, cztery narożniki obramowania i gzyms wokół. Oczyścisz go i dokonasz przebłagania. 21 Weźmiesz następnie młodego byka, ofiarę przebłagalną za grzech, i spalisz go w miejscu wyznaczonym w świątyni poza przybytkiem. 22 Drugiego dnia złożysz kozła bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech. I oczyszczą ołtarz tak, jak oczyścili przez ofiarę z byka. 23 Gdy dopełnisz oczyszczenia, złożysz w ofierze młodego byka ze stada bez skazy i barana z trzody bez skazy. 24 Złożysz je w ofierze przed Panem. Kapłani rzucą na nie sól, złożą je na ofiarę całopalną dla Pana. 25 Przez siedem dni będziesz składał kozła, ofiarę przebłagalną za grzech, codziennie. Będą składać młodego byka ze stada i barana z trzody bez skazy. 26 Przez siedem dni będą dokonywać obrzędu przebłagania ołtarza, będą go oczyszczać i poświęcać. 27 Gdy dopełnią tych dni, to w ósmym dniu stanie się, że kapłani będą nadal składać na ołtarzu wasze ofiary całopalne i wasze ofiary wspólnotowe. Będę wam przychylny – wyrocznia Pana Boga.