1 Dwunastego roku, w dwunastym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, podnieś lament nad faraonem, królem Egiptu, i powiedz mu:
Młody lwie narodów, zostałeś ścięty.
Byłeś jak krokodyl w morzach.
Spieniałeś wody swoimi nozdrzami,
mąciłeś je swoimi łapami,
wzburzałeś ich strumienie.
3 Tak mówi Pan Bóg:
Rozciągnę nad tobą Moją sieć,
przez zgromadzenie licznych narodów
wciągnę cię w Moją sieć.
4 Powalę cię na ziemię,
rzucę cię na otwarte pole.
Sprawię, że siądą na tobie wszystkie ptaki podniebne
i nasycę tobą zwierzęta całej ziemi.
5 Twoje ciało położę na górach,
a doliny napełnię twą padliną.
6 Upływem twojej krwi napoję ziemię aż po góry.
Potoki się tobą napełnią.
7 Zakryję, gdy zgaśniesz, niebiosa
i zaciemnię ich gwiazdy.
Słońce zasłonię chmurą
i księżyc nie będzie świecił swym blaskiem.
8 Wszystkie światła świecące na niebie
zaciemnię z twego powodu.
Sprowadzę ciemność nad twoim krajem
– wyrocznia Pana Boga.
9 Rozdrażnię serce licznych ludów, gdy sprowadzę na ciebie zniszczenie wśród narodów, na ziemiach, których nie znałeś. 10 Przerażę tobą liczne ludy, a ich królowie zdrętwieją przez ciebie ze strachu, gdy będę wywijał Mym mieczem przed nimi. Będą wciąż drżeć, każdy o swoje życie w dniu twego upadku.
11 Tak bowiem mówi Pan Bóg: Przyjdzie na ciebie miecz króla Babilonu.
12 Sprawię, że twoja rzesza padnie od miecza bohaterów,
wszystkich okrutnych narodów.
Zniszczą pychę Egiptu,
a cała jego rzesza zostanie wyniszczona.
13 Wytępię całe jego bydło
znad obfitych wód.
I nie zmąci ich już więcej ludzka stopa
ani nie zmąci ich kopyto bydlęcia.
14 Wtedy uspokoję ich wody
i sprawię, że ich rzeki będą płynąć jak oliwa
– wyrocznia Pana Boga.
15 Gdy ziemię Egiptu obrócę w pustkowie
– ziemia zostanie ogołocona z tego, co ją napełnia –
gdy wytracę wszystkich, którzy w niej mieszkają,
wtedy poznają, że Ja jestem Panem.
16 To jest lamentacja. Będą ją śpiewać córki narodów. Będą ją śpiewać nad Egiptem. Będą ją śpiewać nad całą jego rzeszą – wyrocznia Pana Boga.
17 Dwunastego roku, w piętnastym dniu miesiąca, doszło do mnie słowo Pana: 18 Synu człowieczy, lamentuj nad rzeszą Egipcjan. Spraw, niech zejdzie ona i córki potężnych narodów
do krainy podziemia,
do tych, którzy zstąpili do dołu.
19 Od kogo jesteś powabniejszy? Zstąp!
Połóż się wraz z nieobrzezanymi.
20 Padną pośród zabitych mieczem.
Miecz został dany.
Niech go wciągną i całą jego rzeszę.
21 Będą z nim mówili najznakomitsi bohaterowie spośród Szeolu, jego pomocnicy.
Zstąpili i się położyli. Nieobrzezani, przebici mieczem.
22 Tam jest Asyria i całe jej zgromadzenie.
Wokół niej są jej groby.
Wszyscy pomordowani,
którzy padli od miecza.
23 Jej groby są położone w najgłębszym dole.
Jej zgromadzenie jest wokół jej grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza,
którzy siali postrach na ziemi żyjących.
24 Tam jest Elam i cała jego rzesza
wokół jego grobu.
Wszyscy pomordowani, którzy padli od miecza.
Nieobrzezani, którzy zeszli do krainy podziemia,
bo siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
25 Dano mu spoczynek między pomordowanymi
z całą jego rzeszą.
Wokół niego, jego grobu,
wszyscy nieobrzezani, pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
Znoszą więc swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
Wśród pomordowanych jest położony.
26 Tam jest Meszek, Tubal i cała jego rzesza
wokół niego, jego grobów.
Wszyscy nieobrzezani, którzy zostali pomordowani mieczem,
ponieważ siali postrach na ziemi żyjących.
27 Nie spoczywają z bohaterami,
z nieobrzezanymi, którzy padli,
którzy zstąpili do Szeolu ze swoim orężem wojennym.
Podłożono ich miecze pod ich głowy,
a ich tarcze są na ich kościach,
gdyż postrach bohaterów był na ziemi żyjących.
28 A ty będziesz zesłany między nieobrzezanych i będziesz leżał pośród pomordowanych mieczem.
29 Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy jego książęta, którzy mimo ich męstwa, zostali położeni wśród pomordowanych mieczem. Leżą oni z nieobrzezanymi i z tymi, którzy zstąpili do dołu. 30 Tam są wszyscy książęta północy i wszyscy Sydończycy, którzy zeszli z pomordowanymi, okryci hańbą, mimo przerażenia, które budzili swym męstwem. Leżą nieobrzezani z pomordowanymi mieczem. Znoszą swą hańbę z tymi, którzy zstąpili do dołu.
31 Ujrzy ich faraon i pocieszy się z powodu całej swej rzeszy. Pomordowani mieczem: faraon i całe jego wojsko – wyrocznia Pana Boga. 32 Ponieważ zasiałem Mój strach na ziemi żyjących, więc zostanie położony wśród nieobrzezanych i pomordowanych mieczem: faraon i cała jego rzesza – wyrocznia Pana Boga.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa