Haman dochodzi do władzy
1 Po tych wydarzeniach król Artakserkses uhonorował Hamana Bugajczyka, syna Hammedaty. Wywyższył go i wyznaczył mu pierwsze miejsce pośród wszystkich swoich przyjaciół. 2 Wszyscy, którzy byli na dziedzińcu, oddawali mu pokłon, ponieważ taki był rozkaz króla. Mardocheusz zaś nie oddawał mu pokłonu. 3 Ci, którzy byli na dziedzińcu królewskim, pytali się Mardocheusza: Mardocheuszu, dlaczego nie słuchasz nakazu króla? 4 Tak mówili do niego codziennie, a on ich nie posłuchał. Wtedy donieśli Hamanowi, że Mardocheusz przeciwstawia się słowom króla. Ponadto Mardocheusz wyjawił im, że jest Żydem. 5 Gdy Haman dowiedział się, że Mardocheusz nie oddaje mu pokłonu, bardzo się rozgniewał. 6 Postanowił wtedy zgładzić wszystkich Żydów, którzy byli w królestwie Artakserksesa. 7 W dwunastym roku panowania króla Artakserksesa wydano dekret i rzucano losy, aby w ten sposób wybrać dzień i miesiąc zagłady narodu Mardocheusza. Los padł na czternasty dzień miesiąca Adar.
8 Wtedy Haman przemówił do króla Artakserksesa: Jest naród rozproszony pośród narodów całego twego królestwa. Ich prawa różnią się od praw wszystkich narodów, są też nieposłuszni prawom nadanym przez króla. Z tego względu król nie powinien pozostawić tego narodu w spokoju. 9 Jeżeli więc uzna to za słuszne, niech nakaże ich zagładę, a ja przepiszę do skarbca królewskiego dziesięć tysięcy srebrnych talentów. 10 Wówczas król zdjął swój sygnet i przekazał w ręce Hamana, aby przypieczętować dekrety przeciwko Żydom. 11 Król tak powiedział do Hamana: Zatrzymaj pieniądze, a z tym narodem uczyń tak, jak ci się podoba.
12 Zostali więc wezwani pisarze królewscy trzynastego dnia pierwszego miesiąca. Napisali, zgodnie z tym, jak im polecił Haman, do zarządców i książąt wszystkich prowincji od Indii aż do Etiopii, do wszystkich stu dwudziestu siedmiu krajów i do książąt narodów według ich języków, w imieniu króla Artakserksesa. 13 Rozesłano listy przez gońców po całym królestwie Artakserksesa, aby całkowicie zniszczyć naród żydowski pierwszego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, a ich mienie skonfiskować.
TREŚĆ DEKRETU ARTAKSERKSESA
13a Odpis listu jest następujący: Wielki król Artakserkses do książąt i podległych rządców stu dwudziestu siedmiu krajów od Indii aż do Etiopii tak pisze: 13b Gdy zapanowałem nad licznymi narodami i podbiłem cały zamieszkany świat, postanowiłem nie nadużywać swojej władzy, lecz stale postępować z łagodnością i dobrocią. Chciałem uporządkować pod każdym względem życie poddanych, zapewnić królestwu spokój i bezpieczeństwo aż po jego krańce i przywrócić wszystkim ludziom upragniony pokój. 13c Gdy zaś pytałem moich doradców, jak to osiągnąć, Haman, który zajmował drugie miejsce w królestwie, wyróżniał się u nas mądrością i szlachetnym usposobieniem oraz wykazywał się niezachwianą wiernością, 13d zwrócił naszą uwagę na fakt, że pomiędzy plemiona całego zamieszkanego świata wmieszał się jakiś nieprzyjazny lud, którego prawa są przeciwko wszystkim narodom, który stale lekceważy zarządzenia królów tak, iż nie można wprowadzić zaplanowanych przez nas, nienagannych, jednolitych rządów. 13e Doszliśmy więc do przekonania, że jedynie ten naród pozostaje ze wszystkimi w stałej niezgodzie, że trzyma się w odosobnieniu ze względu na swoje prawa, nie jest życzliwy dla naszych spraw i że dopuszcza się najgorszych czynów, i wskutek tego królestwo nie może osiągnąć stabilności. 13f Dlatego rozkazaliśmy, aby wymienieni w pismach Hamana, który jest przełożonym nad sprawami państwa i naszym drugim ojcem, zostali doszczętnie wytraceni mieczami swych przeciwników, wszyscy wraz z żonami i dziećmi, bez żadnego współczucia i pobłażania, czternastego dnia dwunastego miesiąca Adar, bieżącego roku. 13g Niech ci ludzie, od dawna nieżyczliwie usposobieni, będą w jednym dniu poprzez nagłą śmierć zesłani do Hadesu. W ten sposób zapewnimy sobie na przyszłość – po wszystkie czasy – bezpieczne i niczym niezamącone sprawowanie rządów w państwie.
14 Odpisy dekretu zostały dostarczone do wszystkich krajów i wydano rozporządzenie wszystkim narodom, aby wszyscy przygotowali się na ten dzień. 15 Również w Suzie była to sprawa nie cierpiąca zwłoki. Król zaś i Haman oddawali się pijatykom, a miasto przepełniał niepokój.