Obowiązek składania pierwocin i dziesięcin
1 A gdy wejdziesz do ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje ci w posiadanie jako dziedzictwo i w niej zamieszkasz, 2 wtedy weźmiesz z pierwocin wszystkich płodów ziemi, które zbierzesz z twojej ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje tobie, włożysz do kosza i pójdziesz na miejsce, które wybierze Pan, twój Bóg, na mieszkanie dla swego Imienia. 3 Przyjdziesz do kapłana, który będzie w tych dniach pełnił swe obowiązki i powiesz mu: Oświadczam dzisiaj przed Panem, twoim Bogiem, że wszedłem do tej ziemi, którą Pan poprzysiągł naszym ojcom, że nam da. 4 Wtedy weźmie kapłan ten kosz z twojej ręki i postawi go przed ołtarzem Pana, twego Boga. 5 A ty odezwiesz się i powiesz przed Panem, twoim Bogiem: Mój ojciec był tułającym się Aramejczykiem. Zstąpił do Egiptu i zamieszkał tam jako przybysz z niewielką gromadą ludzi. I stał się tam wielkim narodem, potężnym i licznym. 6 Egipcjanie źle z nami postępowali, dręczyli nas i nałożyli na nas ciężkie prace. 7 Wówczas wołaliśmy do Pana, Boga naszych ojców, i Pan wysłuchał naszego głosu, wejrzał na naszą niedolę, na nasz trud i na nasz ucisk. 8 I wyprowadził nas Pan z Egiptu mocną ręką i wyciągniętym ramieniem wśród wielkiego przerażenia, znaków i cudów. 9 Potem przyprowadził nas na to miejsce i dał nam tę ziemię, ziemię mlekiem i miodem płynącą. 10 A teraz oto przyniosłem pierwociny plonów ziemi, którą mi dałeś, Panie. Położysz to przed Panem, twoim Bogiem, i oddasz pokłon przed Panem, twoim Bogiem. 11 I będziesz się radował z wszelkiego dobra, które Pan, twój Bóg, dał tobie i twemu domowi, ty, lewita i przybysz, który jest pośród ciebie.
12 Gdy zakończysz składanie wszystkich dziesięcin z twoich zbiorów w trzecim roku, roku dziesięcin, i dasz lewicie, przybyszowi, sierocie i wdowie, będą jedli w twoich bramach i się nasycą. 13 I wtedy powiesz przed Panem, twoim Bogiem: Wziąłem to, co poświęcone z domu, a także dałem z tego lewicie, przybyszowi, sierocie i wdowie według wszystkich Twoich przykazań, które mi nadałeś. Nie przekroczyłem żadnego z Twoich przykazań ani nie zapomniałem. 14 Nie jadłem z tego w czasie mojej żałoby i nie wziąłem z tego nic, gdy byłem nieczysty. Nie dałem z tego umarłemu. Słuchałem głosu Pana, mego Boga, czyniłem wszystko, co mi nakazałeś. 15 Spójrz w dół ze swego świętego mieszkania, z niebios, i pobłogosław Twój lud, Izraela i ziemię, którą nam dałeś, jak przysiągłeś naszym ojcom, ziemię mlekiem i miodem płynącą.
Zakończenie
16 W tym dniu Pan, twój Bóg, przykazał ci, abyś wypełniał te ustawy i nakazy. Będziesz ich przestrzegał i wypełniał je całym swoim sercem i całą duszą. 17 Dziś zapewniłeś, że Pan będzie twoim Bogiem, że będziesz chodził Jego drogami, przestrzegał Jego ustaw, przykazań i nakazów oraz słuchał Jego głosu. 18 Pan zaś poręczył ci dzisiaj, że będziesz Jego ludem na własność, jak ci powiedział, jeżeli będziesz przestrzegał wszystkich Jego przykazań. 19 Wtedy wywyższy cię ponad wszystkie narody, które uczynił, w chwale, sławie i blasku. Będziesz ludem świętym dla Pana, twego Boga, jak zapowiedział.