Rok szabatowy
1 Po upływie siedmiu lat ogłosisz darowanie długów. 2 A oto sposób darowania długów: Każdy wierzyciel daruje swemu bliźniemu to, co pożyczył. Nie będzie domagał się od swego bliźniego ani od swego brata zwrotu, ponieważ ogłoszone jest darowanie długów na cześć Pana. 3 Możesz się domagać zwrotu od obcego, ale co masz u swego brata, darujesz. 4 Ale u ciebie nie będzie ubogiego, gdyż Pan obficie ci pobłogosławi w ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje ci w posiadanie jako dziedzictwo, 5 jeśli tylko pilnie będziesz słuchać głosu Pana, twego Boga, aby przestrzegać wszystkich tych przykazań i je wypełniać, które ja dziś tobie daję. 6 Pan, twój Bóg, pobłogosławi cię bowiem, jak ci to powiedział. Będziesz pożyczał wielu narodom, ale ty się nie będziesz zapożyczał, będziesz panował nad licznymi narodami, ale one nie będą panowały nad tobą.
7 A jeżeli będzie u ciebie ubogi któryś z twoich braci w jednym z twoich miast, w ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje tobie, to nie zatwardzisz serca i nie zamkniesz ręki przed twoim ubogim bratem, 8 lecz otworzysz przed nim rękę i pożyczysz mu to, czego mu brak, i tyle, ile będzie potrzebował. 9 Strzeż się, aby nie powstała w twoim sercu niegodziwa myśl: Zbliża się rok siódmy, rok darowania długów. Dlatego nie patrz złym okiem na twego ubogiego brata, nic mu nie dając. On bowiem będzie wołał przeciwko tobie do Pana i będzie ci to poczytane za grzech. 10 Chętnie mu dasz i niech nie boleje twoje serce, że mu dajesz. Za to będzie ci błogosławił Pan, twój Bóg, we wszelkim twoim dziele i we wszystkim, do czego przyłożysz rękę. 11 Nie zabraknie bowiem ubogiego na tej ziemi. Dlatego daję ci taki nakaz: Szczodrze otwieraj swoją rękę swemu bratu, biednemu i ubogiemu w twojej ziemi.
Przepisy dotyczące wyzwolenia niewolników
12 Jeżeli twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, zaprzeda ci się w niewolę, to będzie ci służyć sześć lat, a w siódmym roku wolnym odprawisz go od siebie. 13 A jeżeli go odprawisz od siebie wolnym, to nie odprawisz go z pustymi rękami. 14 Szczodrze go obdarujesz z twojej trzody, z twojego klepiska i z twojej tłoczni. Dasz mu z tego, czym pobłogosławił ci Pan, twój Bóg. 15 Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyzwolił cię Pan, twój Bóg, dlatego dzisiaj ci to nakazuję. 16 A gdyby powiedział: Nie odejdę od ciebie, gdyż pokochał ciebie i twój dom i dobrze mu było z tobą, 17 wtedy weźmiesz szydło i przekłujesz mu ucho na skrzydle drzwi, i będzie twoim niewolnikiem na zawsze. Tak samo postąpisz ze swoją niewolnicą. 18 Niech ci nie będzie przykro, gdy go odprawisz wolnym od siebie, ponieważ zasłużył u ciebie na podwójną zapłatę najemnika przez te sześć lat. I będzie ci błogosławił Pan, twój Bóg, we wszystkim, co będziesz czynił.
Ofiary z pierworodnych zwierząt
19 Każdego pierworodnego samca, który urodzi się z twego bydła i owiec, poświęcisz Panu, twemu Bogu. Nie będziesz używał do pracy twego pierworodnego wołu i nie będziesz strzygł twoich pierworodnych owiec. 20 Będziesz je jadł, ty i twój dom, przed Panem, twoim Bogiem, rokrocznie na miejscu, które wybierze Pan. 21 A jeśli będzie miało wadę, jeżeli będzie chrome lub ślepe lub z jakąś inną wadą, nie złożysz go w ofierze Panu, twemu Bogu, 22 lecz zjesz w twoich bramach. Zarówno nieczysty jak i czysty człowiek będzie je jeść, tak jak gazelę i jelenia. 23 Tylko jego krwi nie będziesz jadł, wylejesz ją na ziemię jak wodę.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa