Kobiety Samarii
1 Słuchajcie tego słowa,
krowy Baszanu, które siedzicie
na górze Samarii:
Uciskacie biedaków,
gnębicie ubogich,
mówicie swoim mężom:
Przynieś coś, abyśmy się napiły!
2 Pan Bóg przysiągł na swoją świętość:
Oto przyjdą na was dni,
w których wywloką was rybackimi hakami,
a wasze potomstwo wędkami.
3 Wyjdziecie przez wyłomy w murze,
jedna za drugą,
i zostaniecie wygnane poza Hermon
– wyrocznia Pana.
Upór Izraela
4 Przychodźcie do Betel i grzeszcie,
a w Gilgal grzeszcie jeszcze bardziej!
Przynoście rankiem swoje ofiary,
a co trzy dni dziesięciny,
5 Spalajcie ofiarę dziękczynną z chleba na zakwasie
i głośno nawołujcie do ofiar dobrowolnych,
gdyż tak to lubicie, synowie Izraela
– wyrocznia Pana Boga.
6 Choć Ja sprawiłem,
że nie mieliście co jeść w żadnym z waszych miast,
i zabrakło chleba we wszystkich waszych miejscowościach,
to jednak nie powróciliście do Mnie
– wyrocznia Pana.
7 Chociaż wstrzymałem deszcz,
gdy do żniw brakowało trzech miesięcy
i spuściłem deszcz na jedno miasto,
a na drugie nie spuściłem;
chociaż jedno pole zostało zroszone deszczem,
a pole, na które nie spuściłem deszczu, wyschło.
8 I mieszkańcy dwóch, trzech miast wlekli się do jednego miasta,
aby się napić wody,
lecz nie ugasili pragnienia,
to jednak nie powróciliście do Mnie
– wyrocznia Pana.
9 Chociaż raziłem was rdzą i pleśnią,
a wasze ogrody i winnice,
figowce i oliwki zjadła szarańcza,
to jednak nie powróciliście do Mnie
– wyrocznia Pana.
10 Chociaż zesłałem na was zarazę
jak na Egipt,
pozabijałem mieczem waszych młodzieńców,
a wasze konie uprowadzono,
i sprawiłem, że smród
z waszych obozowisk
unosił się do waszych nozdrzy,
to jednak nie powróciliście do Mnie
– wyrocznia Pana.
11 Sprawiłem wśród was
takie spustoszenie, jakie dotknęło Sodomę i Gomorę
i staliście się jak głownia wyjęta z płomienia,
a jednak nie powróciliście do Mnie
– wyrocznia Pana.
12 Dlatego tak postąpię z tobą, Izraelu!
A skoro tak ci uczynię,
to przygotuj się na spotkanie swojego Boga, Izraelu!
13 On przecież jest Tym,
który wypiętrza góry i stwarza wiatr
oraz oznajmia człowiekowi swoje myśli.
On czyni zorzę i mrok,
On kroczy po wyżynach ziemi.
Pan, Bóg Zastępów, jest Jego imię.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa