DAWID KRÓLEM CAŁEGO IZRAELA
Pierwsze lata
1 Wszystkie plemiona Izraela przyszły do Dawida do Hebronu i oświadczyły: Jesteśmy twoją kością i twoim ciałem! 2 Już dawniej, gdy Saul był naszym królem, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. Tobie także obiecał Pan: Ty będziesz pasł Mój lud Izraela i ty sam będziesz wodzem Izraela. 3 I wszyscy starsi Izraela przyszli do króla do Hebronu, a król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie w obecności Pana. I namaścili Dawida na króla Izraela.
4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, panował zaś lat czterdzieści. 5 W Hebronie panował nad Judą przez siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie był królem całego Izraela i Judy przez trzydzieści trzy lata.
Dawid zdobywa Jerozolimę
6 Król wyruszył ze swoimi ludźmi do Jerozolimy przeciwko Jebusytom, którzy zamieszkiwali tę ziemię, a oni oświadczyli Dawidowi: Nie wejdziesz tutaj, gdyż odpędzą cię ślepi i kulawi! Co oznaczało: Dawid tutaj nie wejdzie. 7 Jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon. Ona stała się miastem Dawida.
8 W tym dniu Dawid rozkazał: Każdy, kto uderza na Jebusytów, niech ich atakuje przez kanał wodny. Dawid znienawidził kulawych i ślepych. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do domu. 9 Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zabudował też teren dookoła: od Millo aż do pałacu. 10 I wzrastał Dawid w potęgę, a Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
11 Chiram, król Tyru, wyprawił do Dawida posłów z drzewem cedrowym, cieśli i murarzy, którzy zbudowali Dawidowi dom. 12 Przekonał się wówczas Dawid, że Pan utwierdził go jako króla nad Izraelem i wyniósł jego królestwo ze względu na swój lud izraelski.
Synowie Dawida urodzeni w Jerozolimie
13 Po przybyciu z Hebronu Dawid pojął kolejne nałożnice i żony z Jerozolimy. I urodziło się Dawidowi jeszcze więcej synów i córek. 14 Oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafija, 16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
Zwycięstwo Dawida nad Filistynami
17 Gdy Filistyni usłyszeli, że namaszczono Dawida na króla Izraela, wyruszyli wszyscy, aby go pojmać, lecz Dawid dowiedział się o tym i zszedł do twierdzy. 18 Tymczasem Filistyni przybyli i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 19 Wtedy Dawid poradził się Pana: Czy powinienem wyruszyć przeciw Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan odpowiedział Dawidowi: Ruszaj, bo na pewno wydam Filistynów w twoje ręce! 20 Dawid przybył więc do Baal-Perasim i tam ich pokonał, a potem powiedział: Pan roztrzaskał moich wrogów jak nawałnica. Dlatego miejsce to nazywa się Baal-Perasim. 21 Filistyni zostawili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie je zabrali. 22 Lecz Filistyni znowu się wyprawili i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 23 Dawid więc ponownie radził się Pana, a On mu odpowiedział: Nie nacieraj bezpośrednio, lecz obejdź ich z tyłu i nacieraj na nich od strony drzew balsamowych. 24 Gdy usłyszysz odgłosy kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy pospiesz się, gdyż wówczas Pan wyjdzie przed tobą, aby rozbić wojsko filistyńskie. 25 Dawid uczynił tak, jak mu nakazał Pan i pobił Filistynów od Geba aż do przejścia do Gezer.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa