Jehoachaz królem Izraela
1 W dwudziestym trzecim roku panowania Joasza, syna Ochozjasza, króla Judy, Jehoachaz, syn Jehu, został królem Izraela w Samarii na siedemnaście lat. 2 Czynił to, co złe w oczach Pana. Poszedł za grzechem Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, i nie odstąpił od niego.
3 Dlatego gniew Pana zapłonął przeciwko Izraelowi i wydał go w ręce Chazaela, króla Aramu i w ręce Ben-Hadada, syna Chazaela, przez wszystkie jego dni. 4 Jednakże Jehoachaz przebłagał Pana i Pan go wysłuchał, ponieważ widział ucisk Izraela, którym gnębił go król Aramu. 5 Dał więc Pan Izraelowi wybawcę. Izraelici wyzwolili się spod ręki Aramu i zamieszkali jak dawniej w swoich namiotach. 6 Nie odstąpili jednak od grzechów domu Jeroboama, który przywiódł Izraela do grzechu, ale trwali w nich. Nawet aszera stała w Samarii. 7 Jehoachazowi nie pozostało więcej wojska, poza pięćdziesięcioma jeźdźcami, dziesięcioma rydwanami i dziesięcioma tysiącami pieszych, ponieważ król Aramu zniszczył je i starł jak proch, który się depcze.
8 Pozostałe dzieje Jehoachaza i wszystko, co uczynił, a także jego męstwo, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 9 Jehoachaz spoczął przy swoich przodkach i pochowano go w Samarii, a po nim królem został jego syn, Joasz.
Joasz królem Izraela
10 W trzydziestym siódmym roku panowania Joasza, króla Judy, Joasz, syn Jehoachaza, został królem Izraela w Samarii, na szesnaście lat. 11 Czynił to, co złe w oczach Pana. Nie odstąpił od żadnego z grzechów Jeroboama, syna Nebata, który przywiódł do grzechu Izraela, ale w nich trwał.
12 Pozostałe zaś dzieje Joasza, wszystko to, co uczynił, i całe jego męstwo, z jakim walczył przeciwko Amazjaszowi, królowi Judy, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? 13 Potem Joasz spoczął przy swoich przodkach, a Jeroboam zasiadł na jego tronie. Joasz zaś został pochowany w Samarii przy królach Izraela.
Zapowiedź zwycięstwa nad Aramem
14 Kiedy Elizeusz śmiertelnie zachorował, przyszedł do niego Joasz, król Izraela, zapłakał nad nim i zawołał: Ojcze mój! Ojcze mój! Rydwanie Izraela i jego konnico! 15 Wtedy Elizeusz rozkazał mu: Przynieś łuk i strzały! A kiedy przyniósł do niego łuk i strzały, 16 Elizeusz zwrócił się do króla izraelskiego: Połóż rękę na łuku! Położył więc rękę na łuku, a Elizeusz położył swoje ręce na rękach króla 17 i polecił: Otwórz okno ku wschodowi! Król otworzył, a wtedy Elizeusz rozkazał: Strzelaj! I wystrzelił. Prorok zaś powiedział: Strzała wybawienia od Pana i strzała wybawienia przeciw Aramowi! Pobijesz Arama doszczętnie w Afek. 18 Ponownie rozkazał: Weź strzały! I wziął. Następnie Elizeusz powiedział królowi izraelskiemu: Uderz w ziemię! On zaś uderzył trzy razy, a potem przestał. 19 Mąż Boży rozgniewał się na niego i powiedział: Trzeba było uderzyć pięć albo sześć razy, wtedy doszczętnie pobiłbyś Arama! A teraz pokonasz Arama tylko trzy razy!
Śmierć Elizeusza
20 Elizeusz zmarł i go pochowano. Bandy Moabitów co roku napadały na kraj. 21 Pewnego razu, gdy chowano jakiegoś człowieka, zobaczono bandę najeźdźców. Wrzucono więc tego człowieka do grobu Elizeusza. Kiedy jednak ciało zmarłego dotknęło kości Elizeusza, zmarły ożył i stanął na własnych nogach.
Od śmierci Elizeusza do upadku Królestwa Izraela
Zwycięstwo nad Aramejczykami
22 Chazael, król Aramu, uciskał Izraela przez wszystkie dni panowania Jehoachaza. 23 Lecz Pan okazał im łaskę i zmiłował się nad nimi. Zwrócił się ku nim ze względu na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. Nie chciał ich zgładzić i nie odrzucił ich sprzed swego oblicza, aż do tego czasu. 24 Potem Chazael, król Aramu, zmarł, a rządy po nim objął jego syn, Ben-Hadad. 25 Joasz zaś, syn Jehoachaza, ponownie odebrał z rąk Ben-Hadada, syna Chazaela, miasta, które ten zabrał jego ojcu, Jehoachazowi, podczas wojny. Joasz pobił go trzykrotnie i odzyskał miasta izraelskie.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa