1 Ezechiasz posłał do całego Izraela i Judy, a także napisał listy do potomków Efraima i Manassesa, aby przybyli do domu Pana w Jerozolimie, by obchodzić Paschę dla Pana, Boga Izraela. 2 Zdecydowali bowiem król i książęta, i całe zgromadzenie w Jerozolimie, aby obchodzić Paschę w drugim miesiącu. 3 Jednak nie mogli jej obchodzić w ustalonym czasie, ponieważ kapłani nie uświęcili się w odpowiedniej liczbie, a lud nie zebrał się w Jerozolimie. 4 Król i całe zgromadzenie uznali tę sprawę za słuszną. 5 Wydali zarządzenie, obejmujące wszystkich mieszkańców Izraela, od Beer-Szeby aż do Dan, że mają przybyć, aby obchodzić Paschę dla Pana, Boga Izraela, w Jerozolimie, ponieważ nie obchodzono jej tak licznie, jak nakazywały przepisy.
6 Gońcy udali się z listami od króla i jego książąt do całego Izraela i Judy; zgodnie z poleceniem króla mówili: Synowie Izraela, powróćcie do Pana, Boga Abrahama, Izaaka i Izraela, a powróci do was ocalałych, tych z was, którzy uciekli z ręki królów Asyrii. 7 Nie bądźcie jak wasi ojcowie i bracia, którzy sprzeniewierzyli się Panu, Bogu swych ojców, i On wydał ich na zatracenie, jak to widzicie. 8 Nie bądźcie ludźmi o twardym karku jak wasi ojcowie! Dajcie rękę Panu i przyjdźcie do Jego przybytku, który poświęcił na wieki! Służcie Panu, waszemu Bogu, a odwróci od was swój płonący gniew. 9 Bo gdy wrócicie do Pana, to wasi bracia i synowie doświadczą miłosierdzia tych, którzy ich uprowadzili, i powrócą do tej ziemi. Ponieważ Pan, wasz Bóg, jest łaskawy i miłosierny, więc nie odwróci się od was, jeśli wy zwrócicie się do Niego.
10 Przechodzili zatem gońcy z miasta do miasta, przez ziemię Efraima i Manassesa, aż do ziemi Zabulona, lecz wyśmiewano się z nich i drwiono. 11 Jednak niektórzy ludzie spośród potomków Asera, Manassesa i Zabulona ukorzyli się i przyszli do Jerozolimy. 12 Także wśród mieszkańców Judy widać było działanie Boga, przejawiające się w jednomyślnym wykonywaniu polecenia króla i książąt zgodnie ze słowem Pana. 13 W Jerozolimie zebrał się liczny lud, aby w drugim miesiącu obchodzić Święto Przaśników – bardzo wielkie zgromadzenie. 14 Powstali więc i usunęli ołtarze, które były w Jerozolimie. Usunęli wszystkie ołtarze kadzielne i wrzucili do potoku Cedron.
15 Zabijali ofiarę paschalną czternastego dnia drugiego miesiąca, a kapłani i lewici zawstydzili się i uświęcili, i wnosili ofiary całopalne do domu Pana. 16 Stali na swoim miejscu zgodnie z obowiązującymi ich postanowieniami, według Prawa Mojżesza, męża Bożego; kapłani kropili krwią wziętą z rąk lewitów. 17 Ponieważ w zgromadzeniu było wielu, którzy się nie uświęcili, więc lewici byli przy uboju ofiary paschalnej za każdego nieczystego, aby móc poświęcić to dla Pana. 18 Wielu bowiem spośród licznego ludu, z plemion Efraima i Manassesa, Issachara i Zabulona nie oczyściło się, więc spożywali paschę niezgodnie z przepisami. Ezechiasz zatem modlił się za nich: Niech dobry Pan przebaczy 19 każdemu, kto zdecydowanie poszukiwał Boga – Pana, Boga swoich ojców, choć nie jest czysty do sprawowania tego, co święte.
20 Pan usłuchał Ezechiasza i uzdrowił lud.
21 Izraelici, znajdujący się w Jerozolimie, przez siedem dni w wielkiej radości obchodzili Święto Przaśników. A lewici i kapłani wielbili Pana dzień w dzień przy wtórze głośnych instrumentów, służących do uwielbiania Pana. 22 I Ezechiasz przemówił serdecznie do wszystkich lewitów, którzy dobrze rozumieli sprawy Pana. Przez ustalone siedem dni składali ofiary wspólnotowe, spożywali z nich i wysławiali Pana, Boga swych ojców. 23 Całe zgromadzenie postanowiło świętować przez dalszych siedem dni. I świętowali przez siedem dni w radości. 24 Ezechiasz bowiem, król Judy, dał zgromadzeniu tysiąc cielców, siedem tysięcy owiec, a książęta ofiarowali zgromadzeniu tysiąc cielców, dziesięć tysięcy owiec, i wielu kapłanów się uświęciło. 25 Cieszyli się – całe zgromadzenie Judy, kapłani, lewici i całe zgromadzenie, które przybyło z Izraela, zarówno mieszkańcy przybyli z ziemi Izraela, jak i mieszkający w Judzie. 26 W Jerozolimie nastała wielka radość, jakiej nie było w Jerozolimie od dni Salomona, syna Dawida, króla Izraela.
27 Powstali kapłani-lewici i błogosławili lud. Ich głos został wysłuchany, a ich modlitwa doszła do Jego świętego mieszkania, do niebios.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa