1 Joasz miał siedem lat, gdy został królem i królował w Jerozolimie czterdzieści lat. Jego matka miała na imię Sibia z Beer-Szeby. 2 Joasz czynił to, co słuszne w oczach Pana przez wszystkie dni kapłana Jehojady.
3 Jehojada wybrał dla niego dwie żony i Joasz został ojcem synów i córek.
4 Następnie Joasz postanowił odnowić dom Pana. 5 Zgromadził kapłanów i lewitów i powiedział do nich: Idźcie do miast Judy i zgromadźcie z całego Izraela pieniądze zbierane corocznie na odnawianie domu waszego Boga. Działajcie szybko! Lecz lewici się nie spieszyli. 6 Król wezwał więc ich przełożonego, Jehojadę, i powiedział do niego: Dlaczego nie nakazałeś lewitom, by ściągnęli z Judy i z Jerozolimy daninę Mojżesza, sługi Pana i zgromadzenia Izraela na Namiot Świadectwa? 7 Bezbożna Atalia bowiem i jej synowie wtargnęli do domu Bożego i używali wszystkich poświęconych przedmiotów domu Pana dla baali. 8 Król polecił więc, aby zrobili skrzynię i położyli ją przy bramie domu Pana, na zewnątrz. 9 Ogłosili też w Judzie i w Jerozolimie, aby przynosić dla Pana daninę Mojżesza, sługi Boga, nałożoną na Izraela na pustyni. 10 Wszyscy naczelnicy i cały lud ucieszyli się z tego, a co przynosili, to wrzucali do skrzyni aż do jej zapełnienia. 11 We właściwym czasie, nadzorca króla przekazywał skrzynię lewitom i gdy widzieli, że jest pełna pieniędzy, przychodził pisarz królewski i przedstawiciel arcykapłana, opróżniali skrzynię, podnosili ją i odstawiali na miejsce. Robili tak codziennie i zebrali dużo pieniędzy. 12 Król i Jehojada dawali je wykonującemu prace służebne w domu Pana. Byli bowiem wynajęci kamieniarze i cieśle do odnowy domu Pana, a także kowale i brązownicy pracujący nad wzmocnieniem domu Pana. 13 Robotnicy pracowali przy tym dziele i dzieło odnowy postępowało naprzód. Pozostawili dom Boży w jego wymiarach i go wzmocnili. 14 A gdy skończyli, przynieśli przed oblicze króla i Jojady resztę pieniędzy i sprawiono za nie naczynia dla domu Pana, naczynia do służby i składania ofiar, czasze, naczynia złote i srebrne. I nieustannie składali ofiary całopalne w domu Pana przez wszystkie dni Jehojady.
15 Jehojada postarzał się, był syty dni i umarł, mając w chwili śmierci sto trzydzieści lat. 16 Pochowano go w Mieście Dawida z królami, ponieważ czynił dobrze w Izraelu oraz dla Boga i Jego domu.
17 Po śmierci Jehojady przybyli książęta Judy, oddali królowi pokłon, a król ich wysłuchał. 18 I wtedy opuścili dom Pana, Boga swoich ojców, i służyli aszerom i bożkom. I spadł gniew na Judę i Jerozolimę z powodu tego ich występku. 19 Posyłał do nich proroków, aby ich nawrócili do Pana. I napominali ich, lecz oni nie słuchali.
20 A duch Boga opanował Zachariasza, syna kapłana Jehojady. Stanął przed ludem i powiedział do nich: Tak mówi Bóg: Dlaczego przekraczacie przykazania Pana i dlaczego wam się nie wiedzie? Ponieważ wy opuściliście Pana, to i On was opuścił.
21 Sprzymierzyli się więc przeciwko niemu i na rozkaz króla go ukamienowali na dziedzińcu domu Pana. 22 Król Joasz nie pamiętał dobrodziejstwa, które uczynił dla niego Jehojada, ojciec Zachariasza, lecz zabił jego syna. A gdy on umierał powiedział: Niech Pan wejrzy i niech zażąda zdania sprawy.
23 A gdy minął rok, wystąpiło przeciwko niemu wojsko Aramu i przybyło do Judy i Jerozolimy. Wytracili wszystkich książąt spośród ludu, a cały łup posłali do króla Damaszku. 24 Choć przybyła armia Aramu była nieliczna, to Pan wydał w jej ręce bardzo liczne wojsko, ponieważ opuścili Pana, Boga swoich ojców, i wykonali sąd na Joaszem. 25 A gdy oni od niego odeszli, zostawiając go w ciężkiej chorobie, wtedy jego słudzy uknuli przeciwko niemu spisek z powodu krwi syna kapłana Jehojady, i zabili go w łożu. Umarł i pochowali go w Mieście Dawida, lecz nie w grobach królewskich.
26 A oto ci, którzy spiskowali przeciw niemu: Zabad, syn Ammonitki Szimeat, i Jehozabad, syn Moabitki Szimrit. 27 O jego synach, licznych wyroczniach przeciwko niemu i odnowie domu Bożego, napisano w komentarzu do Księgi Królów. A królem po nim został jego syn Amazjasz.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa