1 Jehoszafat, król Judy, powrócił szczęśliwie do domu, do Jerozolimy. 2 Wówczas wyszedł naprzeciw niego Jehu, syn Chananiego – Widzącego, i powiedział do króla Jehoszafata: Musiałeś pomagać bezbożnemu i kochać nienawidzących Pana? Z tego powodu naraziłeś się na gniew Pana. 3 Jednak znalazły się w tobie dobre rzeczy, ponieważ usunąłeś aszery z tej ziemi i skłoniłeś swe serce do szukania Boga.
4 A Jehoszafat mieszkał w Jerozolimie. Ponownie udał się do ludu – od Beer-Szeby aż do gór Efraima – i kierował ich do Pana, Boga ich ojców. 5 Ustanowił sędziów w kraju we wszystkich ufortyfikowanych miastach Judy, miasto po mieście. 6 I powiedział do sędziów: Spójrzcie, co robicie, ponieważ nie sądzicie ze względu na człowieka, lecz dla Pana, który jest z wami, gdy sprawujecie sąd. 7 A teraz niech bojaźń Pana będzie nad wami, bądźcie ostrożni i działajcie, ponieważ u Pana, naszego Boga, nie ma niesprawiedliwości, stronniczości i przekupstwa. 8 Także w Jerozolimie ustanowił Jehoszafat niektórych lewitów, kapłanów i przywódców rodów Izraela, aby sprawowali sądy Pana i aby rozstrzygali spory. I wówczas wrócili do Jerozolimy. 9 I rozkazał im: Tak będziecie czynić w bojaźni Pana, w wierności i w szczerości serca. 10 We wszystkich sporach, które zostaną przedłożone przez waszych braci mieszkających w miastach, a które dotyczą przelewu krwi, Prawa i przykazania, ustaw czy wyroków, macie ich ostrzegać, aby nie byli winni przed Panem, aby gniew nie spadł na was i na waszych braci. Tak czyńcie, a nie będziecie winni. 11 Oto kapłan Amariasz, wasz przełożony – we wszystkich sprawach Pana, a Zebadiasz, syn Izraela, przywódca domu Judy – we wszystkich sprawach króla, a lewici będą dla was urzędnikami. Umocnijcie się i działajcie. Niech Pan będzie z dobrym.