Prawa apostoła
1 Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu? 2 Jeśli dla innych nie jestem apostołem, to dla was na pewno nim jestem. Wy bowiem jesteście pieczęcią mojego apostołowania w Panu.
3 Moja obrona wobec tych, którzy mnie oskarżają, jest taka: 4 Czy nie mamy prawa do jedzenia i picia? 5 Czy nie mamy prawa zabrać z sobą siostry, kobiety, podobnie jak to czynią pozostali apostołowie oraz bracia Pana i Kefas? 6 Czy tylko ja sam i Barnaba nie mamy prawa nie pracować? 7 Czy ktoś kiedykolwiek pełnił służbę żołnierską na własnym żołdzie? Kto zakłada winnicę, a nie spożywa jej owocu? Albo kto pasie trzodę, a nie posila się mlekiem trzody? 8 Czy mówię to tylko na sposób ludzki, czy nie mówi o tym także Prawo? 9 Jest bowiem napisane w Prawie Mojżesza: Nie zawiążesz pyska młócącemu wołowi . Czy Bóg myśli o wołach? 10 Czy nie mówi tego właśnie o nas? To przecież ze względu na nas zostało napisane, że ten, który orze, ma orać, i ten, który młóci, ma młócić, w nadziei, że otrzyma swoją część. 11 Jeżeli my zasialiśmy dla was dobra duchowe, to cóż wielkiego, jeśli będziemy uczestniczyć w żniwie waszych dóbr doczesnych? 12 Jeżeli w waszych dobrach uczestniczą inni, to dlaczego nie my?
Nie skorzystaliśmy jednak z tego prawa, lecz znosimy wszystko, aby nie stawiać żadnej przeszkody Ewangelii Chrystusa. 13 Czy nie wiecie, że ci, którzy sprawują służbę w świątyni, żywią się ze świątyni, a ci, którzy służą przy ołtarzu, mają udział w ofiarach ołtarza? 14 Podobnie też Pan postanowił, żeby ci, którzy głoszą Ewangelię, żyli z Ewangelii. 15 Ja jednak z żadnego z tych praw nie skorzystałem. Napisałem zaś to, nie po to, aby odniesiono to do mnie. Lepiej byłoby mi raczej umrzeć, niż ktoś miałby mnie pozbawić mojej chluby. 16 Jeżeli bowiem głoszę Ewangelię, nie mam się czym chlubić, ponieważ jest to obowiązek, który ciąży na mnie. Biada mi, gdybym nie głosił Ewangelii! 17 Gdybym to czynił z własnej woli, miałbym zapłatę. Jeżeli natomiast działam nie z własnej woli, to wypełniam powierzony mi obowiązek szafarza. 18 Jaką więc mam zapłatę? Otóż tę właśnie, że głosząc Ewangelię, głoszę ją darmo i nie korzystam z praw, jakie mi daje Ewangelia.
19 Tak więc będąc wolny wobec wszystkich, samego siebie uczyniłem niewolnikiem wszystkich, aby jak najwięcej ludzi pozyskać. 20 I tak dla Żydów stałem się jak Żyd, aby pozyskać Żydów; dla tych, którzy są pod panowaniem Prawa, jak ten, który jest pod jego panowaniem – choć sam nie jestem pod panowaniem Prawa – aby pozyskać tych, którzy są pod panowaniem Prawa; 21 dla tych, którzy nie mają Prawa, jak ten, który nie ma Prawa – choć nie jestem pozbawiony prawa Boga, bo podlegam prawu Chrystusa – aby pozyskać tych, którzy nie mają Prawa. 22 Dla słabych stałem się słaby, aby pozyskać słabych. Dla wszystkich stałem się wszystkim, żebym wszelkimi sposobami zbawił przynajmniej niektórych. 23 Wszystko zaś czynię ze względu na Ewangelię, abym stał się jej współuczestnikiem.
24 Czy nie wiecie, że ci, którzy biegną na stadionie, wszyscy biegną, ale tylko jeden otrzymuje nagrodę? Tak biegnijcie, abyście zdobyli nagrodę. 25 Każdy, kto staje do zawodów, wszystko wytrzymuje: tamci, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny. 26 Ja więc tak biegnę, lecz nie na oślep, walczę na pięści, lecz nie jak ktoś, kto uderza w próżnię, 27 ale opanowuję własne ciało i traktuję jak niewolnika, abym innym głosząc naukę, sam nie został odrzucony.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa