Przygotowania do budowy świa˛tyni przed śmiercią Dawida
1 Szatan powstał przeciw Izraelowi i pobudził Dawida, żeby policzył Izraela. 2 Polecił więc Dawid Joabowi i książętom ludu: Idźcie i policzcie Izraela od Beer-Szeby aż do Dan. I powiadomcie mnie o ich liczbie. 3 A Joab powiedział: Niech Pan pomnoży stokrotnie swój lud, który jest teraz. Mój panie, królu, czyż oni wszyscy nie są sługami mego pana? Dlaczego mój pan tego się domaga? Dlaczego ma to być uznane Izraelowi za winę? 4 Jednak słowo króla przemogło Joaba. Ruszył więc Joab, przeszedł cały Izrael i wrócił do Jerozolimy. 5 Następnie Joab podał Dawidowi liczbę policzonego ludu: wszystkich Izraelitów – mężczyzn dobywających miecza – było milion sto tysięcy, a w Judzie czterysta siedemdziesiąt tysięcy mężów dobywających miecza. 6 Lecz plemion Lewiego i Beniamina nie policzył wśród nich, ponieważ słowa króla wzbudziły odrazę Joaba. 7 Nie podobało się to również Bogu, więc uderzył Izraela.
8 Wtedy Dawid zwrócił się do Boga: Bardzo zgrzeszyłem, ponieważ uczyniłem tę rzecz. A teraz wybacz, proszę, winę Twego sługi, ponieważ bardzo głupio postąpiłem. 9 A Pan polecił Gadowi, który był Widzącym u Dawida: 10 Idź i powiedz Dawidowi: Tak mówi Pan: Daję ci trzy możliwości, wybierz dla siebie jedną z nich, a Ja sprawię, że się dokona. 11 Przyszedł więc Gad do Dawida i powiedział: Tak mówi Pan: Wybierz sobie 12 albo trzy lata głodu, albo trzy miesiące twoich klęsk zadanych przez przeciwników, gdy dosięgnie cię miecz wrogów, albo trzy dni miecza Pana i zarazy w kraju oraz anioła Pana, który niszczy wszystko w granicach Izraela. A teraz rozważ, co mam odpowiedzieć Temu, który mnie posłał.
13 Dawid odpowiedział Gadowi: Jestem pod wielką presją! Proszę, niech raczej wpadnę w ręce Pana, ponieważ bardzo wielkie jest Jego miłosierdzie, lecz niech nie wpadnę w ręce człowieka. 14 Pan zesłał więc zarazę na Izraela i zginęło spośród Izraela siedemdziesiąt tysięcy ludzi. 15 Potem Bóg posłał anioła do Jerozolimy, aby ją zniszczył; a gdy zaczął niszczyć, wówczas Pan spojrzał, ulitował się nad tym nieszczęściem i powiedział do anioła niszczyciela: Wystarczy już, powstrzymaj rękę! A anioł Pana stał przy klepisku Ornana Jebusyty.
16 Gdy Dawid podniósł wzrok, zobaczył anioła Pana stojącego pomiędzy ziemią a niebem, trzymającego w ręku miecz wyciągnięty nad Jerozolimą. Dawid i starszyzna, okryci worami, padli więc na twarz. 17 Dawid zwrócił się do Boga: Czyż to nie ja nakazałem policzyć lud? To ja jestem tym, który zgrzeszył. Uczyniłem bardzo źle, a te owce, co uczyniły? Panie, mój Boże, proszę, niech Twoja ręka dotknie mnie i dom mojego ojca, ale wśród Twego ludu niech nie będzie zarazy.
18 Wtedy anioł Pana nakazał Gadowi, aby powiedział Dawidowi, żeby Dawid wyruszył w górę i wzniósł ołtarz dla Pana na klepisku Ornana Jebusyty. 19 I wyruszył w górę Dawid zgodnie z poleceniem Gada, które ten wypowiedział w imieniu Pana.
20 Ornan odwrócił się i zobaczył anioła, a jego czterej synowie, którzy z nim byli, ukryli się. Ornan zaś młócił pszenicę. 21 Gdy Dawid przyszedł do Ornana, Ornan obejrzał się i ujrzał Dawida, wyszedł z klepiska i skłonił się przed Dawidem twarzą do ziemi. 22 Wówczas Dawid powiedział do Ornana: Daj mi miejsce, na którym jest klepisko, a zbuduję na nim ołtarz dla Pana. Sprzedaj mi za pełną cenę, aby ustała zaraza wśród ludu.
23 Lecz Ornan odpowiedział Dawidowi: Weź sobie! I niech mój pan, król, uczyni to, co uzna za dobre. Spójrz, daję wołu na ofiarę całopalną, sanie na drewno i pszenicę na ofiarę pokarmową, wszystko to daję. 24 Jednak król Dawid powiedział do Ornana: Nie, nie wezmę, ponieważ muszę wykupić za pełną cenę. Nie wezmę bowiem dla Pana tego, co twoje, i nie złożę ofiary całopalnej z tego, co otrzymałem za darmo. 25 Dawid dał więc Ornanowi sześćset sykli złota za to miejsce. 26 Wybudował tam Dawid ołtarz dla Pana i złożył ofiarę całopalną i ofiary wspólnotowe. I wzywał Pana, a On mu odpowiedział przez ogień z nieba na ołtarz całopaleń.
27 Potem Pan powiedział do anioła, aby schował miecz do pochwy. 28 W tym czasie Dawid, widząc, że Pan odpowiedział mu na klepisku Ornana Jebusyty, złożył tam ofiary. 29 Przybytek Pana, który Mojżesz uczynił na pustyni, i ołtarz całopaleń były w tym czasie na wyżynie w Gibeonie. 30 Lecz Dawid nie był w stanie tam się udać, aby szukać rady Boga, ponieważ lękał się miecza anioła Pana.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa