1 Z nastaniem nowego roku, w czasie, gdy królowie wychodzili na wojnę, Joab poprowadził silne wojsko i zniszczył ziemię Ammonitów. Wkroczył i oblegał Rabbę, a Dawid pozostał w Jerozolimie. Potem Joab zdobył Rabbę i ją zburzył. 2 Wtedy Dawid zdjął z głowy ich króla koronę królewską. Ważyła jeden talent złota i był w niej drogocenny kamień. Została umieszczona na głowie Dawida. Z miasta wywiózł bardzo wielki łup, 3 a lud, który w nim mieszkał, kazał uprowadzić i przydzielić do pił, ostrych narzędzi żelaznych i siekier. I tak uczynił Dawid wszystkim miastom Ammonitów. Potem Dawid oraz cały lud powrócił do Jerozolimy.
4 Następnie w Gezer wybuchła wojna z Filistynami. Wówczas Sibbekaj Chuszatyta zabił Sippaja, potomka Refaitów, którzy zostali pobici. 5 Potem była jeszcze jedna wojna z Filistynami. Wtedy Elchanan, syn Jaira zabił Lachmiego, brata Goliata, Gittytę, a drzewiec jego włóczni był jak wał tkacki.
6 Była jeszcze wojna w Gat, gdzie był wysoki człowiek, mający po sześć palców, razem dwadzieścia cztery. On również pochodził z Rafy. 7 Szydził on z Izraela, lecz zabił go Jonatan, syn Szimy, brata Dawida.
8 To byli ci, którzy pochodzili z Rafy w Gat, którzy padli z rąk Dawida i jego sług.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa