1 Chiram, król Tyru, wysłał do Dawida posłów z drewnem cedrowym, murarzami i cieślami, aby zbudowali mu dom. 2 I Dawid poznał, że Pan utwierdził jego królowanie nad Izraelem i że jego królestwo zostało wywyższone ze względu na lud Izraela.
3 W Jerozolimie Dawid znów pojął żony, i miał jeszcze więcej synów i córek. 4 A oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 5 Jibchar, Eliszua, Elpalet, 6 Nogah, Nefeg, Jafia, 7 Eliszama, Beeliada, Elifelet.
8 Gdy Filistyni dowiedzieli się, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wtedy wystąpili wszyscy Filistyni, by pojmać Dawida; Dawid jednak dowiedział się o tym i wyruszył przeciw nim. 9 Filistyni przyszli i zajęli dolinę Refaim. 10 Wówczas Dawid zapytał Boga: Czy powinienem wyruszyć przeciwko Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan mu odpowiedział: Wyruszaj, wydam ich bowiem w twoje ręce.
11 Wyruszyli więc do Baal-Perasim; Dawid ich tam pobił, a potem powiedział: Bóg moją ręką tak rozbił moich wrogów, jak rozbija woda. Dlatego miejsce to nazwano Baal-Perasim. 12 I porzucili tam swoje bóstwa, a Dawid polecił spalić je w ogniu.
13 Filistyni jednak jeszcze raz zajęli dolinę. 14 Dawid ponownie pytał Boga, a Bóg mu odpowiedział: Nie idź za nimi, lecz obejdź ich od tyłu i zajdź ich od strony drzew balsamowych. 15 A gdy usłyszysz wśród wierzchołków drzew balsamowych odgłos maszerowania, wówczas wystąpisz do walki, ponieważ Bóg wystąpił przed tobą, aby pobić wojsko filistyńskie. 16 Dawid postąpił tak, jak mu rozkazał Bóg, i pokonali wojsko filistyńskie od Gibeonu aż po Gezer. 17 Rozeszła się wówczas sława Dawida po wszystkich krainach, a Pan zesłał strach przed nim na wszystkie narody.