PSALM 132 [131]
Na poświęcenie świątyni
1 Pieśń pielgrzymkowa.
Pamiętaj, Panie,
o całym trudzie Dawida.
2 On przysiągł Panu,
ślubował Mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do swego domu,
nie spocznę na swoim posłaniu,
4 nie zmrużę swoich oczu,
nie pozwolę spocząć powiekom,
5 aż nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania dla Mocarza Jakuba.
6 Usłyszeliśmy w Efrata o arce,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
7 Wejdźmy do miejsca Jego przebywania,
oddajmy pokłon u stóp Jego.
8 Powstań i udaj się, Panie,
na miejsce swego spoczynku,
Ty i arka Twojej mocy.
9 Niech Twoi kapłani
odzieją się w sprawiedliwość,
niech cieszą się Twoi święci.
10 Ze względu na Dawida, Twojego sługę,
nie odtrącaj swego pomazańca.
11 Pan złożył Dawidowi
przysięgę, której nie cofnie:
Osadzę na twoim tronie
twojego potomka.
12 Jeżeli twoi synowie będą strzec Mojego przymierza
i napomnień, których im udzielę,
to także ich potomkowie
na wieki zasiądą na twoim tronie.
13 Pan bowiem wybrał Syjon,
zapragnął go na mieszkanie dla siebie.
14 Tu jest miejsce Mojego odpoczynku na wieki
– tu zamieszkam, bo tak pragnę.
15 Hojnie pobłogosławię jego zasoby,
jego ubogich nasycę chlebem.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a jego święci będą się bardzo radować.
17 Tam wzbudzę moc Dawida,
przygotuję pochodnię Mojemu pomazańcowi.
18 Odzieję hańbą jego nieprzyjaciół,
jego korona zalśni nad nimi.
Псалом 132
1 Пісня при наближенні до Храму.
Господи, пам’ятай Давида і всі його поневіряння.
2 Як він присягався Господеві, давав обітницю Всемогутньому Богові Якова:
3 Не ввійду я у спальню свого дому, й не ляжу на постіль свого ліжка, –
4 не дозволю своїм очам заснути і задрімати своїм повікам,
5 доки не знайду для Господа місця – оселі Всемогутньому Богові Якова.
6 Ось ми почули про нього в Ефраті , – знайшли на полях Яарських.
7 Увійдемо до Його осель, поклонимось до підніжка Його ніг.
8 Підіймися, Господи, на місце Свого спочинку – Ти і Ковчег Твоєї могутності.
9 Твої священики нехай зодягнуться в праведність, а Твої святі радісно співатимуть.
10 Заради Давида, Твого слуги, не відвернись від Свого помазаника.
11 Господь присягнувся Давидові правдою, і не відречеться від того: Нащадка твого лона посаджу на твоєму престолі.
12 Якщо твої сини будуть дотримуватись Мого Заповіту та Моїх свідчень, яких Я їх навчатиму, то їхні нащадки повіки сидітимуть на твоєму престолі!
13 Адже Господь обрав Сіон, зробив його Своїм житлом, сказавши:
14 Це – місце Мого спочинку навіки; тут поселюся, бо Я його Собі вподобав.
15 Щедро благословлятиму поживу його, убогих його нагодую хлібом,
16 його священиків зодягну в спасіння, а його вірні сповняться радістю.
17 Там Я зміцню владу Давида, – Я не дам погаснути світильнику Мого Помазаника.
18 Його ворогів Я вкрию ганьбою, а на ньому сяятиме його вінець.