Ofiary pokarmowe i płynne
1 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 2 Tak oznajmij Izraelitom: Gdy wejdziecie do ziemi, którą Ja daję wam do zamieszkania, 3 wtedy będziecie składać ofiarę spalaną dla Pana – czy to ofiarę całopalną, czy ofiarę dla wypełnienia ślubu, czy też ofiarę dobrowolną, a w czasie waszych uroczystości – z cielców lub owiec, aby przygotować miłą woń dla Pana. 4 Ten, kto będzie przynosił swój dar ofiarny dla Pana, powinien przynieść na ofiarę pokarmową dziesiątą część efy najczystszej mąki zaprawionej jedną trzecią hinu oliwy. 5 Do każdego baranka składanego w ofierze całopalnej lub w ofierze rzeźnej złożysz także czwartą część hinu wina na ofiarę płynną. 6 Przy ofierze z barana złożysz na ofiarę pokarmową dwie dziesiąte efy najczystszej mąki zaprawionej jedną trzecią hinu oliwy. 7 Także na ofiarę płynną złożysz jedną trzecią hinu wina jako miłą woń dla Pana. 8 Składając cielca jako ofiarę całopalną lub ofiarę na wypełnienie ślubu, lub ofiarę wspólnotową dla Pana, 9 dodasz do cielca trzy dziesiąte efy najczystszej mąki zaprawionej połową hinu oliwy na ofiarę pokarmową, 10 a jako ofiarę płynną przyniesiesz połowę hinu wina. Będzie to ofiara spalana, miła woń dla Pana. 11 Tak należy czynić przy każdej ofierze z cielca, barana, a także jagnięcia czy koźlęcia. 12 Powinniście tak postępować przy każdej sztuce, stosownie do liczby ofiarowywanych zwierząt. 13 Każdy tubylec ma tak postępować, składając ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana. 14 Gdyby jakiś przybysz, który się u was zatrzymał lub też mieszka pośród was na stałe, chciał złożyć ofiarę spalaną, miłą woń dla Pana – winien postąpić tak samo jak wy. 15 Ta sama ustawa odnosi się do was i do przybyszów, przebywających wśród was. Jest to ustawa wieczna dla waszych pokoleń, obowiązująca przed Panem zarówno was jak i przybyszów. 16 To samo prawo i ten sam nakaz obowiązują was i przybyszów, wśród was przebywających.
Dary pierwocin
17 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 18 Tak oznajmij Izraelitom: Gdy wejdziecie do ziemi, do której Ja was prowadzę, 19 i zaczniecie jeść z plonów tej ziemi, wyznaczycie także dar dla Pana. 20 Ofiarujecie w darze pierwociny ciasta – okrągły placek złożycie jako szczególny dar klepiska. 21 Z pierwocin ciasta będziecie składać dar dla Pana przez wszystkie wasze pokolenia.
Grzechy nieuwagi
22 Jeżeli zbłądzicie przez nieuwagę i nie spełnicie wszystkich tych przykazań, które Pan wypowiedział do Mojżesza 23 – tego wszystkiego, co Pan nakazał wam przez Mojżesza od dnia, w którym Pan nakazał wam i waszym następnym pokoleniom – 24 i jeśli się to stanie przez nieuwagę społeczności, to cała społeczność winna złożyć cielca na ofiarę całopalną jako miłą woń dla Pana oraz należącą do niej zgodnie z rozporządzeniem prawa ofiarę pokarmową i płynną, a także kozła na ofiarę przebłagalną za grzech. 25 Gdy kapłan dokona przebłagania za całą społeczność Izraelitów, zostanie im odpuszczone, ponieważ było to popełnione przez nieuwagę, a oni złożyli swój dar ofiarny: ofiarę spalaną dla Pana i ofiarę przebłagalną za grzech wobec Pana – za swoją nieuwagę. 26 Będzie więc odpuszczone całej społeczności Izraelitów i przybyszowi przebywającemu wśród was, gdyż był to grzech całego ludu popełniony przez nieuwagę. 27 Jeśli zgrzeszy przez nieuwagę jeden człowiek, to winien złożyć roczną kozę jako ofiarę przebłagalną za grzech. 28 Za tego, kto zgrzeszył przed Panem przez nieuwagę, kapłan dokona przebłagania. I będzie mu odpuszczone. 29 W przypadku grzechu popełnionego przez nieuwagę będzie jedno prawo zarówno dla tubylców – potomków Izraela, jak i dla przybyszów przebywających pośród was. 30 Lecz gdyby ktoś z was, tubylców, lub jakiś przybysz popełnił grzech z pełną świadomością, wtedy taki obraża Pana i ma być usunięty spośród ludu, 31 ponieważ wzgardził słowem Pana i złamał Jego przykazanie. Taki człowiek musi być bezwzględnie usunięty. Jego wina pozostanie na nim.
Surowa kara za łamanie szabatu
32 Gdy Izraelici przebywali na pustyni, spotkali człowieka zbierającego drwa w dzień szabatu. 33 Ci, którzy go spotkali, gdy zbierał drwa, przyprowadzili go do Mojżesza, Aarona i całej społeczności. 34 Oddano go pod straż, bo nie rozstrzygnięto jeszcze, co z nim należy uczynić. 35 Wtedy Pan powiedział do Mojżesza: Człowiek ten musi umrzeć. Niech cała społeczność ukamienuje go poza obozem. 36 Cała społeczność wyprowadziła go poza obóz. Tam go ukamienowano – poniósł śmierć tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi.
Religijne znaczenie frędzli
37 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 38 Oznajmij Izraelitom, aby oni i ich potomkowie zrobili sobie frędzle na brzegach płaszczy, a do frędzli niech użyją sznurka z fioletowej purpury. 39 Dzięki temu, że będziecie mieli te frędzle, ilekroć na nie spojrzycie, przypomnicie sobie wszystkie przykazania Pana, abyście je wypełniali i abyście nie podążali za własnym sercem i oczami, które przywiodłyby was do niewierności, 40 abyście pamiętali o wszystkich Moich przykazaniach i je wypełniali i abyście byli świętymi dla waszego Boga. 41 Ja jestem Panem, waszym Bogiem, który was wyprowadził z ziemi egipskiej, by być waszym Bogiem. Ja jestem Panem, waszym Bogiem.
Настанови про жертви
1 І промовляв Господь до Мойсея, кажучи:
2 Поговори з Ізраїльтянами і скажи їм: Коли ввійдете в край вашого поселення, який Я даю вам,
3 і приноситимете вогняну жертву Господу з великої худоби, або з отари овець, – чи то у всепалення, чи звичайне жертвоприношення, як виконання обітниці, або добровільну жертву під час ваших свят, щоб учинити любі пахощі Господу, –
4 то, приносячи свій дар Господу, людина нехай також принесе хлібну жертву з десятої частини ефи питльованого пшеничного борошна, замішаного на четвертій частині гіна олії.
5 А ще на всепалення чи на жертву принеси вино, як жертву возливання, – четверту частину гіна на кожне ягня.
6 Якщо приносиш барана, приноситимеш ще й хлібну жертву: дві десятих частин ефи питльованого борошна, замішаного на одній третій частині гіна олії.
7 А також жертву возливання: принесеш третю частину гіна вина на любі пахощі для Господа.
8 Якщо ж приноситимеш на всепалення чи в жертву тельця , щоб виконати обітницю, або як мирну жертву Господу,
9 то з тельцем принесеш також хлібну жертву з трьох десятих частин ефи питльованого борошна, замішаного на половині гіна олії.
10 Принесеш також пів гіна вина як жертву возливання. Це буде вогняна жертва, любі пахощі для Господа.
11 Так належить чинити при кожнім тельці, при кожнім барані, при кожному ягняті чи козеняті.
12 Яка буде кількість тварин , що будете приносити в жертву , стільки маєте принести на кожну в жертву муку, олію та вино.
13 Так повинен робити кожний місцевий мешканець, приносячи вогняні жертви на любі пахощі Господу.
14 Якщо ж буде серед вас приходець, або той, хто постійно житиме між вами у ваших поколіннях, і принесе вогняну жертву, любі пахощі для Господа, то, як чините ви, так само робитиме і він.
15 Як для Божої громади, так і для приходця, який мешкає між вами, закон один, закон вічний у ваших поколіннях. Як ви, так і приходець буде перед Господом.
16 Буде один Закон і одна Заповідь для вас і для приходця, який приєднався до вас.
17 І промовив Господь до Мойсея такі слова:
18 Звернись до Ізраїльських нащадків і скажи їм: Коли ввійдете в край, куди Я вас проваджу,
19 і коли почнете їсти хліб з врожаю землі , то принесете особливий дар для Господа.
20 Першу хлібину з вашого тіста принесете як жертву підношення, – як особливий дар від току (гумна), підноситимете його.
21 Перший виріб з вашого тіста, даватимете Господу, як жертву підношення у всіх ваших поколіннях.
Закон про несвідомий гріх
22 Коли ж учините гріх несвідомо і не виконаєте всіх цих Заповідей, які Господь сказав Мойсеєві,
23 тобто усього, що заповів вам Господь через посередництво Мойсея від того дня, коли Господь заповідав і пізніше у ваших поколіннях,
24 то, коли якесь ненавмисне порушення станеться із необачності громади, то нехай уся громада принесе теля зі стада, у жертву всепалення, як любі пахощі для Господа, разом з хлібною жертвою і жертвою возливання згідно з приписом, а також одного козла в жертву за гріх.
25 Священик звершить викуплення за всю громаду Ізраїльтян, і буде їм прощено. Це була несвідома провина, і вони самі принесли свій дар – вогняну жертву для Господа, а також жертву за свій гріх перед Господом з необачності.
26 І буде прощено всій громаді Ізраїльтян і приходцям, які живуть між ними, оскільки це несвідома провина всього народу.
27 Якщо ж окрема людина згрішить несвідомо, то нехай принесе однолітню козу в жертву за гріх.
28 Священик звершить викуплення за ту людину, яка через необачність, несвідомо згрішила перед Господом. Коли буде звершене викуплення за неї, то їй буде прощено.
29 Як для місцевого мешканця Ізраїльтян, так і для приходця, який живе між ними, буде у вас закон один, щодо кожного хто згрішить несвідомо.
Закон про свідомий гріх
30 Проте людина, незалежно від того, місцева вона чи з приходців, яка свідомо чинитиме зло зухвалою рукою, то вона зневажає Господа. Така людина буде знищена з-поміж свого народу.
31 Вона зневажливо поставилася до Господнього слова і порушила Його Заповідь. Безумовно, така людина буде знищена, – її гріх залишиться на ній.
Смертна кара за порушення суботнього дня
32 Перебуваючи в пустелі, Ізраїльські нащадки знайшли чоловіка, який збирав дрова суботнього дня.
33 Ті, котрі виявили, як він збирав дрова, привели його до Мойсея і Аарона та до всієї громади.
34 Його віддали під варту, оскільки не могли вирішити, що з ним слід робити.
35 Тоді Господь промовив до Мойсея: Неодмінно цей чоловік має померти. Уся громада нехай поб’є його камінням поза табором!
36 Тож вивела його вся громада за табір, і побила його камінням. Він помер, як і звелів Господь Мойсеєві.
Китиці на краях одягу
37 І промовляв Господь до Мойсея, кажучи:
38 Звернися до Ізраїльтян і скажи їм, щоб вони і їхні нащадки робили собі на краях свого одягу китиці. Нехай прикріпляють до країв одягу китиці з блакитного прядива.
39 Китиці вам потрібні для того, щоб дивлячись на них ви згадували всі Господні Заповіді й виконували їх. Ви не будете допускати, щоб ваше серце і ваші очі спонукали вас до блуду і розпусти.
40 Але ви будете пам’ятати й виконувати всі Мої Заповіді і будете святими перед вашим Богом.
41 Я – Господь, ваш Бог, Який вивів вас із єгипетського краю, щоби бути вашим Богом. Я – Господь, Бог ваш!