Zagłada Niniwy
1 Biada krwawemu miastu!
Całe pogrążone jest w kłamstwie
i pełne łupów,
nie ustaje grabież.
2 Trzask bicza i turkot kół,
tętent koni i pęd rydwanów.
3 Jeźdźcy w natarciu,
lśnią miecze i błyszczą włócznie!
Mnóstwo poległych i stosy trupów,
martwych ciał bez liku,
każdy potyka się o zwłoki.
Hańba Niniwy
4 To wszystko z powodu nierządu,
pięknej i powabnej władczyni czarów,
która uwiodła narody swoim nierządem,
a ludy swoimi czarami.
5 Oto Ja występuję przeciw tobie
- wyrocznia Pana Zastępów -
podniosę twoją suknię aż po samą twarz,
i ukażę narodom twoją nagość,
a królestwom twoją hańbę.
6 Obrzucę cię odchodami,
zelżę i wystawię na pośmiewisko.
7 Każdy, kto cię ujrzy,
ucieknie od ciebie i powie:
Niniwa została spustoszona!
Kto się nad nią ulituje?
Gdzie będę szukał
dla ciebie pocieszycieli?
Niniwa zniszczona jak Teby
8 Czy jesteś lepsza niż No-Amon,
które leżało między rzekami?
Wody niczym mur je otaczały
a morze było jego wałem.
9 Jego siłą były Kusz i Egipt,
bez końca wspierali je
mieszkańcy Put i Libijczycy.
10 Ono także poszło na wygnanie, w niewolę,
jego niemowlęta roztrzaskano na rogach ulic,
o najznakomitszych rzucano losy,
a wszystkich dostojników zakuto w kajdany.
11 Ty również się upijesz,
będziesz omdlała,
ty również będziesz szukać
schronienia przed wrogiem.
Bezsilność Niniwy
12 Wszystkie twoje twierdze
są jak figowce o wczesnych owocach.
Gdy się je potrząśnie,
spadają do ust jedzącego.
13 Oto Twój lud to same kobiety!
Bramy twego kraju otwarły się
szeroko przed wrogiem,
ogień spali twoje rygle.
14 Zaczerpnij wody na czas oblężenia!
Umocnij swoje twierdze!
Wejdź w glinę, by ją udeptać!
Uchwyć mocno ceglaną formę!
15 A jednak pochłonie cię tam ogień,
zginiesz od miecza,
który cię pożre jak szarańcza jelek.
Zagłada ludu
Rozmnożyłaś się jak szarańcza jelek
i jak szarańcza arbe!
16 Twoi kupcy stali się liczni
jak gwiazdy niebios!
Szarańcza jelek rozepnie jednak skrzydła i uleci.
17 Twoi strażnicy są jak szarańcza arbe,
a twoi dowódcy jak chmara szarańczy
zalegająca mury w czasie chłodu.
Gdy słońce wschodzi,
odlatuje nie wiadomo dokąd.
Ostateczna klęska
18 Drzemią twoi pasterze,
królu asyryjski,
zasnęli twoi mocarze,
twój lud rozproszył się po górach
i nie ma nikogo, kto by go zgromadził.
19 Nie ma lekarstwa na twoją ranę,
śmiertelny cios ci zadano.
Wszyscy, którzy usłyszą o tobie,
będą klaskać w dłonie nad tobą.
Bo któż nie doświadczał
nieustannie twojego okrucieństwa?
Горе Ніневії
1 Горе місту, сповненому крові та обману, – переповненому беззаконням, грабежами й насильством.
2 Вже чути ляскіт бичів, – чути гуркіт коліс, тупотіння коней і торохкотіння колісниць.
3 Несеться кіннота, виблискують мечі та списи, – безліч вбитих, гори трупів… Мертвих тіл не порахувати, – вони на кожному кроці.
4 А все це через нескінченну розпусту вродливої розпусниці, вправної в чаклунстві, що продає народи своїм блудством, – своїми чарами – племена землі .
5 Тому Я виступлю проти тебе, – говорить Господь Саваот, – і підійму поділ твоєї спідниці на твоє обличчя, й покажу перед народами твою голизну, – царствам – твій сором.
6 Закидаю тебе брудом, і, зганьбивши тебе, виставлю тебе на посміховисько!
7 Станеться таке, що кожен, побачивши тебе, тікатиме від тебе зі словами: Спустошена Ніневія! Хто її пожаліє? Не знайдеться тих, котрі тебе потішили б!
8 Хіба ти краща від Но-Аммона , що розкинувся на ріках й звідусіль оточений водою? Море було його валом, а води – стіною.
9 Ефіопія та Єгипет були його надійною безвідмовною опорою. Пут і Лівія постійно допомагали йому.
10 Але й він (Но-Аммон ) пішов полоненим у неволю, а його немовлят розбивали на перехрестях всіх вулиць. Щодо його знатних кидали жереб (кому дістануться ), а всі його можновладці були заковані в кайдани.
11 Так і ти, Ніневіє, оп’янієш і, вмліваючи, шукатимеш захисту від ворога.
12 Усі твої фортеці, як смоківниці з первоплодами, – щойно їх потрясуть, вони самі впадуть у рот того, хто захоче їх з’їсти.
13 Що ж до твого народу (захисників ), то вони виявляться, наче жіноцтво. Брами твого краю відкриються навстіж перед твоїми ворогами, й вогонь пожере твої засуви.
14 Тож запасись водою на час облоги, укріпляй твої фортеці, увійди в розчин і топчи глину, виготовляй цеглу.
15 І все ж тебе (Ніневіє ) пожере вогонь, – ти будеш знищена мечем, як пожирає все сарана. Намножуй захисників, як розмножуються личинки сарани, або інша комашня.
16 Ти намножила своїх купців більше від зірок на небі, але й вони, як личинки сарани, – використають тебе і розлетяться.
17 Твої можновладці – така ж сарана, твої знатні – як рій сарани, – поки холодно, вони сидять на мурах, а сонце пригріє – й вони полетять, – не пізнаєш навіть місця, де вони сиділи.
18 Поснули твої пастирі, ассирійський царю, спочивають твої хоробрі. Тому твій народ і розбрівся по горах, і немає кому його зібрати.
19 Немає ліків для твоїх ран, – твоя хвороба невиліковна. Хто лише почує про твоє лихо, заплеще руками над тобою. Адже хто тільки не страждав від твоєї одвічної лютості?!