MĘKA I ŚMIERĆ JAKO OBJAWIENIE CHWAŁY
Zdradzenie i pojmanie Jezusa
(Mt 26,47-56Mk 14,43-50Łk 22,47-53)
1 Gdy Jezus to powiedział, wyszedł ze swoimi uczniami za potok Cedron, gdzie był ogród, do którego wszedł z uczniami. 2 Miejsce to znał również Judasz, który Go wydał, bo Jezus przychodził tam często ze swoimi uczniami. 3 Judasz więc wziął oddział żołnierzy oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszy i przyszedł tam z pochodniami, latarniami i bronią. 4 Jezus zaś wiedząc o wszystkim, co miało Go spotkać, wyszedł im naprzeciw i zapytał: Kogo szukacie? 5 Odpowiedzieli Mu: Jezusa Nazarejczyka. Powiedział im: Ja jestem. A był też wśród nich Judasz, który Go wydał. 6 Kiedy powiedział im: Ja jestem, cofnęli się i padli na ziemię. 7 Znowu więc zapytał: Kogo szukacie? Oni zaś powiedzieli: Jezusa Nazarejczyka. 8 Wtedy Jezus odpowiedział: Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeśli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść. 9 Stało się tak, aby się wypełniły słowa, które powiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi powierzyłeś. 10 Wówczas Szymon Piotr, który miał miecz, wydobył go, uderzył nim sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. Słudze było na imię Malchos. 11 Jezus jednak powiedział do Piotra: Włóż miecz do pochwy. Czy nie mam wypić kielicha, który dał Mi Ojciec?
Jezus przed arcykapłanem
(Mt 26,57-58Mk 14,53-54Łk 22,54)
12 Wtedy dowódca z oddziałem i strażnicy żydowscy pojmali i związali Jezusa. 13 Zaprowadzili Go najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który był w tym roku arcykapłanem. 14 Właśnie Kajfasz doradził Żydom, że lepiej jest, aby jeden człowiek umarł za lud.
Zaparcie się Piotra
(Mt 26,69-70Mk 14,66-68Łk 22,55-57)
15 Szedł zaś za Jezusem Szymon Piotr i inny uczeń. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana. 16 Piotr natomiast stał na zewnątrz przed bramą. Wyszedł więc ten drugi uczeń, znany arcykapłanowi, porozmawiał z odźwierną i wprowadził Piotra. 17 A odźwierna zapytała Piotra: Czy i ty jesteś jednym z uczniów tego Człowieka? On odpowiedział: Nie jestem. 18 Słudzy zaś i strażnicy stali i ogrzewali się przy ognisku, które rozpalili, ponieważ było zimno. Piotr stał także z nimi i się ogrzewał.
Arcykapłan przesłuchuje Jezusa
(Mt 26,59-66Mk 14,55-64Łk 22,66-71)
19 W tym czasie arcykapłan zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. 20 Jezus mu odpowiedział: Ja otwarcie mówiłem światu. Ja zawsze nauczałem w synagodze i w świątyni, gdzie gromadzą się wszyscy Żydzi. Potajemnie niczego nie mówiłem. 21 Dlaczego Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słuchali, co mówiłem. Oni wiedzą, co powiedziałem. 22 Gdy to oznajmił, jeden ze stojących obok strażników spoliczkował Jezusa i powiedział: Tak odpowiadasz arcykapłanowi? 23 Jezus mu odpowiedział: Jeśli źle powiedziałem, udowodnij to, a jeśli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz? 24 Wówczas Annasz wysłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.
Ponowne zaparcie się Piotra
(Mt 26,71-75Mk 14,69-72Łk 22,58-62)
25 Szymon Piotr zaś stał i się ogrzewał. Wtedy go zapytali: Czy i ty jesteś jednym z Jego uczniów? A on wyparł się i powiedział: Nie jestem. 26 Zapytał też jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho: Czy nie widziałem cię razem z Nim w ogrodzie? 27 Lecz Piotr ponownie się wyparł. I zaraz zapiał kogut.
Jezus przed Piłatem
(Mt 27,1-2.Mt 11-14Mk 15,1-5Łk 23,1-5)
28 Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było rano. Sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie zanieczyścić przed spożyciem wieczerzy paschalnej. 29 Piłat więc wyszedł do nich na zewnątrz i zapytał: O co oskarżacie tego Człowieka? 30 Oznajmili mu: Gdyby On nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmy Go tobie. 31 Wtedy Piłat powiedział: Weźcie Go i osądźcie według waszego Prawa. Żydzi zaś mu odpowiedzieli: Nam nie wolno nikogo zabijać. 32 Stało się tak, aby wypełniły się słowa Jezusa, w których zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć. 33 Wtedy Piłat wrócił do pretorium, zawołał Jezusa i Go zapytał: Czy Ty jesteś królem Żydów? 34 Jezus odpowiedział: Czy mówisz to sam od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie? 35 Piłat powiedział: Czy ja jestem Żydem? Twój naród i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś? 36 Jezus oznajmił: Moje Królestwo nie jest z tego świata. Gdyby Moje Królestwo było z tego świata, wtedy Moi słudzy walczyliby, abym nie został wydany Żydom. Teraz jednak Moje Królestwo nie jest stąd. 37 Wówczas Piłat Go zapytał: A więc jesteś królem? Jezus odpowiedział: Ty mówisz, że jestem królem. Ja po to się narodziłem i przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha Mojego głosu. 38 Piłat zaś powiedział do Niego: Co to jest prawda?
Jezus skazany na śmierć
(Mt 27,15-31Mk 15,6-20Łk 23,13-25)
Gdy to powiedział, znowu wyszedł do Żydów i oznajmił: Ja nie znajduję w Nim żadnej winy. 39 Jest natomiast u was zwyczaj, że na święto Paschy uwalniam wam jednego więźnia. Czy chcecie więc, abym wam uwolnił króla Żydów? 40 Wtedy oni krzyknęli: Nie tego, ale Barabasza! Barabasz zaś był zbrodniarzem.
Схоплення Ісуса
1 Сказавши це, Ісус зі Своїми учнями перейшов на другий бік потоку Кедрону, де був сад, до якого ввійшов Він та Його учні.
2 Знав же це місце і Юда, який зрадив Його, бо часто Ісус збирався там зі Своїми учнями.
3 Юда, взявши загін і слуг первосвящеників та фарисеїв, прийшов туди зі смолоскипами, ліхтарями та зброєю.
4 Ісус, знаючи все, що Його очікує, вийшов і запитав їх: Кого шукаєте?
5 Йому відповіли: Ісуса Назарянина! Каже їм: Це Я! Стояв з ними і Юда, зрадник Його.
6 Коли ж Він сказав їм: Це Я! – вони подалися назад і попадали на землю.
7 Він знову запитав їх: Кого шукаєте? Вони ж знов: Ісуса Назарянина.
8 Ісус відповів: Я ж сказав вам, що це Я. Тож якщо Мене шукаєте, то відпустіть цих, хай ідуть.
9 Щоби сповнилося те слово, яке Він сказав: З тих, кого Ти дав Мені, Я не втратив жодного з них.
10 Тоді Симон‑Петро, маючи меча, витягнув його, вдарив раба первосвященика й відтяв йому праве вухо; ім’я того раба – Малх.
11 Та Ісус сказав Петрові: Сховай меча в піхви. Невже Мені не пити чаші, яку дав Мені Отець?
Ісуса ведуть до Анни
12 Тоді воїни, тисяцький і юдейські прибічники схопили Ісуса і зв’язали Його.
13 Повели спочатку до Анни, тестя Каяфи, який був того року первосвящеником.
14 Це був той Каяфа, який дав пораду юдеям, що краще одній людині вмерти за народ.
Відречення Петра
15 За Ісусом ішов Симон‑Петро та ще один учень. Первосвященик знав цього учня, тож він і увійшов з Ісусом до подвір’я первосвященика.
16 А Петро стояв біля воріт ззовні. Вийшов учень, який був знайомий первосвященикові, сказав придверниці й провів Петра.
17 Служниця, яка при дверях, каже Петрові: А ти часом не з учнів Цього Чоловіка? Той відповів: Ні!
18 Стояли тут раби й слуги, які запалили вогонь, оскільки було холодно, і грілися. Петро також стояв з ними й грівся.
Первосвященик допитує Ісуса
19 А первосвященик запитав Ісуса про Його учнів, про Його вчення.
20 Ісус відповів йому: Я говорив світові відкрито. Я завжди навчав у синагогах і в храмі, де сходяться всі юдеї, і таємно не говорив нічого.
21 Чому ти Мене питаєш? Запитай тих, які слухали, що Я говорив їм. Ось вони знають, що Я говорив.
22 Коли Він це сказав, то один з присутніх слуг ударив Ісуса в обличчя, промовивши: Оце так Ти відповідаєш первосвященикові?
23 Ісус йому відповів: Якщо Я зле сказав, то доведи, що зле; якщо ж добре, то чому Мене б’єш?
24 Тоді Анна послав Його зв’язаним до первосвященика Каяфи.
Петро вдруге і втретє відрікається від Ісуса
25 А Симон‑Петро стояв і грівся. І тут запитали його: А ти не з Його учнів? Він заперечив і сказав: Ні!
26 Один із рабів первосвященика, родич того, якому Петро відтяв вухо, каже: Чи не тебе я бачив з Ним у саду?
27 Тоді знову Петро відрікся. І враз заспівав півень.
Суд над Ісусом у Пилата
28 А Ісуса повели від Каяфи у преторій . Був уже ранок, тому вони не ввійшли до преторію, щоб не опоганитися, але щоб могли їсти пасху.
29 Пилат вийшов до них надвір і каже: Яке обвинувачення висуваєте проти Цього Чоловіка?
30 Вони йому у відповідь сказали: Якби Він не був злочинцем, ми не видали б Його тобі.
31 Тоді Пилат їм сказав: Візьміть Його і судіть Його за вашим законом. Сказали йому юдеї: Нам не можна нікого страчувати, –
32 щоби сповнилися Ісусові слова, які Він сказав, зазначаючи, якою смертю мав померти.
33 Тоді Пилат знову ввійшов у преторій, покликав Ісуса і запитав Його: Чи Ти Цар юдеїв?
34 Ісус [йому] відповів: Чи ти це від себе говориш, чи інші тобі сказали про Мене?
35 Пилат відповів: Хіба я юдей? Твій народ і первосвященики видали Тебе мені. Що Ти зробив?
36 Ісус відповів: Царство Моє не від цього світу; якби Моє царство було від цього світу, Мої прибічники подбали би, щоб Мене не видали юдеям. Нині ж Моє царство не звідси.
37 Тоді Пилат Його запитав: То Ти Цар? Ісус відповів: Ти сам кажеш, що [Я] Цар. Я для того народився і для того прийшов у світ, щоби свідчити про істину. Кожний, хто від істини, слухає Мій голос.
38 Каже Йому Пилат: А що таке істина? І сказавши це, він знову вийшов до юдеїв і заявив їм: Жодної вини я в Ньому не знаходжу.
39 Та є у вас звичай, щоб я вам відпускав одного на Пасху. Чи хочете, щоб я вам відпустив Царя юдеїв?
40 Тоді вони знову закричали, вигукуючи: Не Його, а Варавву! Варавва ж був розбійником.