Izrael NIE MA JESZCZE króla
Sanktuarium w domu Miki
1 Był pewien człowiek z gór Efraima o imieniu Mikajehu. 2 Powiedział on do swojej matki: Te tysiąc sto sztuk srebra, które zostały ci zabrane, i z powodu których w mojej obecności rzuciłaś klątwę, znajdują się u mnie, bo ja je zabrałem. Wtedy jego matka powiedziała: Niech będzie błogosławiony mój syn przez Pana! 3 Zwrócił zatem swojej matce tysiąc sto sztuk srebra, a ona oświadczyła: To srebro poświęciłam Panu w całości w intencji mojego syna, aby zrobić rzeźbiony i odlany posążek. Teraz jednak oddaję je tobie. 4 Lecz on zwrócił srebro swojej matce. Wtedy ona wzięła dwieście sztuk srebra i dała je złotnikowi, aby zrobił z nich rzeźbiony i odlany posążek. I tak znalazł się on w domu Mikajehu. 5 Ten człowiek, Mika, miał u siebie dom Boży. Sporządził także efod i terafim, a jednemu ze swoich synów powierzył czynności kapłańskie, tak że był dla niego kapłanem. 6 W tych czasach nie było króla w Izraelu. Każdy robił to, co sam uważał za słuszne.
7 Był pewien młodzieniec z Betlejem judzkiego z plemienia Judy, lewita i mieszkał tam jako przybysz. 8 Człowiek ten wyruszył z miasta Betlejem w Judzie, aby zamieszkać jako przybysz tam, gdzie znajdzie dla siebie miejsce. W swojej wędrówce przyszedł w góry Efraima, do domu Miki. 9 Mika zapytał go: Skąd przybywasz? A on odpowiedział: Jestem lewitą z Betlejem judzkiego. Wędruję, aby zamieszkać jako przybysz tam, gdzie nadarzy się sposobność. 10 Powiedział mu Mika: Zamieszkaj ze mną. Bądź mi ojcem i kapłanem, a ja dam ci rocznie dziesięć sztuk srebra i zaopatrzę cię w ubranie oraz w pożywienie. Lewita poszedł więc z nim. 11 Zgodził się zamieszkać u tego człowieka, który traktował młodzieńca jak jednego ze swoich synów. 12 Mika powierzył lewicie czynności kapłańskie i był mu ten młodzieniec kapłanem, gdy przebywał w domu Miki. 13 Wtedy Mika powiedział: Teraz wiem, że Pan będzie mi dobrze czynił, bo mam lewitę jako kapłana.
Ідол Міхи
1 На Єфремовім нагір’ї жив чоловік на ім’я Міха.
2 Якось він сказав своїй матері: Коли в тебе пропали тисячу сто срібняків, я чув, як ти проклинала злодія . Так ось ці гроші в мене, – це я їх узяв! А його матір відповіла: Благословенний ти, сину мій, Господом!
3 Тож він повернув своїй матері тисячу сто срібняків. Але його матір сказала: Я, дійсно, посвятила мої гроші Господу, аби відлити і вирізьбити статую, а тому я віддаю ті срібняки тобі.
4 Але він таки віддав срібло своїй матері. Його матір узяла з тієї суми двісті срібняків і дала їх ливарникові, який виготовив з нього литу й різьблену статую, яка була поставлена в домі Міхи.
5 Таким чином, у того чоловіка, на ім’я Міха, появилось своє святилище. Він також виготовив ефод і терафімів і посвятив одного зі своїх синів, аби той був у нього священиком.
6 У той час не було в Ізраїлі царя, тому кожен чинив те, що йому подобалось.
7 У Юдейському Вифлеємі тоді перебував, як приходець, юнак з племені Юди, який був левітом.
8 Закінчивши своє перебування в місті Вифлеємі Юдейському, цей муж вирушив у подорож, перебиваючись де прийдеться. Так, мандруючи, він прийшов до Єфремового нагір’я, у дім Міхи.
9 А Міха його запитав: Звідки йдеш? А той відповів: Я – левіт з Вифлеєма Юдейського, і подорожую, як приходець, перебиваючись де і як доведеться.
10 Тоді Міха йому запропонував: Залишайся в мене, і будь мені за отця й за священика; за це я щороку даватиму тобі десять срібняків і забезпечу тебе одягом та харчами для прожиття. І левіт прийняв пропозицію.
11 Левіт погодився залишитись у того чоловіка; юнак був у його родині, як один з його синів.
12 Міха посвятив левіта на служіння, і, проживаючи в домі Міхи, юнак став йому за священика.
13 Після цього Міха сказав: Тепер я впевнений, що Господь буде до мене доброзичливим, оскільки справжній левіт став у мене священиком.