Kapłaństwo na wzór Melchizedeka
1 Ten bowiem Melchizedek, król Salemu, kapłan Boga Najwyższego, wyszedł na spotkanie z Abrahamem, który wracał po pobiciu królów, i pobłogosławił go. 2 Jemu też Abraham wydzielił dziesięcinę ze wszystkiego. Jego imię natomiast oznacza najpierw króla sprawiedliwości, a następnie króla Salemu, to jest króla pokoju. 3 Bez ojca, bez matki, bez rodowodu, nie ma początku ani też końca życia, ale upodobniony do Syna Bożego pozostaje kapłanem na wieki.
4 Rozważcie, jak wielki musiał być ten, któremu patriarcha Abraham dał dziesięcinę z najlepszych łupów. 5 Również synowie Lewiego, otrzymując kapłaństwo, mają zgodnie z Prawem przywilej pobierania dziesięciny od ludu, to jest od swoich braci – chociaż i oni wywodzą się od Abrahama. 6 Ten zaś, nie pochodząc z ich rodu, pobrał dziesięcinę od Abrahama i pobłogosławił tego, który miał obietnice. 7 A nie da się zaprzeczyć, że to, co mniejsze, otrzymuje błogosławieństwo od tego, co znaczniejsze. 8 Tutaj przyjmują dziesięciny ludzie śmiertelni, tam zaś ten, o kim zaświadczono, że żyje. 9 I, jeśli można tak powiedzieć, w osobie Abrahama także od Lewiego, który bierze dziesięciny, została pobrana dziesięcina. 10 Był on bowiem jeszcze w lędźwiach swojego ojca, gdy Melchizedek wyszedł mu na spotkanie.
11 Gdyby więc doskonałość można było osiągnąć dzięki kapłaństwu lewickiemu – lud przecież z jego powodu otrzymał Prawo – to jaka byłaby jeszcze potrzeba ustanawiać innego kapłana na wzór Melchizedeka, zamiast nazywać go kapłanem na wzór Aarona? 12 Otóż zmiana kapłana z konieczności powoduje też zmianę Prawa. 13 Ten bowiem, z czyjego powodu jest to mówione, należał do innego plemienia, z którego nikt nie pełnił służby przy ołtarzu. 14 Wiadomo przecież, że nasz Pan pochodził z plemienia Judy, a Mojżesz nie wspomina o kapłanach z tego pokolenia. 15 Jest to jeszcze bardziej oczywiste, jeśli na podobieństwo Melchizedeka ustanawia się innego kapłana, 16 który stał się nim nie według ziemskiego przykazania Prawa, lecz na mocy niezniszczalnego życia. 17 Dane jest Mu bowiem takie świadectwo:
Ty jesteś kapłanem na wieki
na wzór Melchizedeka .
18 Zostało więc zniesione dawne przykazanie z powodu jego słabości i nieużyteczności. 19 Prawo bowiem nie uczyniło niczego doskonałym, ale wprowadziło lepszą nadzieję, przez którą zbliżamy się do Boga.
20 A dokonało się to nie bez przysięgi. Tamci bowiem zostali kapłanami bez przysięgania, 21 Ten zaś dzięki przysiędze Tego, który do Niego powiedział:
Pan przysiągł
i nie będzie żałował:
Ty jesteś kapłanem na wieki .
22 Tak więc Jezus jest gwarantem lepszego Przymierza. 23 Tamci kapłani są także liczniejsi, bo śmierć nie pozwala im trwać. 24 Ten zaś, przez to, że trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. 25 Dlatego też może na zawsze zbawiać tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo w każdej chwili żyje po to, aby wstawiać się za nimi.
26 Takiego bowiem arcykapłana było nam potrzeba: świętego, niewinnego, nieskalanego, oddzielonego od grzeszników i sięgającego ponad niebiosa. 27 Nie musi On codziennie, jak inni arcykapłani, składać najpierw ofiary za własne grzechy, a potem za grzechy ludu. Uczynił to przecież raz na zawsze, składając w ofierze samego siebie. 28 Prawo bowiem ustanawia arcykapłanami ludzi słabych, słowo zaś przysięgi, która nastąpiła po Prawie, ustanawia Syna doskonałego na wieki.
Мелхиседек – прообраз Христа
1 Адже цей Мелхиседек, цар Салимський, священик Бога Всевишнього, зустрів Авраама, коли той повертався з бою з царями, і благословив його.
2 Авраам же виділив йому десятину з усього; він, ім’я якого насамперед означає «цар праведності», потім уже «цар Салимський», тобто «цар миру», –
3 без батька, без матері, без родоводу, не має ані початку днів, ані кінця життя; він – подібний до Божого Сина – назавжди залишається священиком.
4 Бачите, який великий той, кому патріарх Авраам дав десятину з найкращої здобичі !
5 Ті з синів Левія, які одержують священство, мають заповідь за Законом: брати десятину від людей, тобто від своїх братів, хоч і вони з роду Авраама.
6 А той, хто не був з їхнього роду, взяв десятину від Авраама і поблагословив того, котрий мав обітниці.
7 Без жодного заперечення: менше благословляється більшим.
8 Отже, тут десятини одержують смертні люди, а там – Той, про кого засвідчено, що Він живий.
9 Тож, так би мовити, і Левій, який бере десятини, дав через Авраама десятину,
10 оскільки він ще не народився від батька, коли його зустрів Мелхиседек.
11 Отже, якби досконалість була через левітське священство, адже через нього народ одержав Закон, то чому мав з’явитися ще інший Священик за чином Мелхиседека, а не названий за чином Аарона?
12 Це тому, що зі зміною священства потрібно, щоби змінився і Закон.
13 Адже Той, про Кого йде мова, належав до іншого племені, з якого ніхто не мав участі в жертовнику.
14 Бо ж відомо, що наш Господь походив від Юди, а про це плем’я Мойсей нічого не говорив щодо священства.
15 Це стає ще яснішим, коли за подобою Мелхиседека з’являється інший Священик,
16 Який став таким не за Законом тілесної заповіді, а за силою незнищенного життя.
17 Тому що є свідчення: Ти – Священик навіки за чином Мелхиседека.
Ісус – запорука кращого Завіту
18 Отже, попередня заповідь скасовується через її немічність і некорисність,
19 бо Закон нічого не вдосконалив, тож нововведене – краща надія, якою ми наближаємося до Бога.
20 І оскільки це не без клятви, бо ті стали священиками без клятви, –
21 Цей же – з клятвою Того, Хто до Нього каже: Поклявся Господь і не розкається, що Ти – Священик навіки [за чином Мелхиседека], –
22 то настільки й Ісус став запорукою кращого Завіту.
23 Крім того, тих священиків було багато, оскільки смерть не давала залишатися їм,
24 а Цей, перебуваючи вічно, має священство нескінченне.
25 Тому, будучи завжди живим, Він може завжди спасати тих, хто приходить до Бога через Нього, аби заступатися за них.
26 Такого потрібно було нам Первосвященика: святого, невинного, непричетного до зла, відділеного від грішників, вищого за небо.
27 Він не має потреби щодня, як первосвященики, приносити жертви, – спочатку за Свої гріхи, а потім за гріхи народу, бо Він це зробив один раз, принісши Самого Себе.
28 Адже Закон велів наставляти первосвящениками людей, які мають немочі, а слово клятви, що після Закону, настановило навіки досконалого Сина.