Dialog proroka z Bogiem
1 Wyrocznia, którą ujrzał prorok Habakuk:
Prorok wzywa Boga na pomoc
2 Jak długo, Panie, mam wołać,
a Ty nie wysłuchujesz?
Mam krzyczeć do Ciebie: Gwałt!
A Ty nie wybawiasz?
3 Dlaczego każesz mi patrzeć na nieprawość
i sam przyglądasz się nieszczęściu?
Spustoszenie i przemoc dzieją się na moich oczach,
wybuchają spory i kłótnie.
4 Tak więc Prawo stało się bezsilne,
a sprawiedliwość nie dochodzi do głosu,
bo bezbożny osacza prawego,
i dlatego sądy wydają stronnicze wyroki.
Odpowiedź Boga: najazd Babilończyków
5 Spójrzcie na narody,
przyjrzyjcie się
w zdumieniu i trwodze,
jakich to dzieł dokonuję
za dni waszych.
Nie uwierzycie, gdy zostanie to wam ogłoszone.
6 Oto Ja wzbudzę Chaldejczyków,
naród twardy i gwałtowny,
który udaje się w dalekie krainy,
aby wziąć w posiadanie nie swoje siedziby.
7 On jest straszny i pełen grozy,
od niego pochodzi jego prawo i wywyższenie.
8 Szybsze od lampartów są ich konie
i bardziej drapieżne niż wilki stepowe.
Jego jeźdźcy pędzą,
przybywają szybko z daleka,
nadlatują jak orły, rzucające się na żer.
9 Każdy z nich przychodzi, aby grabić,
zwracają twarze ku wschodowi
i gromadzą jeńców jak piasek.
10 Drwi z królów,
a z książąt się wyśmiewa,
z każdej twierdzy szydzi,
sypie wały, aby ją zdobyć.
11 Pędzi jak wicher i odchodzi.
Przestępcą jest ten,
kto ubóstwia swoją siłę!
Prorok zanosi błaganie do Boga
12 Czy Ty, Panie, nie jesteś od wieków?
Boże mój, mój Święty, nie chcemy umierać!
Panie, powołałeś go, aby dokonał sądu.
Skało, ustanowiłeś go, aby wymierzył karę.
13 Zbyt czyste są Twoje oczy, aby patrzyły na zło.
Nie możesz przecież patrzeć na przewrotność!
Dlaczego spoglądasz na tych, którzy dopuszczają się zdrady,
milczysz, gdy bezbożny morduje sprawiedliwego?
14 Postępujesz z ludźmi jak z rybami morskimi,
jak z płazami, którymi nikt nie rządzi.
15 Wszystkich wyciąga wędką,
zagarnia swoją siecią,
gromadzi w niewodzie
i cieszy się pełen radości.
16 W swojej sieci składa ofiarę
i okadza swój niewód,
gdyż dzięki niemu jego łup jest obfity
i tłusty jest jego pokarm.
17 Czy dlatego opróżnia swoją sieć nieustannie,
by bez litości niszczyć narody?
1 Пророцтво , яке отримав пророк Аввакум у видінні.
Перша скарга пророка
2 Доки, Господи, благатиму, щоб ти вислухав? Доки волатиму до Тебе про насильство, від якого Ти не рятуєш?!
3 Навіщо Ти допускаєш, щоб я побачив беззаконня і дивився на муку? На моїх очах звершується грабіж і насильство, посилюється ворожнеча і сварка.
4 Тому й закон втрачає силу, і не провадиться належне судочинство, – нечестивий звідусіль насідає на праведного, через що перекручується усяке право.
Божа відповідь
5 Подивіться на оточуючі вас народи, – придивіться і ви здивуєтесь, – будете приголомшені, адже за ваших днів Я вчиню таку справу, про яку ви не повірили б, якби хтось про це розповідав.
6 Ось Я підіймаю халдеїв, – стрімкий і жорстокий народ, який пройде по всіх просторах краю, захоплюючи поселення, що йому не належать.
7 Він страшний і лютий, який за своєю волею вершить судочинство і встановлює власну владу.
8 Його коні швидші за леопардів, а тому вони спритніші за вечірню вовчу зграю. Його вершники женуться галопом і здалеку налітають, наче орли, накидаючись на свою здобич.
9 Кожен з них прагне насильства, – їхні обличчя спрямовані вперед, на схід, захоплюючи численних бранців, наче пісок.
10 Вони глузують з царів, забавляються можновладцями, глумляться над усіма фортецями, – насипаючи земляні вали, заволодівають ними (фортецями ).
11 І знову летять, наче вітер, – підносяться, чинячи злочин і вважаючи свою силу богом.
Друга скарга пророка
12 Але хіба ж не Ти, Господи, існуєш споконвіку?! Ти – мій Бог, моя Святиня, тому ми не загинемо! Господи, Ти їх покликав, аби звершити суд. Скеле моя, Ти їх визначив задля покарання.
13 Твої очі надто чисті, щоб спостерігати за злом, – Ти не можеш дивитися на злочини. Чому ж Ти дивишся на зрадництво і мовчиш, коли нечестивий намагається пожерти праведнішого за себе?
14 Ти уподібнюєш людей до морських риб, – до плазунів, що не мають провідника.
15 Їх витягують гачком, захоплюють у сіті, заманюють їх у свої неводи, й від цього веселяться та радіють.
16 За це рибак приносить своїм сітям жертву й кадить ладаном своєму неводу, адже саме їм він завдячує своїй ситій долі й смачній їжі.
17 Невже він і далі випорожнюватиме свої сіті й нещадно винищуватиме цілі народи?