Nie sądźcie waszych braci
1 Tego, kto jest słaby w wierze, przygarniajcie, bez spierania się o poglądy. 2 Jeden wierzy, że może zjeść wszystko, słaby zaś je tylko jarzyny. 3 Ten, kto je, niech nie pogardza tym, który nie je, a kto nie je, niech nie potępia tego, który je. Bóg przecież go przygarnął. 4 Ty, kim jesteś, że osądzasz cudzego sługę? Przed własnym panem stoi lub upada. Będzie jednak stał, gdyż Pan ma moc go postawić. 5 Jeden robi różnicę między dniami, drugi zaś każdy dzień ocenia jednakowo. Każdy niech się umacnia we własnym przekonaniu. 6 Kto się troszczy o dzień, dla Pana się troszczy, kto je, dla Pana je, dziękuje bowiem Bogu. I ten, kto nie je, dla Pana nie je, i dziękuje Bogu. 7 Nikt z nas przecież dla siebie nie żyje i nikt dla siebie nie umiera. 8 Jeśli bowiem żyjemy, dla Pana żyjemy, jeśli zaś umieramy, dla Pana umieramy. Czy więc żyjemy, czy też umieramy, należymy do Pana. 9 Po to przecież Chrystus umarł i ożył, aby panował nad umarłymi i nad żyjącymi. 10 Dlaczego więc ty osądzasz swojego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. 11 Napisano bowiem:
Na Moje życie, mówi Pan, przede Mną zegnie się wszelkie kolano.
I każdy język będzie wyznawał Boga.
12 Tak więc każdy za siebie samego odpowie przed Bogiem.
Nie gorszcie swoich braci
13 Nie osądzajmy więc jedni drugich. Raczej uważajcie, abyście się nie przyczyniali do upadku lub zgorszenia brata. 14 Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie, że nie ma niczego, co by samo w sobie było skalane. Skalane jest jedynie dla tego, kto je uważa za skalane. 15 Jeśli jednak twój brat jest zasmucony twoją postawą wobec pokarmów, to nie postępujesz zgodnie z miłością. Nie narażaj na zgubę przez swój pokarm tego, za którego umarł Chrystus. 16 Niech więc wasze dobro nie będzie przyczyną bluźnierstwa. 17 Królestwo Boga przecież nie jest pokarmem i napojem, ale sprawiedliwością, pokojem i radością w Duchu Świętym. 18 Ten bowiem, kto w tym służy Chrystusowi, podoba się Bogu i cieszy się uznaniem u ludzi. 19 Starajmy się więc o to, co służy pokojowi i wzajemnemu zbudowaniu. 20 Nie burz dzieła Boga z powodu pokarmu. Wprawdzie wszystko jest czyste, ale może stać się złe dla człowieka z powodu zgorszenia, jakie może dać jedzący. 21 Dobrą rzeczą jest nie spożywać mięsa i nie pić wina, a także nie robić tego, o co twój brat się potyka. 22 Twoje własne przekonanie zachowaj dla siebie przed Bogiem. Szczęśliwy jest ten, kto siebie nie potępia za to, co uważa za dobre. 23 Ten jednak, kto ma wątpliwości, jeśli spożyje pokarm, jest potępiony, bo nie postępuje zgodnie z przekonaniem. Wszystko zaś, co nie jest zgodne z przekonaniem, jest grzechem.
Los débiles en la fe
1 Reciban al que es débil en la fe, pero no para entrar en discusiones.
2 Algunos creen que está permitido comer de todo, pero hay otros, que son débiles y que solo comen legumbres.
3 El que come de todo, no debe menospreciar al que no come ciertas cosas, y el que no come de todo, no debe juzgar al que come, porque Dios lo ha aceptado.
4 ¿Quién eres tú, para juzgar al criado ajeno? Si este se mantiene firme o cae, es un asunto de su propio amo. Pero se mantendrá firme, porque el Señor es poderoso para mantenerlo así.
5 Algunos creen que ciertos días son más importantes que otros. Otros consideran que todos los días son iguales. Cada uno está plenamente convencido de su propio pensamiento.
6 El que da importancia a ciertos días, lo hace para el Señor; y el que no les da importancia, también lo hace para el Señor. El que come, para el Señor come, porque da gracias a Dios; y el que deja de comer, lo hace para el Señor, y también da gracias a Dios.
7 Y es que nadie vive para sí, ni nadie muere para sí,
8 pues si vivimos, para el Señor vivimos, y si morimos, para el Señor morimos. Así que, ya sea que vivamos, o que muramos, somos del Señor.
9 Porque para esto mismo Cristo murió y resucitó: para ser Señor de los vivos y de los muertos.
10 Así que tú, ¿por qué juzgas a tu hermano? O tú también, ¿por qué menosprecias a tu hermano? ¡Todos tendremos que comparecer ante el tribunal de Cristo!
11 Escrito está:
«Vivo yo, dice el Señor, que ante mí se doblará toda rodilla,
y toda lengua confesará a Dios.»
12 Así que cada uno de nosotros tendrá que rendir cuentas a Dios de sí mismo.
13 Por tanto, no sigamos juzgándonos unos a otros. Más bien, propongámonos no poner tropiezo al hermano, ni hacerlo caer.
14 Yo sé, y confío en el Señor Jesús, que nada es impuro en sí mismo; pero si alguien piensa que algo es impuro, lo es para él.
15 Pero si tu hermano se siente agraviado por causa de lo que comes, entonces tu conducta ya no refleja el amor. No hagas que por causa de tu comida se pierda aquel por quien Cristo murió.
16 No permitan que se hable mal del bien que ustedes hacen,
17 porque el reino de Dios no es cuestión de comida ni de bebida, sino de justicia, paz y gozo en el Espíritu Santo.
18 El que de esta manera sirve a Cristo, agrada a Dios, y es aprobado por los hombres.
19 Así que, sigamos lo que contribuye a la paz y a la mutua edificación.
20 No destruyas la obra de Dios por causa de la comida. Todas las cosas son limpias; lo malo es hacer tropezar a otros por lo que comemos.
21 Lo mejor es no comer carne, ni beber vino, ni hacer nada que haga que tu hermano tropiece, o se ofenda, o se debilite.
22 ¿Tú tienes fe? Tenla para contigo delante de Dios. Dichoso aquel, a quien su conciencia no lo acusa por lo que hace.
23 Pero el que duda acerca de lo que come, ya se ha condenado, porque no lo hace por convicción; y todo lo que no se hace por convicción es pecado.