PSALM 132 [131]
Na poświęcenie świątyni
1 Pieśń pielgrzymkowa.
Pamiętaj, Panie,
o całym trudzie Dawida.
2 On przysiągł Panu,
ślubował Mocarzowi Jakuba:
3 Nie wejdę do swego domu,
nie spocznę na swoim posłaniu,
4 nie zmrużę swoich oczu,
nie pozwolę spocząć powiekom,
5 aż nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania dla Mocarza Jakuba.
6 Usłyszeliśmy w Efrata o arce,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
7 Wejdźmy do miejsca Jego przebywania,
oddajmy pokłon u stóp Jego.
8 Powstań i udaj się, Panie,
na miejsce swego spoczynku,
Ty i arka Twojej mocy.
9 Niech Twoi kapłani
odzieją się w sprawiedliwość,
niech cieszą się Twoi święci.
10 Ze względu na Dawida, Twojego sługę,
nie odtrącaj swego pomazańca.
11 Pan złożył Dawidowi
przysięgę, której nie cofnie:
Osadzę na twoim tronie
twojego potomka.
12 Jeżeli twoi synowie będą strzec Mojego przymierza
i napomnień, których im udzielę,
to także ich potomkowie
na wieki zasiądą na twoim tronie.
13 Pan bowiem wybrał Syjon,
zapragnął go na mieszkanie dla siebie.
14 Tu jest miejsce Mojego odpoczynku na wieki
– tu zamieszkam, bo tak pragnę.
15 Hojnie pobłogosławię jego zasoby,
jego ubogich nasycę chlebem.
16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a jego święci będą się bardzo radować.
17 Tam wzbudzę moc Dawida,
przygotuję pochodnię Mojemu pomazańcowi.
18 Odzieję hańbą jego nieprzyjaciół,
jego korona zalśni nad nimi.
La promesa de Dios a David
Cántico gradual.
1 Señor, acuérdate de David
y de sus muchas aflicciones;
2 acuérdate, Poderoso de Jacob,
de la promesa que te hizo, cuando dijo:
3 «No voy a refugiarme en mi casa,
ni voy a entregarme al descanso;
4 no me permitiré un momento de sueño,
ni pegaré los ojos para dormirme,
5 hasta que el Señor, el Poderoso de Jacob,
tenga un lugar digno en el cual residir.»
6 En Efrata oímos hablar del arca,
y la hallamos en los campos del bosque.
7 ¡Vamos! ¡Entremos en el santuario!
¡Arrodillémonos ante el estrado de sus pies!
8 ¡Ven, Señor, a tu lugar de reposo!
¡Ven, con tu arca poderosa!
9 ¡Que tus sacerdotes se revistan de justicia,
y que se alegre el pueblo que te es fiel!
10 Puesto que amas a tu siervo David,
no le des la espalda, que es tu elegido.
11 El Señor le hizo a David un juramento,
del cual no va a retractarse:
«A tus hijos los pondré en tu trono,
12 si ellos obedecen mi pacto.
Yo les enseñaré mis testimonios,
y también sus hijos y descendientes
te sucederán en el trono para siempre.»
13 El Señor eligió a Sión,
y decidió establecer allí su santuario.
14 «En este lugar viviré para siempre;
aquí es donde quiero establecer mi trono.
15 Multiplicaré el alimento de mi pueblo,
para que los pobres se sacien de pan.
16 Los sacerdotes se cubrirán de triunfo,
y el pueblo del Señor cantará de alegría.
17 Allí renacerá el poder de David,
y mantendré encendida la lámpara de mi elegido.
18 A sus enemigos los dejaré confundidos,
pero la corona de David mantendrá su esplendor.»