PSALM 108 [107]
Bóg nadzieją swego ludu
1 Pieśń. Psalm Dawida.
2 Gotowe jest moje serce, Boże,
będę grał i śpiewał z całej duszy.
3 Zbudź się, harfo i cytro!
Chcę obudzić jutrzenkę!
4 Będę Cię, Panie, wysławiał wśród ludów,
zagram Ci pośród narodów,
5 bo Twoja łaska sięga ponad niebiosa,
a Twoja wierność do obłoków.
6 Bądź wywyższony, Boże, nad niebiosa,
a Twoja chwała nad całą ziemię!
7 Wysłuchaj nas, wybaw swoją prawicą,
aby ci, których kochasz, zostali ocaleni.
8 Bóg przemówił w swojej świątyni:
Będę się radował, podzielę Sychem
i wymierzę dolinę Sukkot.
9 Mój jest Gilead i Mój Manasses,
Efraim jest hełmem na Mojej głowie,
a Juda Moim berłem.
10 Moab jest dla Mnie misą do mycia,
na Edom rzucę swój sandał,
zatriumfuję nad Filisteą.
11 Kto wprowadzi mnie do warownego miasta,
kto przyprowadzi aż do Edomu?
12 Czy nie Ty, Boże, który nas odrzuciłeś?
Czy nie wyruszysz, Boże, z naszymi wojskami?
13 Udziel nam pomocy przeciwko wrogowi,
bo ludzkie wsparcie jest złudne.
14 Z Bogiem dokonamy wielkich czynów,
On podepcze naszych wrogów.
Disposición a la alabanza
(Sal 57.7-11Sal 60.5-12)Cántico. Salmo de David.
1 Mi corazón está dispuesto, Dios mío;
quiero cantar salmos en tu honor.
2 ¡Despierten, salterio y arpa,
que voy a despertar al nuevo día!
3 Yo, Señor, te alabaré entre los pueblos;
te cantaré salmos entre las naciones,
4 pues tu bondad es más grande que los cielos;
¡hasta las nubes llega tu verdad!
5 Tú, mi Dios, estás por encima de los cielos;
¡tu gloria domina toda la tierra!
6 ¡Sálvanos con tu diestra! ¡Respóndenos!
¡Así se salvará tu pueblo amado!
7 En su santuario, Dios ha sentenciado:
«Con gran alegría fraccionaré Siquén,
y dividiré en parcelas el valle de Sucot.
8 Galaad y Manasés me pertenecen,
Efraín es un yelmo en mi cabeza,
y Judá es un cetro en mi mano.
9 Moab es la vasija en que me lavo,
sobre Edom arrojaré mis sandalias,
y sobre Filistea proclamaré mi victoria.»
10 ¿Y quién me dará entrada en Edom?
¿Quién me hará entrar en esa ciudad amurallada?
11 ¿No eres tú, mi Dios, quien nos ha desechado?
¿No eres tú quien ya no sale con nuestros ejércitos?
12 Bríndanos tu apoyo contra el enemigo,
pues vana resulta la ayuda de los hombres.
13 Por ti, Dios nuestro, haremos proezas;
¡tú harás morder el polvo a nuestros enemigos!