Przestroga dla kapłanów
1 O kapłani! A teraz do was odnosi się to polecenie:
2 Jeżeli nie usłuchacie i nie przyjmiecie do serca, aby oddawać cześć Mojemu imieniu – mówi Pan Zastępów – to rzucę na was przekleństwo i przeklnę wasze błogosławieństwa, a przeklnę je dlatego, że nic nie bierzecie sobie do serca.
3 Oto Ja odetnę wam ramię
i rzucę wam w twarz odchody,
odchody waszych ofiar świątecznych,
i położę was na nich
4 Wtedy poznacie,
że dałem wam to przykazanie,
aby podtrzymać Moje przymierze z Lewim
– mówi Pan Zastępów.
5 Moje przymierze z nim
było przymierzem życia i pokoju.
Dałem je z powodu jego bojaźni,
bo bał się Mnie
i korzył przed Moim imieniem.
6 Prawdziwa nauka była na jego ustach,
a nieprawość nie skalała jego warg.
Postępował wobec Mnie w pokoju i prostocie
i wielu powstrzymywał od grzechu.
7 Wargi kapłana bowiem powinny strzec wiedzy,
wtedy inni będą szukać Prawa na jego ustach,
gdyż jest on wysłannikiem Pana Zastępów.
8 Ale wy zeszliście z drogi
i sprawiliście, że wielu zachwiało się w Prawie,
zerwaliście przymierze Lewiego
– mówi Pan Zastępów.
9 Dlatego Ja dopuściłem,
że cały lud wami gardzi i nisko ceni,
ponieważ nie strzeżecie Moich dróg
i jesteście stronniczy w Prawie.
Zdrada przymierza
10 Czy nie mamy wszyscy jednego Ojca?
Czy nie jedyny Bóg nas stworzył?
Dlaczego mamy się sprzeniewierzać jedni drugim,
znieważając przymierze naszych ojców?
11 Sprzeniewierzył się Juda
i obrzydliwość dokonuje się w Izraelu i w Jerozolimie,
bo Juda zbezcześcił świętość Pana,
którą On ukochał,
i wziął sobie za żonę córkę boga obcego kraju.
12 Pan zgładzi człowieka, który to czyni,
nawet świadka i obrońcę z namiotów Jakuba,
nawet tych, którzy składają ofiary Panu Zastępów.
13 A oto druga rzecz, którą czynicie:
Zraszacie łzami ołtarz Pana,
płaczecie i wzdychacie,
że nie spogląda już na wasze ofiary,
i nie przyjmuje ich z upodobaniem z waszych rąk.
14 Pytacie: Dlaczego?
Dlatego, że Pan był świadkiem
w sprawie między tobą a żoną twojej młodości,
której ty byłeś niewierny,
choć ona związała się z tobą przymierzem jako twoja małżonka.
15 Czy nie uczynił tak ktoś jeden, a reszta jest mu podobna duchem?
Czego ten szuka?
Potomstwa Boga!
Bądźcie więc wierni w waszym duchu,
a żonie swojej młodości
niech nikt się nie sprzeniewierza!
16 Nienawidzę rozwodu
– mówi Pan, Bóg Izraela –
i tego, który przemoc przykrywa swoją szatą
– mówi Pan Zastępów –
dlatego strzeżcie się w waszym duchu
i nie bądźcie niewierni.
Pan wyprawia swego posłańca
17 Naprzykrzacie się Panu
swoimi słowami i pytaniami:
W jaki sposób się naprzykrzamy?
Tym, że mówicie:
Każdy, kto czyni zło,
jest dobry w oczach Pana
i w takim On znajduje upodobanie;
albo: Gdzie jest Bóg praworządności?
Reprensión de la infidelidad de Israel
1 »Para ustedes, sacerdotes, es este mandamiento.
2 Si no prestan atención ni se proponen de corazón dar gloria a mi nombre, convertiré en maldición sus bendiciones. Sí, las convertiré en maldición porque ustedes no se han propuesto de corazón honrarme. Lo digo yo, el Señor de los ejércitos.
3 »Voy a reprender a sus descendientes, y a ustedes les arrojaré estiércol en la cara, el mismo estiércol de los animales que ustedes ofrecen en sacrificio, y ustedes serán arrojados juntamente con el estiércol.
4 Así sabrán que yo les envié este mandamiento, para mantener mi pacto con Leví. Lo digo yo, el Señor de los ejércitos.
5 »Mi pacto con Leví fue un pacto de vida y paz, y lo hice para que me honrara; y él me honró y se humilló delante de mí.
6 En sus labios estuvo la ley verdadera, y nunca pronunció nada inicuo; anduvo conmigo en paz y en justicia, e hizo que muchos se apartaran de la maldad.
7 Y es que los labios del sacerdote son depositarios de la sabiduría; el pueblo espera hallar la ley en sus palabras, porque él es mensajero del Señor de los ejércitos.
8 »Pero ustedes se han apartado del camino; han hecho tropezar a muchos en la ley; han corrompido el pacto de Leví. Lo digo yo, el Señor de los ejércitos.
9 »Por eso yo también he hecho que el pueblo los considere gente vil y despreciable, pues ustedes no se han mantenido en mis caminos y hacen acepción de personas al aplicar la ley.»
10 ¿Acaso no tenemos todos un mismo padre? ¿Y acaso no nos ha creado un mismo Dios? Si esto es así, ¿por qué somos desleales el uno contra el otro y profanamos el pacto de nuestros padres?
11 Judá ha pecado al casarse con la hija de un dios extraño, y con eso ha profanado el santuario que el Señor ama, y en Israel y en Jerusalén se han cometido cosas abominables.
12 ¡Pues que el Señor extirpe de las tiendas de Jacob a quienes han cometido tales cosas, lo mismo al que vela que al que responde, o al que presenta ofrendas al Señor de los ejércitos!
13 Una y otra vez cubren de lágrimas el altar del Señor. Lloran y gritan, pero el Señor no volverá la mirada para ver sus ofrendas, ni las aceptará con gusto.
14 ¿Y se preguntan por qué? Pues porque el Señor ha visto que has sido desleal con la mujer de tu juventud, con tu compañera, con la que hiciste un pacto.
15 ¿Acaso Dios no los hizo un solo ser, en el que abundaba el espíritu? ¿Y por qué un solo ser? Pues porque buscaba obtener una descendencia para Dios. Así que tengan cuidado con su propio espíritu, y no sean desleales con la mujer de su juventud.
16 Porque el Señor y Dios de Israel, el Señor de los ejércitos, claramente ha dicho que aborrece el divorcio y a quienes encubren su iniquidad. Tengan, pues, cuidado con su propio espíritu, y no sean desleales.
El día del juicio se acerca
17 Ustedes han cansado al Señor con sus acciones. Y todavía se atreven a decir:
«¿En qué lo hemos cansado?»
Pues en que dicen:
«Todo el que actúa mal agrada al Señor. Sí, el Señor se complace en ellos. De otra manera, ¿dónde está el Dios de justicia?»