Kara za złożenie ofiary niezgodnie z przepisami
1 Synowie Aarona, Nadab i Abihu, wzięli kadzielnice, włożyli do nich ogień, nałożyli na niego kadzidło i ofiarowali przed Panem ogień inny niż ten, który był im nakazany. 2 Wtedy wyszedł ogień od Pana i strawił ich tak, że umarli przed Panem. 3 Mojżesz zaś powiedział do Aarona: To jest to, co Pan powiedział: Okażę Moją świętość tym, którzy zbliżają się do Mnie, a Moją chwałę przed całym ludem. Aaron zamilkł.
4 Potem Mojżesz zawołał Miszaela i Elsafana, synów Uzzjela, stryja Aarona, i powiedział do nich: Zbliżcie się i wynieście waszych braci sprzed Miejsca Świętego poza obóz. 5 Wówczas oni zbliżyli się i wynieśli ich w ich tunikach poza obóz, tak jak powiedział Mojżesz.
Przepisy dotyczące służby w świątyni
6 Potem Mojżesz powiedział do Aarona i do jego synów, Eleazara i Itamara: Nie rozpuszczajcie w nieładzie włosów na głowach i nie rozdzierajcie szat, abyście nie umarli i nie sprowadzili gniewu na całą społeczność. Wasi bracia natomiast, cały dom Izraela, niech opłakują ten pożar, który wzniecił Pan. 7 Nie oddalajcie się też od wejścia do Namiotu Spotkania, abyście nie umarli, ponieważ olej namaszczenia Pana jest na was. I uczynili tak, jak Mojżesz powiedział.
8 Potem Pan powiedział do Aarona: 9 Kiedy ty i twoi synowie będziecie wchodzić do Namiotu Spotkania, nie pijcie wina ani sycery, abyście nie umarli. Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich waszych pokoleń, 10 abyście umieli odróżniać między tym, co święte, a tym, co nieświęte, między tym, co nieczyste, a tym, co czyste, 11 i abyście nauczali Izraelitów wszystkich ustaw, które Pan ogłosił wam przez Mojżesza.
12 Potem Mojżesz przemówił do Aarona i do jego synów, Eleazara i Itamara, którzy mu pozostali: Weźcie ofiarę pokarmową, która pozostała z ofiar spalanych dla Pana, i spożyjcie ją bez kwasu koło ołtarza. Jest to bowiem rzecz najświętsza. 13 Będziecie ją spożywać w miejscu poświęconym, bo to jest część należna tobie i twoim synom z ofiar spalanych dla Pana. Tak mi bowiem polecono. 14 Mostek kołysania i udziec podnoszenia będziecie spożywali w miejscu czystym, ty, a z tobą twoi synowie i twoje córki. Jest to bowiem część należna tobie i twoim synom z ofiar wspólnotowych Izraelitów. 15 Udziec podnoszenia i mostek kołysania przyniosą wraz z tłuszczem na ofiarę spalaną, aby nimi wykonać obrzęd kołysania przed Panem. To będzie wieczny przepis dla ciebie i dla twoich synów wraz z tobą, tak jak nakazał Pan.
16 Gdy Mojżesz pilnie poszukiwał kozła na ofiarę przebłagalną za grzech i okazało się, że został już spalony, rozgniewał się na synów Aarona, Eleazara i Itamara, którzy mu pozostali, i powiedział: 17 Dlaczego nie spożyliście ofiary przebłagalnej za grzech w miejscu poświęconym? Przecież jest to rzecz najświętsza. Pan dał ją wam, abyście zgładzili winę społeczności, abyście przebłagali za nią Pana. 18 Oto jej krew nie została wniesiona do Miejsca Świętego. Powinniście byli spożyć ją w Miejscu Świętym tak, jak poleciłem. 19 Wtedy Aaron powiedział Mojżeszowi: Oto dzisiaj oni złożyli ofiarę przebłagalną za swój grzech oraz ofiarę całopalną przed Panem i oto co mnie spotkało! Gdybym dzisiaj spożył ofiarę przebłagalną za grzech, czy to spodobałoby się Panu? 20 Mojżesz wysłuchał tej odpowiedzi i uznał ją za dobrą.
El pecado de Nadab y Abiú
1 Nadab y Abiú, hijos de Aarón, tomaron cada uno su incensario y pusieron fuego e incienso en ellos, y ofrecieron delante del Señor un fuego extraño, que él nunca les mandó ofrecer.
2 Entonces, de la presencia del Señor salió un fuego que los quemó, y murieron delante del Señor.
3 Entonces Moisés le dijo a Aarón:
«A esto se refería el Señor cuando dijo: “Seré santificado entre aquellos que se acercan a mí, y en presencia de todo el pueblo seré glorificado.”»
Pero Aarón guardó silencio.
4 Luego Moisés llamó a Misael y a Elzafán, hijos de Uziel, el tío de Aarón, y les dijo:
«Acérquense y sáquenlos del santuario. Llévenlos fuera del campamento.»
5 Y ellos se acercaron y, siguiendo las órdenes de Moisés, con túnicas y todo los sacaron del campamento.
6 Entonces Moisés le dijo a Aarón, y también a sus hijos Eleazar e Itamar:
«No se descubran la cabeza, ni se rasguen los vestidos en señal de duelo, para que no mueran ni caiga la ira de Dios sobre toda la congregación. Solo sus hermanos, todo el pueblo de Israel, lamentarán su muerte y el incendio que el Señor ha enviado.
7 Pero ustedes, no salgan del tabernáculo de reunión, o morirán; porque el aceite de la unción del Señor está sobre ustedes.»
Y ellos hicieron lo que Moisés les ordenó.
8 El Señor habló con Aarón, y le dijo:
9 «Cuando tú y tus hijos entren en el tabernáculo de reunión, no deben beber vino ni sidra, para que no mueran. Este es un estatuto perpetuo para sus descendientes,
10 para que puedan discernir entre lo santo y lo profano, y entre lo limpio y lo impuro,
11 y para que enseñen a los hijos de Israel todos los estatutos que el Señor les ha dado por medio de Moisés.»
12 Entonces Moisés le dijo a Aarón, y también a Eleazar y a Itamar, los hijos que le habían quedado:
«Tomen la ofrenda que queda de las ofrendas encendidas al Señor, y cómanla sin levadura junto al altar. Se trata de una ofrenda muy santa,
13 así que deben comerla en un lugar santo. Esto deben hacerlo tú y tus hijos con las ofrendas encendidas al Señor, porque así se me ha ordenado.
14 Además, tú y tus hijos y tus hijas deben comer en un lugar limpio el pecho mecido y la espaldilla elevada, porque son tuyos y de tus hijos. Por derecho les han sido dados de los sacrificios de paz de los hijos de Israel.
15 Llevarán ante el Señor la espaldilla que se eleva y el pecho que se mece como ofrenda, junto con las ofrendas de las grasas que se queman. Por derecho perpetuo serán tuyos y de tus hijos, tal y como el Señor lo ha ordenado.»
16 Moisés preguntó entonces por el macho cabrío de la expiación, y como resultó que ya había sido quemado, se enojó contra Eleazar e Itamar, los hijos de Aarón que habían quedado, y les dijo:
17 «¿Por qué no comieron la ofrenda de expiación en un lugar santo? Se trata de una ofrenda muy santa, y el Señor se la dio a ustedes para que llevaran la iniquidad de la congregación, y para que sean reconciliados delante del Señor.
18 Miren, la sangre no fue llevada adentro del santuario; y ustedes debían haber comido la ofrenda en un lugar santo, como yo lo ordené.»
19 Aarón le respondió a Moisés:
«Mira, mis hijos han ofrecido hoy su expiación y su holocausto delante del Señor, ¡y es a mí a quien tenía que sucederme todo esto! ¿Le habría agradado al Señor que yo hubiera comido hoy del sacrificio de expiación?»
20 Al oír esto, Moisés se dio por satisfecho.