Grzech Judy
1 Grzech Judy jest zapisany
rylcem żelaznym,
ostrzem diamentu wyryty
na tablicy ich serca
i na rogach waszych ołtarzy,
2 gdy ich synowie będą wspominać
swoje ołtarze, swoje aszery przy każdym zielonym drzewie, na wzgórzach wysokich.
3 O, Moja góro na polu!
Twoje bogactwo, wszystkie twe skarby
wydam jako łup,
twoje wyżyny – z powodu grzechu –
we wszystkich twych granicach.
4 Z własnej winy zostaniesz wyrzucona ze swojego dziedzictwa,
które tobie dałem.
Sprawię, że będziesz służyć swoim wrogom,
w ziemi, której nie znasz.
Gdyż wznieciliście ogień Mojego gniewu
– na wieki się rozpalił.
5 Tak mówi Pan:
Przeklęty człowiek,
który pokłada ufność w człowieku,
czyni ciało swoją siłą,
a od Pana odwraca się jego serce!
6 Będzie on jak jałowiec na stepie,
który nie widzi, że nadchodzi dobro,
lecz przebywa na spalonej pustyni
– ziemi słonej i niezamieszkanej.
7 Błogosławiony człowiek, który pokłada ufność w Panu
i Pan jest jego nadzieją!
8 Będzie on jak drzewo zasadzone nad wodą,
które nad potokiem zapuszcza swe korzenie.
Nie obawia się, że nadchodzi upał
– jego liście będą zielone.
W roku suszy niczego nie będzie się obawiać,
nie przestanie wydawać owocu.
9 Serce jest bardziej podstępne niż wszystko inne, i nie do uleczenia.
Kto może je poznać?
10 Ja, Pan, badam serce,
wystawiam na próbę nerki,
aby każdemu oddać według jego postępowania,
według owocu jego czynów.
11 Do kuropatwy wysiadującej to, czego nie zniosła,
podobny jest ten, kto zdobywa bogactwo nieuczciwie.
W połowie swoich dni musi je opuścić,
a gdy nadejdzie jego koniec, okazuje się głupcem.
12 Tronem chwały, wysokim od początku,
jest miejsce naszej świątyni.
13 Pan – nadzieją Izraela!
Wszyscy, którzy Cię opuszczają – zawstydzą się.
Ci, którzy odchodzą od Ciebie, będą zapisani na ziemi,
bo opuścili źródło żywej wody – Pana.
14 Uzdrów mnie, Panie, a będę uzdrowiony,
wybaw mnie, a będę wybawiony!
Ty bowiem jesteś moją chwałą!
15 Oto oni mówią do mnie:
Gdzie jest słowo Pana? Niech się wypełni!
16 Ja zaś nie zmuszałem się do tego,
by być Twoim pasterzem.
Nieszczęsnego dnia nie pragnąłem.
Ty wiesz, że to, co wyszło z moich warg,
było przed Twoim obliczem.
17 Nie bądź dla mnie postrachem.
Ty jesteś moim schronieniem
w dniu nieszczęścia.
18 Niech okryją się wstydem ci, którzy mnie prześladują,
ja zaś niech się nie wstydzę!
To oni niech się przerażą,
ja zaś niech się nie przerażę!
Spraw, by przyszedł na nich dzień nieszczęścia,
zniszcz ich podwójnym zniszczeniem!
Prorockie wezwanie do święcenia szabatu
19 Tak mówi Pan do mnie: Idź i stań w bramie synów ludu – przez którą wchodzą królowie Judy i przez którą wychodzą – i we wszystkich bramach Jerozolimy. 20 I mów do nich: Słuchajcie słowa Pana, królowie Judy i wszyscy w Judzie, oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, którzy wchodzicie w te bramy. 21 Tak mówi Pan: Strzeżcie się – ze względu na siebie samych – i nie noście ciężarów w dzień szabatu ani nie sprowadzajcie ich do bram Jerozolimy, 22 ani nie wynoście ciężarów z waszych domów w dzień szabatu, ani nie wykonujcie żadnej pracy, lecz święćcie dzień szabatu, tak jak przykazałem waszym ojcom. 23 Jednak nie usłuchali ani nie nadstawili ucha, lecz uczynili swój kark nieugiętym, żeby nie słuchać ani nie przyjąć pouczenia.
24 Jeżeli jednak naprawdę posłuchacie Mnie – wyrocznia Pana – aby nie wnosić ciężarów przez bramy tego miasta, aby święcić dzień szabatu, nie wykonując w nim żadnej pracy, 25 to przez bramy tego miasta będą wchodzić królowie i książęta zasiadający na tronie Dawida, wjeżdżając na rydwanach i na koniach: oni, ich książęta, ludzie z Judy, mieszkańcy Jerozolimy. Miasto to będzie zamieszkałe na wieki. 26 Będą przybywać z miast Judy, z okolic Jerozolimy, z ziemi Beniamina, z Szefeli, z gór, z Negebu, przynosząc ofiarę całopalną, ofiarę krwawą, ofiarę pokarmową i kadzidło, przynosząc ofiarę dziękczynną do domu Pana. 27 A jeżeli nie będziecie Mnie słuchać, aby święcić dzień szabatu, aby nie nosić ciężarów ani nie wchodzić przez bramy Jerozolimy w dzień szabatu, to rozniecę ogień w jej bramach, tak że pochłonie pałace Jerozolimy, i nie zgaśnie.
El pecado en el corazón de Judá
1 «El pecado de Judá está grabado con cincel de hierro y con punta de diamante. ¡Está esculpido en la tabla de su corazón y en los cuernos de sus altares!
2 Sus hijos, por su parte, evocan sus altares y sus imágenes de Asera, que están junto a los árboles frondosos, en las altas colinas,
3 en las montañas y en los campos. Por causa del pecado que han cometido en los lugares altos de todo tu territorio, yo entregaré al pillaje todos tus tesoros.
4 Ustedes perderán la heredad que les entregué, y los haré esclavos de sus enemigos en un país que no conocían, porque han encendido el fuego de mi enojo, y en ascuas se mantendrá siempre.»
5 Así ha dicho el Señor:
«Maldito el hombre que confía en otro hombre; que finca su fuerza en un ser humano, y aparta de mí su corazón.
6 Ese hombre será como la retama en el desierto: Cuando el bien llegue, no lo verá; al contrario, vivirá en los sequedales del desierto, en lugares completamente despoblados.
7 »Pero bendito el hombre que confía en mí, que soy el Señor, y que en mí pone su confianza.
8 Ese hombre es como un árbol plantado junto a los arroyos; echa sus raíces junto a las corrientes, y no se da cuenta de cuándo llega el calor; sus hojas siempre están verdes, y en los años de sequía no se marchita ni deja de dar fruto.»
9 El corazón es engañoso y perverso, más que todas las cosas. ¿Quién puede decir que lo conoce?
10 «Lo conozco yo, el Señor, que escudriño la mente y pongo a prueba el corazón; que pago a cada uno según su conducta y según el resultado de sus obras.»
11 El que amontona riquezas mal habidas se parece a la perdiz, que cubre los huevos que no puso. A la mitad de su vida pierde esas riquezas, y al final se queda como un tonto.
12 Desde el principio, nuestro santuario es un lugar excelso; ¡es el trono de la gloria!
13 Señor, esperanza de Israel, todos los que te abandonan serán avergonzados; los que se apartan de ti serán como nombres escritos en la arena, por haberte abandonado a ti, Señor, que eres manantial de aguas vivas.
14 ¡Sáname, Señor, y recobraré la salud! ¡Sálvame, y quedaré a salvo! ¡Tú eres la razón de mi alabanza!
15 No falta quien me diga: «¿Dónde están las amenazas del Señor? ¡Que se cumplan ya!»
16 Pero yo no te he seguido para incitarte a que los castigues, ni les he deseado tiempos de calamidad. Tú bien sabes lo que he dicho, pues lo dije en tu presencia.
17 No me llenes de terror, pues tú eres mi refugio en momentos difíciles.
18 No me pongas en vergüenza; más bien, pon en vergüenza a los que me persiguen. No me aterrorices; más bien, aterrorízalos a ellos. ¡Descarga sobre ellos la calamidad, y despedázalos por completo!
Observancia del día de reposo
19 Así me ha dicho el Señor:
«Ve y párate en la puerta principal de la ciudad, por donde entran y salen los reyes de Judá. Luego ve y párate en todas las puertas de Jerusalén,
20 y diles: “Ustedes, los reyes de Judá, y todos ustedes, habitantes de Judá y de Jerusalén, que entran por estas puertas: ¡Oigan la palabra del Señor!
21 El Señor ha dicho: ‘Si en algo aprecian su vida, absténganse de llevar cargas en el día de reposo y de meterlas por las puertas de Jerusalén.
22 En el día de reposo no deben sacar ninguna carga de sus casas, ni hacer ningún trabajo. Más bien, deben santificar el día de reposo, tal y como se lo ordené a sus padres.’
23 Pero ellos no me hicieron caso. No inclinaron su oído. Al contrario, se encapricharon y no quisieron oír ni recibir ninguna corrección.
24 »”Sin embargo, si ustedes me obedecen, y en el día de reposo no meten ninguna carga por las puertas de esta ciudad, sino que el día de reposo lo santifican y no hacen ningún trabajo en él,
—Palabra del Señor—
25 »”los reyes y los príncipes que ocupan el trono de David entrarán por las puertas de esta ciudad en carros y en caballos, lo mismo que sus príncipes, los varones de Judá y los habitantes de Jerusalén. Y esta ciudad será habitada para siempre.
26 Muchos vendrán de las ciudades de Judá y de los alrededores de Jerusalén, así como de la tierra de Benjamín y de la Sefela, de los montes y del Néguev, y traerán a la casa del Señor holocaustos, sacrificios, ofrendas, incienso y sacrificios de alabanza.
27 Pero si no me obedecen ni santifican el día de reposo, y siguen trayendo y metiendo cargas por las puertas de Jerusalén en día de reposo, yo les pondré fuego a sus puertas, y ese fuego no se apagará, sino que consumirá los palacios de Jerusalén.”»