UŻYWANIE JĘZYKA, MĄDROŚĆ
Opanowanie języka
1 Niech niewielu z was zostaje nauczycielami, moi bracia, gdyż wiecie, że będziemy surowiej sądzeni. 2 Wszyscy przecież często błądzimy. Jeżeli ktoś nie grzeszy słowem, ten jest doskonałym człowiekiem, zdolnym do kontrolowania także całego ciała. 3 Jeśli wkładamy wędzidła koniom do pyska, żeby były nam uległe, to kierujemy całym ich ciałem. 4 Również statki, tak ogromne i poruszane silnymi wiatrami, za pomocą niewielkiego steru są kierowane tam, dokąd chce sternik. 5 Tak też język, chociaż jest małym organem, to jednak się chlubi wielkimi sprawami.
Spójrz, jak mały ogień, a jak wielki las podpala. 6 Język jest ogniem, sferą nieprawości. Język jest tym naszym organem, który plami całe ciało, ogarnia pożarem ludzkie życie i jest podsycany ogniem Gehenny. 7 Wszelkiego rodzaju zwierzęta lądowe i ptaki, płazy i stworzenia morskie, są ujarzmiane i zostały ujarzmione przez człowieka. 8 Języka zaś nikt z ludzi nie może ujarzmić. Jest on nieobliczalny w czynieniu zła, pełny zabójczego jadu. 9 Przy jego pomocy błogosławimy Pana i Ojca i przy jego pomocy przeklinamy ludzi stworzonych na podobieństwo Boga. 10 Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, moi bracia, być nie powinno. 11 Czy źródło z tej samej szczeliny tryska wodą słodką i gorzką? 12 Czy może, moi bracia, drzewo figowe rodzić oliwki albo krzew winny figi? Podobnie ze źródła słonej wody nie może wypływać słodka.
Mądrość pochodząca z góry
13 Kto jest wśród was mądry i rozumny? Niech w nienagannym postępowaniu wykaże się swoimi uczynkami, zachowując mądrą łagodność. 14 Jeżeli zaś jest w waszym sercu gorzka zazdrość i zawiść, to nie bądźcie pyszni i nie kłamcie wbrew prawdzie. 15 Taka mądrość nie zstępuje z wysoka, ale jest ziemska, zmysłowa, demoniczna. 16 Gdzie bowiem jest zazdrość i zawiść, tam jest także niepokój i wszelki zły czyn. 17 Mądrość z wysoka natomiast jest przede wszystkim czysta, następnie usposobiona pokojowo, życzliwa, uległa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, bez uprzedzeń, nieobłudna. 18 Owoc zaś sprawiedliwości jest siany w pokoju dla tych, którzy krzewią pokój.
La lengua
1 Hermanos míos, no se convierta la mayoría de ustedes en maestros. Bien saben que el juicio que recibiremos será mayor.
2 Todos cometemos muchos errores. Quien no comete errores en lo que dice, es una persona perfecta, y además capaz de dominar todo su cuerpo.
3 A los caballos les ponemos un freno en la boca, para que nos obedezcan, y así podemos controlar todo su cuerpo.
4 Y fíjense en los barcos: Aunque son muy grandes e impulsados por fuertes vientos, son dirigidos por un timón muy pequeño, y el piloto los lleva por donde quiere.
5 Así es la lengua. Aunque es un miembro muy pequeño, se jacta de grandes cosas. ¡Vean qué bosque tan grande puede incendiarse con un fuego tan pequeño!
6 Y la lengua es fuego; es un mundo de maldad. La lengua ocupa un lugar entre nuestros miembros, pero es capaz de contaminar todo el cuerpo; si el infierno la prende, puede inflamar nuestra existencia entera.
7 La gente puede domesticar y, en efecto, ha domesticado, toda clase de bestias, aves, serpientes y animales marinos,
8 pero nadie puede domesticar a la lengua. Esta es un mal indómito, que rebosa de veneno mortal.
9 Con la lengua bendecimos al Dios y Padre, y con ella maldecimos a los seres humanos, que han sido creados a imagen de Dios.
10 De la misma boca salen bendiciones y maldiciones. Hermanos míos, ¡esto no puede seguir así!
11 ¿Acaso de una misma fuente puede brotar agua dulce y agua amarga?
12 No es posible, hermanos míos, que la higuera dé aceitunas, o que la vid dé higos. Ni tampoco puede ninguna fuente dar agua salada y agua dulce.
La sabiduría de lo alto
13 ¿Quién de ustedes es sabio y entendido? Demuéstrelo con su buena conducta, y por medio de actos realizados con la humildad propia de la sabiduría.
14 Pero si ustedes abrigan en su corazón amargura, envidia y rivalidad, no tienen de qué presumir y están falseando la verdad.
15 Esta clase de sabiduría no es la que desciende de lo alto, sino que es terrenal, estrictamente humana, y diabólica.
16 Pues donde hay envidias y rivalidades, allí hay confusión y toda clase de mal.
17 Pero la sabiduría que viene de lo alto es, ante todo, pura, y además pacífica, amable, benigna, llena de compasión y de buenos frutos, ecuánime y genuina.
18 Y el fruto de la justicia se siembra en paz para los que trabajan por la paz.