Wielkość zbawienia
1 Dlatego trzeba, abyśmy szczególnie trzymali się tego, co usłyszeliśmy, żeby nie minąć się z celem. 2 Skoro bowiem słowo ogłoszone przez aniołów okazało się niezawodne, a wszelkie wykroczenie i nieposłuszeństwo otrzymało słuszną odpłatę, 3 to jak my jej unikniemy, jeśli zlekceważymy tak wielkie zbawienie, które Pan zaczął głosić, a Jego słuchacze nam potwierdzili? 4 Bóg zaś poświadczył je przez znaki, cuda, różne dzieła mocy i przez udzielanie Ducha Świętego według swojej woli.
Twórca zbawienia
5 Nie poddał On przecież aniołom przyszłego świata, o którym mówimy. 6 Ktoś już to gdzieś potwierdził, gdy powiedział:
Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,
albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
7 Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
ukoronowałeś go chwałą i czcią.
8 Wszystko poddałeś pod jego stopy.
Skoro poddał mu wszystko, to nie zostawił niczego, co nie byłoby mu poddane. Na razie jednak jeszcze nie widzimy, by wszystko było mu poddane. 9 W Tym natomiast, który został uczyniony niewiele mniejszym od aniołów, dostrzegamy Jezusa, ukoronowanego chwałą i czcią przez śmiertelne cierpienia, gdyż z łaski Boga doznał On śmierci za wszystkich.
10 Wypadało bowiem Temu, dla którego i przez którego istnieje wszystko, który wielu synów doprowadził do chwały, aby przez cierpienia uczynił doskonałym Twórcę ich zbawienia. 11 Zarówno bowiem Uświęcający, jak i uświęcani, wszyscy pochodzą od Jednego. Dlatego nie wstydzi się nazywać ich swoimi braćmi 12 i mówi:
Twoje imię oznajmię Moim braciom,
w środku zgromadzenia będę Cię wysławiał;
13 a także:
Będę pokładał w Nim ufność ;
oraz:
Oto Ja i dzieci, które dał Mi Bóg .
14 Skoro więc dzieci stały się uczestnikami krwi i ciała, to i On także w nich uczestniczył, aby przez śmierć mógł pokonać tego, który ma władzę nad śmiercią, to jest diabła, 15 i aby uwolnić tych, którzy z lęku przed śmiercią całe życie podlegali niewoli. 16 Nie przychodzi On przecież z pomocą aniołom, lecz potomkom Abrahama. 17 Dlatego musiał we wszystkim upodobnić się do braci, aby wobec Boga stać się miłosiernym i wiernym arcykapłanem, by zgładzić grzechy ludu. 18 W tym bowiem, w czym sam doznał cierpienia, może przyjść z pomocą tym, którzy są doświadczani.
Una salvación tan grande
1 Por tanto, es necesario que prestemos más atención a lo que hemos oído, no sea que nos extraviemos.
2 Porque si el mensaje anunciado por medio de los ángeles fue firme, y toda transgresión y desobediencia recibió su justo castigo,
3 ¿cómo escaparemos nosotros, si descuidamos una salvación tan grande? Esta salvación fue anunciada primeramente por el Señor, y los que la oyeron nos la confirmaron.
4 Además, Dios la ha confirmado con señales y prodigios, y con diversos milagros y repartimientos del Espíritu Santo, según su voluntad.
El autor de la salvación
5 Dios no puso el mundo venidero, del cual estamos hablando, bajo la autoridad de los ángeles.
6 Como alguien testificó en cierto lugar:
«¿Qué es el hombre, para que te acuerdes de él,
o el hijo del hombre, para que lo tengas en cuenta?
7 Lo hiciste un poco menor que los ángeles;
lo coronaste de gloria y de honra,
y lo pusiste sobre las obras de tus manos;
8 todo lo sujetaste debajo de sus pies.»
Así que, si Dios puso todas las cosas debajo de sus pies, entonces no dejó nada que no esté sujeto a él. Sin embargo, todavía no vemos que todas las cosas le estén sujetas. 9 Lo que sí vemos es que Jesús, que fue hecho un poco menor que los ángeles, está coronado de gloria y de honra, a causa de la muerte que sufrió. Dios, en su bondad, quiso que Jesús experimentara la muerte para el bien de todos.
10 Porque convenía que Dios, por quien todas las cosas existen y subsisten, perfeccionara mediante el sufrimiento al autor de la salvación de ellos, a fin de llevar muchos hijos a la gloria.
11 Porque el mismo origen tienen el que santifica y los que son santificados. Por eso no se avergüenza de llamarlos hermanos
12 cuando dice:
«Anunciaré tu nombre a mis hermanos,
y en medio de la congregación te alabaré.»
13 Y en otra parte:
«Yo confiaré en él.»
Y una vez más:
«Aquí estoy, con los hijos que Dios me dio.»
14 Así como los hijos eran de carne y hueso, también él era de carne y hueso, para que por medio de la muerte destruyera al que tenía el dominio sobre la muerte, es decir, al diablo,
15 y de esa manera librara a todos los que, por temor a la muerte, toda su vida habían estado sometidos a esclavitud.
16 Ciertamente él no vino para ayudar a los ángeles, sino a los descendientes de Abrahán.
17 Por eso le era necesario ser semejante a sus hermanos en todo: para que llegara a ser un sumo sacerdote misericordioso y fiel en lo que a Dios se refiere, y expiara los pecados del pueblo.
18 Puesto que él mismo sufrió la tentación, es poderoso para ayudar a los que son tentados.